«Սեպտիմիոս Սևերոս»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
Տող 12.
}}
 
'''ՍեպտիմիոսՍեպտիմիուս ՍևերոսՍևերուս''' ({{lang-la|Lucius Septimius Severus Augustus}},<ref>In Classical Latin, Severus' name would be inscribed as LVCIVS SEPTIMIVS SEVERVS AVGVSTVS.</ref> ապրիլի 11, 145 թ., – փետրվարի 4, 211 թ.), նաև հայտնի որպես '''ՍեվերոսՍեվերուս''', Հռոմեական կայսրության կայսրն էր 193-211 թթ.։ ՍեվերոսըՍեվերուսը ծնվել է հռոմեական Աֆրիկա նահանգում։ Զբաղեցրել է բարձր պաշտոններ [[Մարկոս Ավրելիոս|Մարկուս Ավրելիուս]] և [[ԿոմմոդոսԿոմմոդուս]] կայսրերի իշխանության օրոք։ Նա իշխանության եկավ [[193]] թ-ին՝ [[Պերտինաքս]] կայսրի մահից հետո։ ։ետագայում սպանելով [[Դիդիուս Հուլիանուս]]ին, ՍևերոսըՍևերուսը ջախջախեց գահի մյուս թեկնածուներին։<ref>Birley (2000), p.&nbsp;113</ref> Սևերոսի առաջին կարևոր ռազմական հաջողությունը [[Պարթևաստան]]ի սահմանի մոտ գտնվող և ռազմավարական կարևոր դիրք ունեցող [[Օսրոյենե]] կախյալ թագավորության նվաճումն էր։<ref>Birley (2000), p.&nbsp;115</ref><ref>Birley (2000), p.&nbsp;125</ref>
 
== գահակալության գալը ==
193թ-ին [[Պրետորիական գվարդիա]]<nowiki/>յի կողմից սպանվեց կայսր [[Պերտինաքս|պերկինաքսՊերկինաքս]]<nowiki/>ը, ՍևերոսըՍևերուսը իր հավատարիմ զորականների կողմից ընտրվեց որպես կայսր։ Չնայած Հռոմում Պրետորիական գվարդիան բառացիորեն աճուրդ կազմակերպեց կայսերական գահի համար և կայսերուհի դարձրեց հարուստ մի հռոմեացու՝ [[Դիդիա Ուլիանին]] ։ Հենց այդ ժամանակ Սևերուսը, հետևելով իր նախորդների օրինակին, իր անվանը կցեց Պերկինաքսի անունը՝ Imperator Lucius Septimius Severus Pertinax Augustus ։ Այնուհետև նա ուղարկեց իր լեգեոնները դեպի [[Իտալիա]], որը հանձնվեց ՍեպտիմիոսինՍեպտիմիուսին առանց դիմադրության։ Պարզվեց, որ Ուլիանին պարզապես գումար չէր բավականացնում, որպեսզի վճարեր գահի համար և նա գահընկեց արվեց, որից հետո էլ կախաղան հանվեց։
 
Ինքնակոչ Ուլիանի հետ կռվում ՍևերոսըՍևերուսը հենվում էր գահին՝ իր մյուս երկու մրցակիցների օգնության վրա՝ արևելքում՝ [[Նիգեր Պեսցենիոս|Նիգեր ՊեսցենիոսիՊեսցենիուսի]] և [[Սիրիա]]<nowiki/>յի, իսկ արևմուտքում՝ [[Կլոդիոս Սոպտիմիոս Ալբինայի|Կլոդիուս Սոպտիմիուս Ալբինայի]] և [[Բրիտանիա (Գոյաս)|Բրիտանիա]]<nowiki/>յի։Միանալով Հռոմիան ՍևերոսըՍևերուսը ստիպված էր ուղել զանքերը իր համախոհների դեմ։Արդյունքում ՍևերոսըՍևերուսը լուծարեց վտանգավոր պրետորիական գվարդիան և դրա փոխարեն ստեղծեց մի նոր գվարդիա ընտրված զինվորներից տարբեր լեգեոններից, հատկապես [[Դակիա]]<nowiki/>յից, [[Մոեզիա]]<nowiki/>յից և [[Իլլիրիա|Իլիրիա]]<nowiki/>յից։
 
Որպեսզի կոտրի Նիգերին, որը դաշնագիր էր կնքել [[Պարթևներ|պարթև]]<nowiki/>ների հետ, 194թ-ին ՍևերոսըՍևերուսը որդեգրեց Ալբինային, և նշանակեց նրան [[Բրիտանիա (Գոյաս)|Բրիտանական]], [[Գալլիա Բելգիկա|Գալլական]] և [[Իսպանիա|Իսպանական]] զորքերի հրամանատար նաև իր համագահակից։ Նիգերը կրեց մի շարք պարտություններ և վերջնականապես տապալվեց Իսոսում։Իսուսում։ Մինչ ՍևերոսիՍևերուսի զորավարները Բյուզանդիայում պաշարել էին Նիգերի մնացած զորքը, ինքը կառավարիչը մարտում էր պարթևների դեմ և կրկնելով Տրայանի քայլը՝ Հռոմին վերադարձրեց [[Արաբական թերակղզի|Արաբական թերակզին]] և [[Միջագետք]]<nowiki/>ը։
 
Որպեսզի ուժեղացնի իր ընտանեկան իրավահաջորդությունը, ՍևերոսըՍևերուսը հայտարարեց իրեն [[Մարկ Ավրելի|Մարկ Ավրելիի]] որդին, և [[Կոմմոդոս|Կոմմոդուս]]<nowiki/>ի եղբայր։ Իսկ իր որդուն՝ [[Բասսիան Կարակելլ|Բասսիան Կարակելլին]] տվեց <<Մարկ Ավրելի Անտոնին>> անունը։ Ալբինը արդեն անհրաժեշտ չէր կայսերը և նա ստպված էր սպասել Սենատի օգնութանը, որպեսզի արտասաներ ՍևերոսիՍևերուսի ավանդադրումը։ Սակայն, 197թ․-ի փետրվարին Լիոնի ճակատամարտում՝ ՍևերոսըՍևերուսը, գլխավորելով 100000-անեց զորքը, ջախջախեց իր հակառակորդին և դարձավ բացարձակ կառավարիչ։ 198թ-ին ՍևերոսիՍևերուսի իր մեծ որդուն դրձնում է համակառավարիչ, իսկ փոքրին՝ կայսր։ Ազատվելով բոլոր մրցակիցներից՝ նա սկսեց ր երկրորդ հարձակումը պարթևների դեմ, որի ադյունքում գրավեց Սելվկիան, Կտեսիֆոնը։
 
Իր վերջին ճակատամարտը ՍևերոսըՍևերուսը բարեհաջող է անցկացրել Բրիտանիայում և այնտեղ հաղթել է [[պիկտ]]<nowiki/>երին և վերակառուցել [[Հադրիանոսի պատ|ՀադրիանոսիՀադրիանուսի պատը]]։ Սակայն, տեղական կլիման ավելի էր սրացրել հին հիվանդությունները և նա մահացավ Յորկում 211թ-ին։ ՍևերոսըՍևերուսը աստվածացվել է, իսկ իր աճյունը որդիները բերել են [[Հռոմ]]։
 
== Գահակալության հետևանքները ==
ՍևերոսըՍևերուսը իր գահակալման 18 տարիների ընթացքում ընդունել է ներքին կարևոր [[ռեֆորմ]]<nowiki/>ներ, որոնք մեծապես օգնում էին իշխանությւնից անցմանը միապետության։ Կայսեր ուշադրությունը կենտրնացած էր բանակի վրա, ինչը մեծ դժգոհությունների առիթ դարձավ։ [[Հարյուրապետ|Հարյուրապետերը]] դրաձել էին հեծյալներին հավասար, իսկ վետերանները ստացել էին մեծ արտոնություններ, իսկ զինվորներին թույլատրվում էր ծառայության ժամանակ ամուսնանալ։
 
Իր կառավարման վատ կողմերիվ մեկն այն էր, որ սենատը խախտվել էր Ալբինի ապստամբությունից հետո, բացի այդ նաև հարկերն էին ավելացել, պետության ռազմականացումը ավելացել էր։ րա հաջորդների օրոք կայսրության վիճակը վատացավ և կայսրությունը մտավ [[3-րդ դարի ճգնաժամ]]։