«Սեպտիմիոս Սևերոս»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
Տող 20.
Որպեսզի կոտրի Նիգերին, որը դաշնագիր էր կնքել [[Պարթևներ|պարթև]]<nowiki/>ների հետ, 194թ-ին Սևերոսը որդեգրեց Ալբինային, և նշանակեց նրան [[Բրիտանիա (Գոյաս)|Բրիտանական]], [[Գալլիա Բելգիկա|Գալլական]] և [[Իսպանիա|Իսպանական]] զորքերի հրամանատար նաև իր համագահակից։ Նիգերը կրեց մի շարք պարտություններ և վերջնականապես տապալվեց Իսոսում։ Մինչ Սևերոսի զորավարները Բյուզանդիայում պաշարել էին Նիգերի մնացած զորքը, ինքը կառավարիչը մարտում էր պարթևների դեմ և կրկնելով Տրայանի քայլը՝ Հռոմին վերադարձրեց [[Արաբական թերակղզի|Արաբական թերակզին]] և [[Միջագետք]]<nowiki/>ը։
Որպեսզի ուժեղացնի իր ընտանեկան իրավահաջորդությունը, Սևերոսը հայտարարեց իրեն [[Մարկ Ավրելի|Մարկ Ավրելիի]] որդին, և [[Կոմմոդոս]]<nowiki/>ի եղբայր։ Իսկ իր որդուն՝ [[Բասսիան Կարակելլ|Բասսիան Կարակելլին]] տվեց <<Մարկ Ավրելի Անտոնին>> անունը։ Ալբինը արդեն անհրաժեշտ չէր կայսերը և նա ստպված էր սպասել Սենատի օգնութանը, որպեսզի արտասաներ Սևերոսի ավանդադրումը։ Սակայն, 197թ․-ի փետրվարին Լիոնի ճակատամարտում՝ Սևերոսը, գլխավորելով 100000-անեց զորքը, ջախջախեց իր հակառակորդին և դարձավ բացարձակ կառավարիչ։ 198թ-ին Սևերոսի իր մեծ որդուն դրձնում է համակառավարիչ, իսկ փոքրին՝ կայսր։ Ազատվելով բոլոր մրցակիցներից՝ նա սկսեց ր երկրորդ հարձակումը պարթևների դեմ, որի ադյունքում գրավեց Սելվկիան, Կտեսիֆոնը։
Իր վերջին ճակատամարտը Սևերոսը բարեհաջող է անցկացրել Բրիտանիայում և այնտեղ հաղթել է պիկտերին և վերակառուցել Հադրիանոսի պատը։ Սակայն, տեղական կլիման ավելի էր սրացրել հին հիվանդությունները և նա մահացավ Յորկում 211թ-ին։ Սևերոսը աստվածացվել է, իսկ իր աճյունը որդիները բերել են Հռոմ։
== Ծանոթագրություններ ==
| |||