«Մելպոմենե»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Տող 1.
[[Պատկեր:Melpomene,_Roman_statue_at_the_Hermitage,_Russia.jpg|Մելպոմենեի արձանը ([[Էրմիտաժ]])|thumb|right]]
'''Մելպոմենե''' ({{lang-grc|Μελπομένη}} - «երգող կին»), հունական դիցաբանության մեջ<ref>Мифы народов мира. М., 1991-92. В 2 т. Т.2. С.135</ref> [[Ողբերգություն|ողբերգության]] [[Մուսաներ|մուսան]], սկզբում համարվել է ընդհանրապես երգի, ապա՝ տխուր երգի մուսա։ [[Զևս]]ի և [[Մնեմոսինե]]ի դուստրն է, [[սիրեններ]]ի մայրը<ref>Псевдо-Аполлодор. Мифологическая библиотека I 3, 1 далее</ref>։

Մելպոմենեն պատկերվել է որպես բարձրահասակ կին, գլխին ժապավեն (ստրոֆոն), կապած խաղողի տերևներից կազմած պսակով, հագին թատերական թիկնոց, ոտքերին՝ կոտուռններ, մի ձեռքին ողբերգության դիմակ, մյուս ձեռքին՝ սուր կամ մահակ։մահակ (աստվածների կամքը դրժած մարդու պատժի անխուսափելիության սիմվոլ)։
 
Համաձայն [[Դիոդորոս Սիկիլիացի|Դիոդորոս Սիկիլիացու]]՝ անունն ստացել է մեղեդու (''մելոդիա'') անունից, որն ուրախացնում է լսողներին<ref>Диодор Сицилийский. Историческая библиотека IV 7, 4</ref>։
 
Մելպոմենեի պատվին Հերոդոտոսն անվանակոչել է իր «Պատմության» 4-րդ գիրքը։
 
''Մելպոմենե'' այլաբանորեն նշանակում է՝ ընդհանրապես թատրոն կամ ողբերգության բեմական մարմնավորում<ref name=dicabanakan_bararan>Մ. Բոտվիննիկ, Մ. Կոգան, Մ. Ռաբինովիչ, Բ. Սելեցկի. «Դիցաբանական բառարան», Երևան, 1985, էջ 154։</ref>։
Տող 7 ⟶ 13՝
<br />Ուր թափահարում է նա կեղծ ոսկեթելած թիկնոցը սառը ամբոխի առաջ...|[[Ալեքսանդր Պուշկին]], «Եվգենի Օնեգին», VII, 50 }}
 
Մուսայի անունով է կոչված [[(18) Մելպոմենե|Մելպոմենե (18)]] [[աստերոիդ]]ը՝ հայտնաբերված [[1852]] թ.։թվականին։
 
== Ծանոթագրություններ ==
{{ծանցանկ}}