«Ինտրոյեկցիա (հոգեբանություն)»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Տող 11.
 
=== Քայքայիչ ազդեցություն ===
Ինչպես և ցանկացած պաշտպանական մեխանիզմ, ինտրոյեկցիան ևս աղճատում է անձի կողմից իրականության ընկալումը, նրան դրդում ինչ-որ արտաքին բան ընկալել որպես ներքին: Արդյունքում արտաքինի կորուստը կարող է ընկալվել որպես ներքինի կորուստ և հանգեցնել [[դեպրեսիա]]յի: Փորձելով պահպանել ներքին ամբողջականությունը՝ անձը կարող է անգիտակցաբար երևակայել, որ կորստի պատճառն ինքն է և կարող է իր մեղքը քավել՝ վերադարձնելով այն, ինչն իրեն պակասում է<ref name="Freud1917">{{книга|автор=Фрейд, Зигмунд.|заглавие='''Траур и меланхолия'''|оригинал=Trauer und Melancholie|год=1916}}</ref><ref name="Goldsmith">''Голдсмит, Гари''. Лекция '''«Развитие психоаналитических концепций депрессии»''' 27-28 июня 2009 на семинаре в Москве.</ref>:
 
== Նույնականացում ագրեսորի հետ ==
[[Զիգմունդ Ֆրոյդ]]ն առաջինն էր, ով ուշադրություն դարձրեց գործընթացի պաշտպանական գործառույթներին՝ առանձնացնելով «ագրեսորի հետ նույնականացումը» որպես ինքնուրույն գործընթաց: Դա անգիտակցական նույնականացումն է այն մարդու հետ, ով վնասում է անձի անվտանգությանը: Եթե անձին դուր չի գալիս ագրեսիայի ենթարկվելը, նա կարող է փորձել գրավել ագրեսորի դիրք՝ ինտրոյեկցնելով նրան բնորոշ գծերը:
 
Ֆրոյդը տարբերություններ առաջ չէր քաշում իդենտիֆիկացիայի և ինտրոյեկցիայի միջև (այդ տարանջատումը հոգեվերլուծության մեջ ի հայտ եկավ ավելի ուշ) և դիտարկում էր դրանք ՝ որպես [[Էդիպյան բարդույթ]]ի հիմք<ref>Зигмунд Фрейд, '''«„Я“ и „Оно“»''', [[1923]]</ref>:
 
== Տես նաև ==