«Զգացմունք»–ի խմբագրումների տարբերություն

Ներքին զգացողությունը ինչ–որ բանի հանդեպ բնազդական էմոցիոնալ ռեակցիան է։ Այն կարող է լինել բացասական (անհանգստության զգացողություն) կամ դրական (վստահելու [[զգացողություն]])։ Նման զգացողությունը ընդհանուր առմամբ համարվում է գիտակից [[միտք|մտքի]] կողմից չկառավարվող զգացմունք և ավելի շուտ բնազդային, քան բանական դրսևորում։ Ներքին զգացողություն արտահայտությունը կարելի է կիրառել որպես կարճ տերմին՝ նկարագրելու անհատի որջախոհությունը, այն [[ըմբռնում]]ը, թե «ինչն է ճիշտ անելը», օրինակ վիրավոր անցորդին օգնելը, մութ նրբանցքներով չանցնելը և ընդհանրապես տվյալ իրավիճակում բնազդական զգացմունքներով առաջնորդվելը։ Այն կարող է նաև վերաբերվելվերաբերել պարզ տարածված արտահայտությունների, որոնք միշտ ճիշտ են՝ «[[ջուր]]ը թաց է», «[[կրակ]]ը տաք է», կամ այն կարող է վերաբերել այն մտքերին, որոնք [[անհատ]]ն ընդունում է բնազդաբար՝ առանց հաշվի առնելու ճիշտը։