«Շարիաթ»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Շարիաթ''', '''շարիաթական օրենք''', '''իսլամական օրենք''' ({{lang-ar|شريعة‎‎}}, ''շարիա'' - ''ճշմարիտ ուղի, գործելակերպ''), [[իսլամ]]ի կրոնական և իրավական օրենքների ժողովածու, որը մշակվել է [[Արաբական խալիֆայություն]]ում՝ 7-12-րդ [[դար]]երում։ Կազմում է իսլամական ավանդույթի մասը։մասը<ref>[http://kronadaran.am/dictionary/shariat/ «Շարիաթ»], Կրոնադարան</ref>։

Շարիաթը քարոզում է հնազանդություն տերերին, համբերություն, հավատարմություն, մարդու կողմից մարդու շահագործում, այլակրոն ազգերի և ժողովուրդների նկատմամբ կրոնական ու ազգային թշնամանք, կնոջը՝[[Կին|կնոջը]]՝ անվերապահ հնազանդություն տղամարդուն։ [[Արաբտղամարդ]]ուն։ Արաբ, [[թուրք]], և [[պարսիկ]] նվաճողները շարիաթը օգտագործում էին իրենց տիրապետության տակ գտնվող ժողովուրդների ([[սլավոններ]], [[հունգարացիներ]], [[հույն]]եր, [[հայ]]եր, [[վրացի]]ներ ենև այլն) անօրինակ հարստահարումը, նրանց նկատմամբ ազգային անհանդուրժողականությունը հիմնավորելու նպատակով։

Իսլամադավան երկրների մեծ մասում ([[Սաուդյան Արաբիա]], [[Պակիստան]], [[Հյուսիսային Աֆրիկա]]յի երկրներ, [[Իրան]]և ենայլն) շարիաթի նորմերը ներառված են աշխարհիկ օրենսդրության մեջ։ Շարիաթը պահպանվում է որպես իրավունքի աղբյուր և իսլամի գաղափարախոսության հիմքերից է։