«Սուպերսիմետրիա»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
չ թարգմանում եմ անգլերեն ամսանունները oգտվելով ԱՎԲ
չ Բոտ: կոսմետիկ փոփոխություններ
Տող 33.
1971 թվականին Ջ․ Լ․ Գերվակսը և Բունջի Սակիտան<ref>{{Cite journal | last1 = Gervais | first1 = J. -L. | last2 = Sakita | first2 = B. | doi = 10.1016/0550-3213(71)90351-8 | title = Field theory interpretation of supergauges in dual models | journal = Nuclear Physics B | volume = 34 | issue = 2 | pages = 632 | year = 1971 | pmid = | pmc = |bibcode = 1971NuPhB..34..632G }}</ref>, Յուրի Գոլֆանդը և Ե․ Պ․ Լիխտմանը, իսկ 1972 թվականին Դ․ Վ․ Վոլկովը և Վ․ Պ․ Ակուլովը<ref>D.V. Volkov, V.P. Akulov, Pisma Zh.Eksp.Teor.Fiz. 16 (1972) 621; Phys.Lett. B46 (1973) 109; V.P. Akulov, D.V. Volkov, Teor.Mat.Fiz. 18 (1974) 39</ref> միմյանցից անկախ վերաբացահայտեցին սուպերսիմետրիան [[դաշտի քվանտային տեսություն|դաշտի քվանտային տեսության]] շրջանակներում։ Սա տարածաժամանակի և հիմնարար դաշտերի արմատապես նոր տարրական մասնիկների՝ բոզոնների և ֆերմիոնների միջև՝ միավորելով տարածա-ժամանակը և միկրոսկոպիկ աշխարհի ներքին սիմետրիաները։ Կայուն Լիի հանրահաշվական աստիճանային կառուցվածքով սուպերսիմետրիայի գաղափարը, որի վրա հիմնված էր Գերվայզ-Սակիտայի վերահայտնագործությունը, առաջին անգամ ի հայտ եկավ 1971 թվականին<ref>{{Cite journal | last1 = Ramond | first1 = P. | title = Dual Theory for Free Fermions | doi = 10.1103/PhysRevD.3.2415 | journal = Physical Review D | volume = 3 | issue = 10 | pages = 2415 | year = 1971 | pmid = | pmc = |bibcode = 1971PhRvD...3.2415R }}</ref> [[լարերի տեսություն|լարերի տեսության]] վաղ տարբերակի շրջանակներում (Պիեռ Ռամոն, Ջոն Շվարց և Անդրե Նևո)։
 
Վերջապես 1974 թվականին Յուլիուս Վեսը և Բրունո Զումինոն<ref>{{Cite journal | last1 = Wess | first1 = J. | last2 = Zumino | first2 = B. | doi = 10.1016/0550-3213(74)90355-1 | title = Supergauge transformations in four dimensions | journal = Nuclear Physics B | volume = 70 | pages = 39 | year = 1974 | pmid = | pmc = |bibcode = 1974NuPhB..70...39W }}</ref> սահմանեցին քառաչափ սուպերսիմետրիկ դաշտի տեսությունների վերանորմավորումների բնութագրական հատկությունները և [[Աբդուս Սալամ]]ի և հաջորդ հետազոտողների հետ ներկայացրեցին տարրական մասնիկների ֆիզիկայի վաղ կիրառությունները։ Սուպերսիմետրիայի մաթեմատիկական ապարատը (Լիի կարգավորված սուպերհանրահաշիվ) հաջողությամբ կիրառվեց ֆիզիկայի այլ ոլորտներում, ներառյալ [[միջուկային ֆիզիկա]]ն<ref>http://users.physik.fu-berlin.de/~kleinert/kleinert/?p=supersym suggested here</ref><ref>{{Cite journal | last1 = Iachello | first1 = F. | title = Dynamical Supersymmetries in Nuclei | doi = 10.1103/PhysRevLett.44.772 | journal = Physical Review Letters | volume = 44 | issue = 12 | pages = 772 | year = 1980 | pmid = | pmc = |bibcode = 1980PhRvL..44..772I }}</ref>, [[կրիտիկական երևույթներ]]ը<ref>{{Cite journal | last1 = Friedan | first1 = D. | last2 = Qiu | first2 = Z. | last3 = Shenker | first3 = S. | doi = 10.1103/PhysRevLett.52.1575 | title = Conformal Invariance, Unitarity, and Critical Exponents in Two Dimensions | journal = Physical Review Letters | volume = 52 | issue = 18 | pages = 1575 | year = 1984 | pmid = | pmc = |bibcode = 1984PhRvL..52.1575F }}</ref>, [[քվանտային մեխանիկա]]ն և [[վիճակագրական մեխանիկա|վիճակագրական ֆիզիկաֆիզիկան]]ն։ ։
Ստանդարտ մոդելի առաջին իրատեսական սուպերսիմետրիկ տարբերակը առաջարկել է 1977 թվականին Պիեռ Ֆայետը։ Այն հայտնի է [[նվազագույն սուպերսիմետրիկ ստանդարտ մոդել]] (''Minimal Supersymmetric Standard Model'' , MSSM) անունով։ Ակնկալվում է, որ բացի այլ խնդիրներից, այն պետք է լուծի [[տրամաչափային աստիճանակարգության խնդիր]]ը։