«Սմբատ Շահազիզ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
չ Բոտ: կոսմետիկ փոփոխություններ
Տող 38.
}}
 
'''Սմբատ Շահազիզ''' ([[1840]], [[սեպտեմբերի 5]], [[Աշտարակ (քաղաք)|Աշտարակ]] - [[1907]], [[հունվար 5]], [[Մոսկվա]]), հայ բանաստեղծ, հրապարակախոս և մանկավարժ։
 
== Կենսագրություն ==
 
Շահազիզը ծնվել է 1840 թվականին Աշտարակ գյուղում՝ եկեղեցականի ընտանիքում։ Ունեցել է հինգ ավագ եղբայրներ։ Մինչև տասը տարեկանը լրանալը սովորել է տեղական դպրոցում,1851 թվականին հայրը ուղարկում է նրան [[Մոսկվա]]՝ [[Լազարյան ճեմարան (Մոսկվա)|Լազարյան ճեմարանում]] սովորելու։ Ավարտում է այն 1862 թ.-ին, ապա մնում է ճեմարանում իբրև հայոց լեզվի և գրականության ուսուցիչ։ Ուսման տարիներին նա ոգեշնչվում է [[Ղևոնդ Ալիշան|Ալիշանի]], [[Միքայել Նալբանդյան|Նալբանդյանի]] և [[Ռափայել Պատկանյան|Պատկանյանի]] ստեղծագործություններով և ջերմ բարեկամությամբ կապվում է իր ուսուցիչներից [[Ստեփանոս Նազարյան|Ստեփանոս Նազարյանցի]]ցի հետ։ Մանկավարժական ասպարեզը թողնում է 35 տարի աշխատելուց հետո։1895 թվականին լույս է տեսնում նրա «Լևոնի վիշտը և զանազան բանաստեղծություններ» վերնագրով ժողովածուն, որից հետո նա փաստորեն այլևս չի ստեղծագործում և հանդես է գալիս հրապարակախոսական բնույթի գործերով։ Նա ծանրաշարժ էր և հասարակական քաղաքական ակտիվ գործերից հեռու։ Ամբողջ 55 տարիների ընթացքում միայն մի անգամ է այցելել իր ծննդավայրը։ Շահազիզը վախճանվեց 1907 թվականին։
 
== Գրական կյանքը ==
Գրական գործունեությունն սկսում է 1862 թվականին։ Բեղմնավոր շրջանը տևում է ընդամենը մի քանի տարի։ Այդ տարիները տալիս են այն, ինչը որ կազմում է Շահազիզի ամբողջ գրական բովանդակությունը։ Իր կյանքի հետագա 42 տարիների ընթացքում գրում է միայն ոտանավորներ՝ ոչինչ չավելացնելով իր գրական անվանը։ Այդ տարիների ընթացքում նա գրում է նաև մի քանի հրապարակախոսական գրվածքներ։
 
Տող 66.
{{ծանցանկ}}
 
== Արտաքին հղումներ ==
{{վիքիքաղվածք}}
{{Wikisource author}}