«Սաղմոսարան»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Սաղմոսարան''', Սաղմոսաց գիրք, [[Հին կտակարան]]ի ամենատարածված գրքերից է, բաղկացած 150 գլխից (ըստ հունական և սլավոնական Աստվածաշնչի՝ 151 գլուխ)։ Գիրքը [[եբրայերեն]] կոչվել է Թեհիլլիմ, որ նշանակում է փառաբանություն։ Քնարական այս օրհնությունները եբրայեցիք երգել են քնարի կամ տավիղի նվագակցությամբ, այստեղից էլ՝ սաղմոսարան բառի երկիմաստությունը, նախ՝ [[սաղմոսներ]] պարունակող գիրք և, երկրորդ, նվագարան։ [[Աստվածաշունչ|ԱստվածաշնչԱստվածաշնչի]]ի 12 մարգարեները նկարներում միշտ պատկերվել են քնարով, որը սաղմոս է խորհրդանշել։ Միջին դարերից սկսած սաղմոսարան հայերն օգտագործել են իբրև դասագիրք։

Սաղմոսարանի մեկնությամբ շատերն են զբաղվել։ Հայերից սաղմոսարանին անդրադարձել են [[Դավիթ Անհաղթ]]ը, [[Գրիգոր Նարեկացի]]ն։ Իսկ, ըստ էության, Սաղմոսաց գրքի մեկնությամբ զբաղվել է առաջինը [[Ներսես Լամբրոնացի]]ն, ապա՝ [[Վարդան Բարձրբերդցի]]ն։ [[Հովհաննես Հոլով]] Կոստանդնուպոլսեցին [[1686]] թվականին ի մի հավաքելով սաղմոսարանի հայերեն մեկնությունները, հրատարակել է բնագրի հետ մեկտեղ [[Նահապետ Խոջա Գուլնազար|Նահապետ Ագուլեցու]] խնդրանքով։<ref>[http://greenstone.flib.sci.am/gsdl/collect/armenian/Books/parzabanutin1687.pdf Պարզաբանութիւն Սաղմոսացն Դաւթի, Վենետիկ, 1687։]</ref> Սաղմոսարանի ամենածավալուն մեկնությունը կատարել է [[Միքայել Չամչյան]]ը՝ [[Մխիթար Սեբաստացի|Մխիթար ՍեբաստացՍեբաստացու]]ու հանձնարարությամբ։<ref>Միքայէլ Չամչեանց, Մեկնութիւն Սաղմոսաց, Վենետիկ, Ս. Ղազար, 1815-1823, 6504 էջ։

:[http://greenstone.flib.sci.am/gsdl/collect/armbook/books/meknitiun_shaghmosats_v1.pdf հատոր Ա, 1823։]