«Ահմադ Շահ Մասուդ»–ի խմբագրումների տարբերություն

 

1988 թվականին Ահմադն ամուսնացել է իր մտերիմ օգնականի դստեր հետ, և ծնվել են 6 երեխաներ։ Բուրխանուդդին Ռաբանիի հետ միասին գլխավորել է Աֆղանստանի իսլամական համայնքը՝ 90-ականների սկզբներին ցանկանալով հիմնել ոչ փուշտունյան առանձին պետություն Հյուսիսային Աֆղանստանում: 1989 թվականին, երբ խորհրդային զորքերը դուրս հանվեցին Աֆղանստանից, նա ղեկավարում էր Աֆղանստանի հյուսիս արևելյան մասը, որտեղ գրեթե 2,5 միլիոն տաջիկ էր բնակեցված՝ Փարվան,Թախար,Բագլան,Բադաշխան նահանգներում, իսկ մայրաքաղաքը Թալուքան էր, որն անվանեցին Մասուդստան։ Այն ուներ սեփական կառավարություն, դրամ և 60000-անոց զորք: 1992 թվականին Մասուդի և Դուստումի բանակը մտավ Քաբուլ և Նաջիբուլայի կառավարությունը ցրեց, Մասուդը դարձավ Պաշտպանության նախարար: Սկսվեց հակառակությունը Գուլբեդին Հեկմատյարի հետ, ով գտնվում էր մայրաքաղաքի արվարձաններում: 1994 թվականի հունվարին Գուլբեդինը արդեն Դուստումի հետ դաշինքի մեջ սկսեց հակամարտությունը Մասուդի հետ Քաբուլը վերցնելու համար: Հրետանային ռնբակոծություններից զոհվեցին մոտ 4000 խաղաղ բնակիչ: Թալիբների կողմից գրավվելուց հետո Մասուդիստանը 1996 թվականին մտավ Հյուսիսային դաշինքի մեջ,որը ղեկավարում էր Ահմադ Մասուդը: 1999 թվականից գաղտնի համագործակցում էր [[Կենտրոնական հետախուզական վարչություն|Կենտրոնական հետախուզական վարչության]] հետ<ref>''[[Джордж Теннет]].'' «В центре шторма»</ref>.: