«Նապոլեոնի օրենսգիրք»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
Նոր էջ «Նապոլեոնի օրենսգիրք (ֆր.՝ Code Napoléon), նաև՝ Քաղաքացիական օրենսգիրք (ֆր.՝ Code civil) , Ֆրանսիայի հիմնարա...»:
 
No edit summary
Տող 1.
{{Խմբագրում եմ|[[Մասնակից:Suzanna(AYB)|Suzanna(AYB)]] ([[Մասնակցի քննարկում:Suzanna(AYB)|քննարկում]]) 21:25, 8 Փետրվարի 2017 (UTC)}}
'''Նապոլեոնի օրենսգիրք''' (ֆր.՝ Code Napoléon), նաև՝ Քաղաքացիական օրենսգիրք (ֆր.՝ Code civil) Ֆրանսիայի[[Ֆրանսիա]]յի հիմնարար օրենսդրական ակտը, որը ներկայացնում է քաղաքացիական իրավունքի լայնածավալ օրինակարգավորում (կոդիֆիկացիա) և որը աշխարհի այլ երկրներում հետագա օրինակարգավորման համար հզոր խթան է եղել։ Մշակել և ընդունվել է [[19-րդ դարումդար]]ում, Ֆրանսիայի հանրապետության առաջին կոնդուլի՝ [[Նապոլեոն ԲոնապարտիԲոնապարտ]]ի նախաձեռնությամբ և որոշակի լրացումներով և փոփոխություններով գործում է մինչ օրս։ Օրենսգքրի կազման գլխավոր նպատակը Ֆրանսիայում գործող քաղաքացիական իրավունքի (որը նաև ներառում էր միջազգային սովորույթները և տարբեր նորմատիվ ակտեր) քաոսային և ոչ լիարժեք աղբյուրի փոփոխությունն էր։ Կազմված էր երեք (այժմ հինգ) գրքից, որոնք ներառում էին ինստիտուցիոն համակարգով ստեծված իրավական նորմեր ֆիզիկական անձանց, ամունսատնտանեկանամուսնական-ընտանեկան հարաբերությունների, իրերի, անարադարություններ, ժառանգությունների  և պարտավորությունների մասին։
 
Ընդունվելով անմիջապես Ֆրանսիական մեծ հեղափոխությունից հետո Նապոլեոնի օրենսգիրքը հանդիսանում է յուրատեսակ կոմպրոմիս ֆրանսիական իրավունքի տարբեր աղբյուրների մեջ․ հռոմեական իրավունք,  սովորույթներ, թագավորական հրամաններ ինչպես նաև հեղափոխական օրենսդրություն։ Բացի այդ Նապելոնի օրեսնգքրի կազման ժամանակ լայնորեն օգտագործվել են իրավաբանական գիտությունների ձեռքբերումները։ Օրենսգիրքը մերժեց գոյություն ունեցող դասային տարբերությունները և արտոնությունները և նոր բուրժուական հասարակաության հիմքերից մեկը դարձավ,  իր նորմերում ամրապնդելով ընտանեկան հարաբերությունների ապակրոնականացումը, քաղաքացիական շրջանառությանը հավասար մասնակցությունը, մասնավոր սեփականաության անձեռնմխելիությունը, քաղաքացիական-իրավական պայմանագրերի ազատ կնքումը և միևնույն ժամանակ ամուսնաթյան և ընտանիքի վերաբերյալ նահապետական հայացքներ, որոնք ավելի բնորոշ էին 18-19-րդ դարերին։ Իրավական տեխնիկայի տեսանկյունից օրենսգիրքը տարբերվում է շարադրանքի կանոնավորությամբ, ճկունությամբ, և ձևակերպման ու սահմանման ճշգրտությամբ, ինչը գլխավոր պատճառներից էր որպեսզի այս  առաջադեմ նորմերով կանոնակարգը յուրացվի եվրոպական և ամերիկյան և այլ տասնյակ երկրների իրավական համակարգերից կողմից։