«Յոհան Մորից Նասաու Զիգենցի»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
No edit summary |
||
Տող 7.
[[1636]] թվականին Ֆրեդերիկ Հենրիխ Օրանացու հանձնարարականով Յոհան Մորիցը նշանակվել է Հոլանդական Բրազիլիայի կառավարիչ։ Հաջորդ տարվա սկզբին նա ժամանում է Ռեսիֆի և կարժ ժամանակ անց հոլանդական հողոերը ընդարձակում է Սերժիպիից մինչև Սան Լուիս։ Նրա ղեկավարությամբ հոլանդացիները պորտուգալացիներից խլել են [[Սան Տոմե (կղզի)|Սան Տոմե]] կղզին, Սան Ժորժի դա Մինա ամրոցը Ոսկե ափին և [[Լուանդա]] քաղաքը։
[[Բրազիլիա]]յի կառավարման տարիներին Յոհան Մորիցը դարձրել է Միացյալ նահանգների հանրապետության ամենահարուստ անձանցից մեկը։ Նա Ռեսիֆում կառուցել է նոր քաղաք, որն իր պատվին անվանվել է Մաուրիցստադ, իսկ [[Հաագա]]յում [[Բինենհոֆ]]ին կից կառուցել է իր Մաուրիցհեյս առանձանատունը։ Բանաստեղծ Կասպար Բարլեուսը լատիներենով գովերգել է Մորիցի նվաճումները։ Այնուամենայնիվ նրա վատնողությունը և նվաճողական հավակնոտ ծրագրերը անհանգստացրել են [[Վեստ հնդկական ընկերություն|Վեստ հնդկական ընկերության]] ղեկավարությանը։ 1644 թվականին, Չիլի կատարած անհաջող արշավից հետո նա ետ է կանչվել [[Եվրոպա]]։
Նասաու Զիգենը մտադրություն ուներ մասանակցել [[Երեսնամյա պատերազմ]]ին, բայց այն շուտով ավարտվել է, և նա ընդունել է Բրանդենբուրգի կուրֆյուրստի առաջարկը՝ դառնալ Յուլիխ Կլեվե Բերգեի փոխարքա։ Նա դարձել է Սուրբ Հովհաննեսի ուխտի կոմանդորմև 1652 թվականին արժանացել է կայսերական իշխանի (ֆյուրստ) տիտղոսի։
<!-- В 1661 году заключил оборонительный союз между Англией и Бранденбургом. Когда началась Вторая англо-голландская война, вернулся на голландскую службу и отбил вторжение мюнстерского епископа Христофора-Бернгарда фон Галена. В 1672—1674 годах сражался против Людовика XIV, особенно отличился в сражении при Сенефе.
Князь Нассау-Зиген был холост и бездетен. Последние годы провёл в Клеве. Знаменитый авантюрист Карл Нассау-Зиген считал себя потомком его старшего брата. Бразилец Пауло Сетубал написал о нём исторический роман. -->
== Գրականություն ==
* Нассау-Зиген, Иоганн Мориц // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона : в 86 т. (82 т. и 4 доп.). — СПб., 1890—1907.
| |||