«Ցեղակրոնություն»–ի խմբագրումների տարբերություն

[[Պատկեր:Engraved Tseghakron Coat Of Arms.jpg|280px|մինի|Ցեղակրոն գաղափարախոսության զինանշանը փորագրված Գեղարդի վանքի տարածքում աղբյուրին։ ]]

Ցեղակրոնությունը կառուցված է հետևյալ տրամաբանական հաջորդականությամբ<ref name="Ամերիկահայությունը78">Գարեգին Նժդեհ // «Ամերիկահայությունը. ցեղը և իր տականքը», էջ 78-89</ref>.

 

Ցեղակրոնությունը սկսվում է ցեղի ճանաչումով՝ ցեղի պատմության, մշակույթի, կենցաղի, նրա արժեքների ու արժանիքների, նրա ներկայի և ձգտումների, ճանաչումը համաշխարհային քաղաքակրթության մեջ հայ ցեղի բերած պատկառելի ավանդի ճանաչումն է։ Ցեղաճանաչությունը նաև հայ ցեղի թերությունների ճանաչումն է և ցեղակրոնությունը՝ ցեղային վերաշինության փորձ է կատարում։ Ցեղակրոնությունը անհատի ինքնաճանաչումը բխեցնում է ցեղաճանաչումից, քանի որ ինքն իրեն ճանաչելու համար մարդը նախ պետք է ճանաչի իրեն ծնող հավաքականությունը, այսինքն՝ ցեղը, որի ընդհանրական հատկանիշները պայմանավորում են տվյալ մարդու անհատական կերտվածքը<ref name="Լալայան2001" />: