«Ուիլյամ Բլեյք»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
Տող 79.
Բլեյքի պոեմի պատկերները չեն ուղեկցում բառացիորեն բացատրվածությամբ, նրանք ավելի շուտ ստիպում են քննադատմամբ վերանայել կատարված բանին և երբեմն, տրամադրում են ստեղծագործության հոգևոր և բարոյական մի նոր տեսիլքներ։
 
Քանզի նախագիծը ավարտին չէր հասել, Բլեյքի մտահաղացումըմտահղացումը մնաց անճանաչված, անհայտ։ Որոշ մասնագետները մնում են այն կարծիքի, որ եզրակացությունը պետք է արվի միայն այն դեպքում, երբ պատրաստի կլինեին բոլոր նկարները։ Եվ հատկապես նրանք մարտահրավեր են նետում տեքստին, որը ուղեկցվում է՝ վիճարկելով հեղինակի կարծիքը. օրինակ այն տեսարանը, երբ [[Հոմերոս]]ը քայլում է թրով և իր հասակակիցների հետ, Բլեյքը գրում է. «Ամենը, ինչ կատարվում է [[Աստվածային կատակերգություն|Աստվածային կատակերգության]] մեջ խոսում է այն մասին, որ իր բռնակալ մտածումներից Դանթեն պատրաստեց Այս Աշխարհը ‘Արարումից‘ և ‘Բնության Աստվածուհից‘, բայց առանց [[Սուրբ Հոգի|Սուրբ Հոգու]] մասնակցության»: Հնարավոր է, որ Բլեյքը չէր կիսում նաև [[Դանթե]]ի Հին Հունացիների պոեզիայի հանդեպ հիացմունքը, և նաև այն անկասկած ուրախությունը, որով նա նշանակում էր և բաշխում մեղադրանքները և պատժամիջոցները Դժոխքում ( ինչի մասին վկայում է պոեմի որոշ երգերի խավար հումորը)։
 
Բայց և այնպես Բլեյքը կիսում էր [[Դանթե]]ի անվստահությունը մատերիալիզմի նկատմամբ և բողոք դեպի բնության իշխանության փչացվածությանը։ Նա նաև մեծ բավարարվածություն էր ստանում այն բանից, որ կարողանում էր պատկերացնել պոեմի մթնոլորդը վիզուալ, նկարների միջոցով։ Անգամ մահվան շունչը զգալով Բլեյքը չէր շեղվում իր ստեղծագործությունից, որով նա ամբողջովին տարված էր։ Այդ ժամանակ նա տարված աշխատում էր [[Դանթե]]ի Ադոմի վրա։ Ասում են, որ նա այնպես էր ցանկանում շարունակել լրացնել իր էսկիզների շարքը, որ ծախսել էր գրեթե վերջին շիլինգը սովորական մատիտ գնելու համար<ref>''Blake Records'', p. 341</ref>: