«Սյոգուն»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
|||
Տող 1.
[[Պատկեր:Minamoto no Yoritomo.jpg|մինի|Մինամոտո նո Յորիմոտո-Կամակուրյան սյոգունատի առաջին սյոգուն]]
'''Սյոգուն''' ([[Ճապոներեն|ճապ]]. 将軍 )
== Ծագումնաբանություն ==
«Սյոգուն» բառը փոխառված է [[չինարեն]] «ցզյանցզյուն» (将军, jiāngjūn, գեներալ) բառից։ «Ցզյան» («սյո») չինարեն նշանակում է «պահել ձեռքում» , «կառավարել», իսկ «ցզյուն» («գուն»)՝ զորք։ Այդ ձևով «սյոգուն»-ը
== Պատմություն ==
Պատմականորեն ցեղային ճապոնական հասարակությունում բարձրագույն իշխանությունը պատկանել է մեկ (կայսերական) տոհմին։ Բայց փաստացի իշխանությունը պահպանելու համար կայսերական ցեղը պետք էր միավորվեր ինչ֊որ խոշոր տոհմի հետ։ Այդ ձևով կայսեր հետ միշտ կանգնած էր ևս մեկ տոհմ։ Մինչև 456 թվականը այդպիսի տոհմ է եղել [[Կանցուրագի|Կանցուրագին]], մինչև 498 թվականը ՝ [[Հեգուրի|Հեգուրին]] , մինչև 539 թվականը՝ [[Օտոմո|Օտոմոն]], այնուհետև [[Մոնոնոբե|Մոնոնոբեն]], դարի երկրորդ կեսին՝ [[Սոգա|Սոգան]]։ 645 թվականին իշխանությունը գրավեց [[Ֆուձիվարա]] տոհմը<ref>''Попов К. А.'' Законодательные акты средневековой Японии. — {{М.}}, 1984. — С. 7.</ref>։ [[12-րդ դար|12-րդ դարում]] Ճապոնիայում կայսերական իշխանությունը (և Ֆուձիվարայի իշխանությունը) խիստ թուլացավ ևփաստացի երկում իշխում էր այս կամ այն տոհմը: Այս դարի վերջում երկրի իշխանության համար իրար հետ մրցում էին Տայրա և [[Մինամոտո]] տոհմերը։ 1156-ից մինչև 1184 թվակնները երկրում կառավարում էր Տայրա ցեղը։ Մեծ մասը նախարարների այդ տոհմից էին։
1184 թվականին վճռական առավելությունը եղավ Մինամոտո տոհմի մոտ, որի ներկայացուցիչներից [[Մինամոտո֊նո Յոսինակա|Մինամոտո֊նո Յոսինական]] անցավ Կիոտոյի մեծ բանակի գլուխ (այդ ժամանակ [[Կիոտո|Կիոտոն]] երկրի մայրաքաղաքն էր)։ Կիոտոյից տայրա ցեղը իր հետևորդների հետ փախավ հարավ։ Այ ժամանակ իշխանությունը ամբողջությամբ անցավ Մինամոտո տոհմին և Մինամոտո Յոսինակային, որի տնօրինման տակ էր իր սեփական բանակը; [[Դե ֆակտո|Դե֊ֆակտո]] Յոսնական իր զորքի միակ ղեկավարն էր, բայց [[Դե յուրե|դե֊յուրե]] նա ինքնակոչ էր, որի լիազորությունները լիազորված չէին կայսերական իշխանության կողմից։ Այդ պատճառով նույն տարում նա հասավ կայսեր կողմից շնորհվ սեյի֊թայսյոգուն կոչմանը։ Այդ ժամանակ կոչումը ոչ մի կապ
Բանն այն էր, որ էձոների դեմ արշավները կապված էին կառավարության ռեսուրսներր հսկայական ծախսերի հետ և հաճախ պահանջում էին ամբողջ զորքի հավաքում։ Հավաքողը և կառավարիչը դարձավ սեյի֊թեյսյոգուն։ Դառնալով սեյի֊թայսյոգուն՝ Յոսինական մենաշնորհեց զորքը ղեկավարելու և հավաքելու իրավունքները և դրանով իրեն հավասար մրցակցի առաջանալու հնարավորությունը բացառեց։
|