«Ուիլյամ Բլեյք»–ի խմբագրումների տարբերություն

Բլեյքը նաև կարծում էր, որ Սըր Ջոշուա Ռեյնոլդսի գեղանկարչությունը, որտեղ նկարագրվում է բնական լույսի անկումը օբյեկտի վրա, եղել էր իսկական «վեգետատիվ աչքի» արդյունք, նաև նա կարծում էր Լոկիին և Նյութոնին «իսկական Ջոշուա Ռեյնոլդսի էսթետիկայի նախնիները»: Անգլիայում, այդ ժամանակ, նորաձև էր մեցո-տինտո՝ տպագրությունը, որը կատարվում էր տարածելով մակերեսին բազմաթիվ կետեր, կախված նկարագրվողի գծերից։ Բլեյքը հետևել էր այդ և Նյութոնյան լույսի տեսության միջև անալոգիային։ Բլեյքը երբեք չէր օգրագործում այդ տեխնիկան, ընտրելով փորագրության եղանակի զարգացման ուղղին, հատկապես ջրային միջավայրում, պնդելով այն բանը, որ գծերը չեն ձևավորվում պատահական։

Չնայաց ընդդիմանալով [[Լուսավորության դարաշրջան|Լուսավորականության]] սկզբունքին, Բլեյքը, էլի եկավ գծային էսթետիկային, որը Նեոկլասիցիզմին ավելի էր բնորոշ, հատկապես Ջոն Քլաքսմանի փորանկարային աշխատանքներին, քան Ռոմանտիզմի փորանկարչությանը, որոնք հաճախ Բլեյքին էին հարաբերում։

 

== Ստեղծագործական մտածողությունը ==