«Պաշտպանական մեխանիզմներ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
Տող 1.
'''Պաշտպանական մեխանիզմներ''' (հոգեբանական պաշտպանություն), խորքային հոգեբանության հասկացություն: Պաշտպանական մեխանիզմ հասկացության տակ հասկացվում է այն չգիտակցվող հոգեկան գործընթացը, որն ուղղված է նեգատիվ [[ապրում]]ները նվազագույնին հասցնելուն։ Պաշտպանական մեխանիզմները ընկած են [[Դիմադրություն|դիմադրության]] պրոցեսների հիմքում: Հոգեբանական պաշտպանական մեխանիզմները գործում են յուրաքանչյուր մարդու մեջ և օգնում, որ անձը խուսափի (նաև պաշտպանվի) տխուր (ցավալի) և տհաճ հիշողություններից ու զգացումներից: Գործադրելով պաշտպանական տարբեր միջոցներ մարդը կարողանում է թեթևացնել հոգեկան լարվածությունը: Պաշտպանական հոգեբանական մեխանիզմները ծառայում են տարբեր պատճառներով առաջացած տագնապները և հոգեկան հակասությունները (կոնֆլիկտները) վերացնելը: Սա յուրաքանչյուր կենդանի օրգանիզմի բնական պահանջմունքն է և նույն կերպ յուրաքանչյուր հոգեկան պրոցես կարելի է համարել այս նպատակին հասնելու ձգտում: [[Հոգեվերլուծություն|Հոգեվերլուծության]] մեջ պաշտպանական մեխանիզմները անգիտակցականից եկող հագեբանական ռազմավարություններ են իրականությունը փոխելու, ժխտելու, աղավաղելու համար: Սա նպատակ ունի նվազեցնել լարվածությունը, անընդունելի [[իմպուլս]]ները:5 Պաշտպանական մեխանիզմների թվին են պատկանում ''արտամղումը, ռացիոնալիզացիան, սուբլիմացիան'' և այլն: [[Հոգեվերլուծություն|Հոգեվերլուծության]] մեջ արտամղումը համարվում է մնացած մեխանիզմների հիմքը:
{{վիքիֆիկացում}}
 
'''Պաշտպանական մեխանիզմներ''' (հոգեբանական պաշտպանություն), խորքային հոգեբանության հասկացություն: Պաշտպանական մեխանիզմ հասկացության տակ հասկացվում է այն չգիտակցվող հոգեկան գործընթացը, որն ուղղված է նեգատիվ [[ապրում]]ները նվազագույնին հասցնելուն։ Պաշտպանական մեխանիզմները ընկած են [[Դիմադրություն|դիմադրության]] պրոցեսների հիմքում: Հոգեբանական պաշտպանական մեխանիզմները գործում են յուրաքանչյուր մարդու մեջ և օգնում, որ անձը խուսափի (նաև պաշտպանվի) տխուր (ցավալի) և տհաճ հիշողություններից ու զգացումներից: Գործադրելով պաշտպանական տարբեր միջոցներ մարդը կարողանում է թեթևացնել հոգեկան լարվածությունը: Պաշտպանական հոգեբանական մեխանիզմները ծառայում են տարբեր պատճառներով առաջացած տագնապները և հոգեկան հակասությունները (կոնֆլիկտները) վերացնելը: Սա յուրաքանչյուր կենդանի օրգանիզմի բնական պահանջմունքն է և նույն կերպ յուրաքանչյուր հոգեկան պրոցես կարելի է համարել այս նպատակին հասնելու ձգտում: [[Հոգեվերլուծություն|Հոգեվերլուծության]] մեջ պաշտպանական մեխանիզմները անգիտակցականից եկող հագեբանական ռազմավարություններ են իրականությունը փոխելու, ժխտելու, աղավաղելու համար: Սա նպատակ ունի նվազեցնել լարվածությունը, անընդունելի [[իմպուլս]]ները:5 Պաշտպանական մեխանիզմների թվին են պատկանում ''արտամղումը, ռացիոնալիզացիան, սուբլիմացիան'' և այլն: [[Հոգեվերլուծություն|Հոգեվերլուծության]] մեջ արտամղումը համարվում է մնացած մեխանիզմների հիմքը:
Առողջ մարդիկ իրենց կենսագործունեության ընթացքում օգտագործում են մեխանիզմների տարբեր տեսակները: Դրանց կիրառումը հասնում է պաթոլոգիկ աստիճանի, երբ դա բերում է ոչ ադեկվատ վարքի, որն էլ բացասաբար է ազդում անհատի ֆիզիկական կամ հոգեկան առողջության վրա: Պաշտպանական մեխանիզմների նպատակներից է Ես-ի պաշտպանումը լարվածությունից, սոցիալական [[սանկցիա]]ներից, խուսափումը այն իրավիճակներից, որը Ես-ը չի կարողանում է հաղթահարել: