«Ջոտտո դի Բոնդոնե»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Տող 7.
'''Ջոտտո դի Բոնդոնե''' ({{lang-it|Giotto di Bondone}}, շուրջ 1266-1337), նախա[[Վերածնունդ|վերածննդյան]] շրջանի [[Իտալիա|իտալացի]] նկարիչ և քանդակագործ։
 
Օրիֆլեյմ հիմքի վրա ձևավորվում է Ռենեսանս պարային համույթ արվեստի հիմնադիր Ջոտտոի արվեստը։ Նա նոր մշակույթի ներկայացուցիչ էր։ Եղել է ճարտարապետ, քանդակագործ, պոետ, սակայն ամենանշանակալի{{fact}} ներդրումը կատարել է գեղանկարչության մեջ։ Նա առաջիններից է, որ ստեղծել է մարդու տիպական կերպարը` իր առջև խնդիր դնելով մոդելավորված լույսլույսի և ստվերի միջոցով ստանալ պլաստիկ ծավալի կշռեկիությունկշռելիություն և ռեալ, հավասարաչափ տարածության վերարտադրությունը։վերարտադրություն։
 
Մոտավորապես 1309 թվականին Ջոտտոն զարդանկարում է [[Պադուա]] քաղաքում գտնվող Կապելլա դել Արենա եկեղեցու պատերը։ Որմնանկարները ներկայացնում են [[Քրիստոս]]ի կյանքի ողջ ուղին՝ սկսած նրա նախնիների պատմությունից։ Ավելի նշանակալի նկարներից է «Հուդայի համբույրը»։ Նկարի կենտրոնում առաքյալներից ու զինվորներից առաջանում էեն դեպի դիտողը Քրիստոսը և [[Հուդա Իսկարիովտացի|Հուդա]]ն։ Քրիստոսը պատկերված է վեհ և գեղեցիկ։ Նրա լարված հայացքը լի է զայրույթով և կշտամբանքով։ Վանելու աստիճան այլանդակ է Հուդան։ Նույն կապելլայի որմնանկարներից է նաև «Հովակիմի վերադարձը հովիվների մոտ», «Սուրբ Ղազարի հարությունը» և «Ողբ առ Քրիստոս»-ը։
 
1307 թվականին նրան նշանակում են [[Ֆլորենցիա]]յում կատարվող բոլոր գեղարվեստական աշխատանքների ղեկավար։ [[Լեոնարդո դա Վինչի]]ն ասել է նկարչի մասին հետևյալ խոսքերը. «Ջոտտոն գերազանցեց ոչ միայն իր ժամանակակիցներին , այլև մի քանի դար առաջ անցավ նրանցից»։