«Միհր»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
No edit summary |
||
Տող 40.
Ենթադրվում է, որ [[Հայաստան]]ի հնագույն մայրաքաղաք [[Արմավիր]]ում ևս գտնվել է Միհրին ձոնված տաճար: Միհրի պաշտամունքն սկսում է վերանալ մ.թ. [[4-րդ դար]]ում:
Արևի աստծո պաշտաունք է եղել նաև հին աշխարհի այլ երկրներում, որտեղ այն կոչվել է [[Միթրաս]]:
Միհրն է: Ըստ հայոց հին հավատքի՝ Արեգակի սրտում ապրում են 365 սրբեր, որոնցից յուրաքանչյուրը տարվա 1 օրվա տերն է. վկայակոչվում են չարը խափանելու նպատակով: Միհրի գլխավոր տաճարը Դերջան գավառի Բագառիճ ավանում էր: Նրան է նվիրված նաև Գառնիի հեթանոսական տաճարը: Միհրի անունից է ծագել հայոց հեթանոսական սրբավայրերին տրվող ընդհանուր՝ մեհյան անվանումը, ինչպես նաև բազմաթիվ հայկական և օտար անձնանուններ՝ Միհրան, Միհրդատ, Միհրներսեհ, Մեհրուժան և այլն: Միհրի աստվածության հետագա վիպական մարմնավորումները «Սասնա ծռեր» էպոսի Մեծ և Փոքր Մհերներն են:
=Գրականություն=
* 1. «Դիցաբանական բառարան», Մ.Ն.Բոտվիննիկ, Մ.Ա.Կագոն, Մ.Բ.Ռաբինովիչ, Բ.Պ.Սելեցկի, թարգմ` Ս.Մ.Կրկյաշարյան - Երևան, Լույս, 1985թ., 264 էջ
| |||