«Աբրահամ Լինքոլն»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Աբրահամ Լինքոլն''' ({{lang-en|Abraham Lincoln}}, {{ԱԾ}}), [[ԱՄՆ]]–ի-ի 16–րդ16-րդ նախագահն էր։ [[ԱՄՆ]]–ի-ի առաջին նախագահն է [[Հանրապետական կուսակցություն]]ից, նախագահել է [[1861]] - [[1865]] թվականներին։

Աբրահամ Լինքոլնը ծնվել է 1809 թվականի փետրվարի 12-ին։ ԱՄՆ–իԱՄՆ-ի առաջին նախագահն է Հանրապետական կուսակցությունից (1861-1865), ամերիկյան ստրուկների ազատողը, համարվում է ԱՄՆ-ի ժողովրդի ազգային հերոս։ Աբրահամ Լինքոլնը ծնվել է աղքատ գյուղական ընտանիքում, դեռ վաղ տարիքից նա զբաղվել է ֆիզիկական ծանր աշխատանքով։ Նա հաճախել է դպրոց ընդամենը մեկ տարի, քանի որ ընտանիքը գտնվում էր նյութական ծանր վիճակում, սակայն նա հասցնում է սովորել տառերը և սկսում կարդալ գրքեր, որը նա շատ էր սիրում։ Երբ նա դարձավ չափահաս, սկսեց վարել ինքնուրույն կյանք, զբաղվեց ինքնուսուցմամբ և տալով քննություններ՝ կարողացավ ծավալել իրավաբանական գործունեություն։ Իլլինոյիս նահանգի հնդկացիների ապստամբության ժամանակ միացել է ոստիկանությանը, ընտրվել կապիտան, բայց չի մասնակցել մարտական գործողություններին։ Եղել է նաև Իլլինոյիսի օրենսդրական խորհրդի, ԱՄՆ-ի ներկայացուցիչների պալատի անդամ, որտեղ հանդես է եկել ամերիկա-մեքսիկական պատերազմի դեմ։ 1858 թ.-ին եղել է ԱՄՆ-ի սենատորի թեկնածու, սակայն պարտվել է ընտրություններում։

Լինկոլն անձամբ էր ուղղորդում պատերազմական գործողությունները, որոնք էլ հաղթանակ բերեցին Կոնֆեդերացիայի դեմ պայքարում 1861-1865 թ.-ների Քաղաքացիական պատերազմի ժամանակ։ Նրա նախագահական գործունեությունը ամրապնդել է գործադիր իշխանությունը և վերացրել է ստրկությունը ԱՄՆ-ի տարածքում։ Լինկոլնը կառավարության մեջ է ընդգրկում նաև իր հակառակորդներին և կարողանում է նրանց ներգրավել ընդհանուր նպատակի մշակման մեջ<ref name="aim">[[Сэндберг, Карл|Сэндберг К.]] Линкольн / [[Сэндберг, Карл|Карл Сэндберг]]; сокр. пер. с англ. Б. Грибанова и Л. Шеффера. —- Москва : Молодая гвардия, 1961. —- 700 с, стр. 371. ''Генри Дауэс:"Ни у одного человека не было такой политической проницательности, дававшей ему возможность собирать вокруг себя людей, искренне поддерживающих правительство, и соперников, имевших антогонистические теории, непримиримых врагов, которые в других условиях развалили бы любое другое правительство''</ref>։ Նախագահը պատերազմի ամբողջ ընթացքում պաշտպանեց [[Մեծ Բրիտանիա]]յին և այլ եվրոպական երկրներին ինտերվենցիայից։ Նրա նախագահության տարիներին կառուցվեց միջցամաքային երկաթգիծը, ընդունվեց ագարային հարցը լուծող Հոմսթեդ ակտը։ Լինկոլն աչքի ընկնող հռետոր էր, նրա ելույթները ոգեշնչել են բոլորին և վառ ժառանգություն են համարվում մինչև հիմա<ref name="book1">[[Карнеги, Дейл|Дейл Карнеги]]. т.1, стр. 230, из-во «Новый Мир», М., 1983.</ref><ref name="amstd.spb.ru">[http://www.amstd.spb.ru/Library/bs/part2.htm Бурова И. И., Силинский С. В. США. СПб., 2002]</ref>։ Պատերազմի ավարտից հետո առաջարկել է չափավոր վերակառուցման պլան՝ կապված ազգային համաձայնության և վրեժից հրաժարվելու հետ։ Հանդիսացել է ամերիկյան հասարակություն՝ սևամորթների ինտեգրման կողմնակիցը։ 1865 թ.-ի ապրիլի 14-ին Լինկոլնը մահացու վիրավորվեց թատրոնում և պատմության մեջ մտավ որպես ԱՄՆ-ի առաջին սպանված նախագահ։ Համաձայն համընդհանուր տեսակետին և սոցհարցումներին՝ նա առաջվա պես մնում է Ամերիկայի<ref>[http://for-ua.com/world/2007/02/20/215844.html Американцы определили наилучшего президента США]</ref><ref>[http://www.washprofile.org/ru/node/5336 Независимая информация и аналитика из США ]</ref><ref>[http://legends.by.ru/when/presidents.htm Линкольн на сайте "Когда? Где? Как?]</ref> ամենալավ և ամենասիրված նախագահներից մեկը՝ չնայած իր նախագահության տարիներին ենթարկվել է սուր քննադատության<ref name="critica">[[Сэндберг, Карл|Сэндберг К.]] Линкольн / [[Сэндберг, Карл|Карл Сэндберг]]; сокр. пер. с англ. Б. Грибанова и Л. Шеффера. —- Москва : Молодая гвардия, 1961. —- 700 с, стр. 243 ''Лондонская газета «Морнинг кроникл» писала: «Авраам Линкольн, чей приход к власти приветствовали по эту сторону океана, проявил себя как человек ничтожный, без широкого кругозора, весьма посредственный»''.</ref><ref name="critica2">[[Сэндберг, Карл|Сэндберг К.]] Линкольн / [[Сэндберг, Карл|Карл Сэндберг]]; сокр. пер. с англ. Б. Грибанова и Л. Шеффера. —- Москва : Молодая гвардия, 1961. —- 700 с, стр. 289 ''Уэнделл Филлипс: «У президента нет своего мнения. Он не произнёс ни единого слова, которое дало бы хоть малейшее представление о его намерениях в вопросе об отмене рабства. Вероятно, он человек честный; однако никого не интересует, честна ли черепаха или нет. У президента нет ни интуиции, ни предвидения, ни решимости».''</ref><ref name="peoples">[http://www.presidents.h1.ru/site/presidents/usa/lincoln.html <Биография Авраама Линкольна на сайте www.presidents.h1.ru ]</ref><ref name="krugosvet">[http://www.krugosvet.ru/articles/08/1000875/1000875a1.htm Биография Авраама Линкольна на сайте энциклопедии «Кругосвет»]</ref>։

Մանուկ ժամանակ Լինքոլնը կարդացել էր [[Աստվածաշունչ]]ը, «Ռոբինզոն Կրուզոն», [[Եզովպոս]]ի առակները, «Ջորջ Վաշինգտոնի պատմությունը»<ref name="peoples" /><ref name="ReferenceA">[[Сэндберг, Карл|Сэндберг К.]] Линкольн / [[Сэндберг, Карл|Карл Сэндберг]]; сокр. пер. с англ. Б. Грибанова и Л. Шеффера. —- Москва : Молодая гвардия, 1961. —- 700 с стр. 15</ref>։ Քաղաքական գործիչ լինելու ժամանակ նա շատերին էր զարմացնում [[Սուրբ Գիրք|Սուրբ Գրքի]] մասին ունեցած գիտելիքներով, որտեղից էլ նա մեջբերումներ էր անում իր ելույթներում։ Դրա վառ օրինակն է Լինքոլնի «Բաժանված տուն» խոսքը, որի հիմնական մոտիվը եղել է երիտասարդ երկրի «կիսաստրուկ և կիսաազատ» կարգավիճակով գոյության անհնարությունը<ref name="hrono">http://www.hrono.ru биография Авраама Линколна —- основные вехи, даты и описания.</ref>։ Բացի դրանից, Լինքոլնն օգնում էր հարևաններին գրել նամակներ՝ դրանով հղկելով իր քերականությունն ու ոճաբանությունը<ref>[[Сэндберг, Карл|Сэндберг К.]] Линкольн / [[Сэндберг, Карл|Карл Сэндберг]]; сокр. пер. с англ. Б. Грибанова и Л. Шеффера. —- Москва : Молодая гвардия, 1961. —- 700 с стр. 16</ref>։ Երբեմն նա ոտքով գնում էր երեսուն մղոն հեռավորության վրա գտնվող դատարանը, որպեսզի լսի իրավաբանների ելույթները։

1830 թվականին Աբրահամ Լինքոլնի ընտանիքը կրկին տեղափոխվեց։ Դառնալով չափահաս՝ Լինքոլնը որոշում է ինքնուրույն կյանք վարել։ Նա գտնում է ժամանակավոր աշխատանք, որի ընթացքում նա հնարավորություն է ունենում, լողալով [[Միսսիսիպի]] գետն ի վար, լինել [[Նոր Օռլեան]]ում<ref name="peoples" />։ Այստեղ Լինքոլն այցելեց ստրուկների շուկա և դրանից հետո ամբողջ կյանքի ընթացքում պահպանեց հակակրանքը ստրկության հանդեպ։ Շուտով նա բնակություն է հաստատում [[Իլինոյս]] նահանգի Նյու-Սեյլեմ գյուղում։ Այնտեղ իր ամբողջ ազատ ժամանակը Լինքոլնը նվիրում էր ինքնուսուցմանը և տեղական դպրոցի ուսուցչի հետ դասերին<ref>[[Сэндберг, Карл|Сэндберг К.]] Линкольн / [[Сэндберг, Карл|Карл Сэндберг]]; сокр. пер. с англ. Б. Грибанова и Л. Шеффера. —- Москва : Молодая гвардия, 1961. —- 700 с стр. 23</ref>։ Գիշերները ապագա նախագահը մոմի լույսի ներքո գիրք էր կարդում։

1833 թվականի վերջում Լինքոլնը ստացավ տեսուչի պաշտոն։ Համաձայնելով այդ աշխատանքին՝ նա վեց շաբաթվա ընթացքում ինտենսիվ սովորեց Գիբսոնի «Տեղագրական գործի տեսությունն ու պրակտիկան» և Ֆլինտի «Երկրաչափության, եռանկյունաչափության և տեղագրության կուրս» գրքերը։<ref>[[Сэндберг, Карл|Сэндберг К.]] Линкольн / [[Сэндберг, Карл|Карл Сэндберг]]; сокр. пер. с англ. Б. Грибанова и Л. Шеффера. —- Москва : Молодая гвардия, 1961. —- 700 с, стр. 30</ref>

Հայտնի ամերիկա-մեքսիկական պատերազմին դեմ լինելը վնասում է Լինքոլնի հեղինակությանը իր հարազատ նահանգում, և նա որոշում է հրաժարվել Ներկայացուցիչների պալատում վերընտրվել։ 1849 թվականին Լինքոլնին տեղեկացնում են, որ նա նշանակվել է քարտուղար այն ժամանակ դեռ [[Օրեգոն]]ի տարածքում։<ref>[[Сэндберг, Карл|Сэндберг К.]] Линкольн / [[Сэндберг, Карл|Карл Сэндберг]]; сокр. пер. с англ. Б. Грибанова и Л. Шеффера. —- Москва : Молодая гвардия, 1961. —- 700 с, с.83</ref> Այս առաջարկի ընդունումը Իլլինոյսում աճող նրա կարիերայի վերջը կլիներ, այդ պատճառով նա մերժեց նշանակումը։ Լինքոլնը հեռացավ քաղաքական ասպարեզից և հետագա տարիներին զբաղվում էր իրավաբանական գործունեությամբ։ Այդ տարիներին նա դարձավ նահանգի առաջատար իրավաբաններից մեկը, դարձավ «Իլլինոյիս Սենթրալ» երկաթուղու իրավական խորհրդականը։ Իր իրավաբանական կարիերայի 23 տարիների ընթացքում Լինքոլնը մասնակցել է շուրջ 5100 գործերի (բացառությամբ չգրանցվածների), իր գործընկերների հետ միասին նահանգի Գերագույն դատարանի առաջ հանդես է եկել գրեթե 400 անգամ։<ref>Данные взяты из статьи об Аврааме Линкольне в англоязычной википедии.</ref>

=== Պատերազմի սկիզբը (1861—18621861-1862) ===

Սկզբում քաղաքացիական պատերազմը Հյուսիսի համար անհաջող էր ընթանում։ “Հարավցիները” պատրաստվելով մարտական գործողություններին, շտապում էին ոչնչացնել Միության զորքերը, քանի դեռ Հյուսիսը չէր կենտրոնացրել գերազանցող ռազմական և տնտեսական ներուժը։ Լրջորեն քննադատելով ռազմական ձախողումը և տնտեսական դժվարությունները, Լինքոլնը, թեև մարտական փորձառություն չուներ, վճռական քայլեր կատարեց՝ մարտունակ բանակ ստեղծելու համար՝ ընդհուպ մինչև քաղաքացու ազատությունների սահմանափակում կամ Կոնգրեսի կողմից դեռևս չհաստատված ֆինանսական միջոցների ծախսում<ref>[[Сэндберг, Карл|Сэндберг К.]] Линкольн / [[Сэндберг, Карл|Карл Сэндберг]]; сокр. пер. с англ. Б. Грибанова и Л. Шеффера. —- Москва : Молодая гвардия, 1961. —- 700 с, стр.211.</ref>։ 1861 թվականի հուլիսի 21-ին տեղի ունեցած առաջին խոշոր ընդհարումը Վիրջինիայում՝ երկաթգծի Մանասաս կայարանի մոտ դաշնային զորքերի համար անհաջող ավարտվեց։ Նոյեմբերի 1-ին Լինքոլնը գլխավոր հրամանատար նշանակեց Ջորջ Մակքլելանին, ով խուսափում էր ակտիվ գործողություններից։ Հոկտեմբերի 21-ին նրա զորախմբերը կոտորվեցին Վաշինգտոնից ոչ հեռու։ 1861-ի նոյեմբերի 8-ին գրավվեց բրիտանական “Տրենտ” շոգեքարշը, որի տախտակամածին էին գտնվում “հարավցիների” պատվիրակները։ Դա հրահրեց այսպես կոչված “Տրենտի գործը” և հազիվ պատերազմ չծագեց Մեծ Բրիտանյայի դեմ։

1862-ի փետրվար–մարտփետրվար-մարտ ամիսներին գեներալ Ուլիս Գրանտին հաջողվեց “հարավցիներին” դուրս շպրտել Թեննեսիից ու Կենտուկիից։ Ամռանն ազատագրվեց Միսուրի նահանգը և Գրանտի զինվորները մտան Միսիսիպիի և Ալաբամայի հյուսիսային շրջանները։ Դեսանտային մի օպերացիայի շնորհիվ 1862-ի ապրիլի 25-ին գրավվեց Նոր Օռլեանը։ Լինքոլնը Մակքլելանին հեռացրեց գլխավոր հրամանատարի պաշտոնից և նշանակեց բանակներից մեկի հրամանատար, որի հանձնարարությունների մեջ մտնում էր Ռիչմոնդի գրավումը։ Մակքլելանը փոխանակ հարձակվելու, նախընտրեց պաշտպանողական դիրք գրավել։ Օգոստոսի 29-30-ին “հյուսիսցիները” կոտորվեցին Բուլլ–ՌանիԲուլլ-Ռանի մոտ ունեցած ճակատամարտում, ինչից հետո Լինքոլնը զորակոչեց ևս 500 հազար մարդու։ Սեպտեմբերի 7-ին Անտիետամ գետի մոտ Մակքլելանի 70 հազարանոց բանակը հարձակվեց Հարավի 40 հազարանոց բանակի վրա՝ հաղթելով կոնֆեդերատներին։ [[Պոտոմակ]] գետի վարարումը կտրեց Հարավի զորահրամանատար Ռոբերտ Էդուարդ Լիի նահանջի ճանապարհը։ Բայց Մակքլելանը, հակառակ Լինքոլնի հրամանի, հրաժարվեց հարձակումից և բաց թողեց “հարավցիների” վերջնական ջախջախման հնարավորությունը։

Անտիետամ գետի մոտ տեղի ունեցած ճակատամարտից հետո Մեծ Բրիտանիան և [[Ֆրանսիա]]ն հրաժարվեցին պատերազմից և Կոնֆեդերացիայի ճանաչումից։ [[Ռուսաստան]]ը պատերազմի տարիներին պահպանում էր բարեկամական հարաբերությունները Միացյալ Նահանգների հետ։ 1863–641863-64 թվականներին ռուսական նավատորմերը ժամանեցին [[Սան Ֆրանցիսկո]] և [[Նյու Յորք]]։

Աբրահամ Լինքոլնի նախաձեռնությամբ 1862 թվականի մայիսի 20-ին ընդունվեց որոշում՝ Հոմսթեդի մասին, ըստ որի Միացյալ Նահանգների 21 տարին լրացած և Կոնֆեդերացիայի կազմում չկռված յուրաքանչյուր քաղաքացի հանրային ֆոնդից կարող է ստանալ ոչ ավել, քան 160 ակր (65 հեկտար) հողակտոր՝ գրանցման համար վճարելով 10 դոլար։ Օրենքը կիրառվեց 1863 թվականի հունվարի 1-ից։ Այն նորաբնակն, ով սկսել է զբաղվել հողագործությամբ և շինարարությամբ, հինգ տարի անց անվճար ստանում է սեփականության իրավունք այդ հողակտորի վրա։ Հողակտորը կարող է գնվել և նախատեսված ժամկետից շուտ՝ վճարվելով յուրաքանչյուր մեկ ակրի դիմաց 1.25 դոլար։ Հոմսթեդ –- փաստաթղթով Միացյալ Նահանգներում հատկացվեց շուրջ 2 միլիոն հոմսթեդ՝ ընդհանուր մակերեսով մոտ 285 միլիոն ակր (115 հեկտար)։ Այդ օրենքը արմատապես լուծեց գյուղատնտեսության խնդիրը՝ ֆերմերային ճանապարհով զարգացումն ուղղորդելով դեպի այս բնագավառ։ Այսպիսով կարգավորվեց դատարկ տարածությունների հարցը՝ Լինքոլնի համար ապահովելով հասարակության լայն շերտերի աջակցությունը։<ref name="hronos">Биография Авраама Линкольна на сайте «Хронос»</ref>

Միլիոնավոր ամերիկացիներ՝ սևամորթ թե սպիտակամորթ, եկան հարգանքի վերջին տուրքը տալու իրենց նախագահին, հուղարկավորության գնացքի՝ Վաշինգտոնից Սփրինգֆիլդ մեկնելու ճանապարհին։ Գնացքը տանում էր երկու դագաղ, որոնցից մեծի մեջ հանգչում էր Աբրահամ Լինքոլնի աճյունը, փոքրի մեջ՝ նրա որդի Վիլյամի, ով մահացել էր դրանից երեք տարի առաջ՝ Լինքոլնի նախագահության ժամանակ<ref>[http://www.findagrave.com/cgi-bin/fg.cgi?page=gr&GRid=9126 William Wallace «Willie» Lincoln]</ref>։ Աբրահամ և Վիլյամ Լինքոլնները թաղվեցին Սփրինգֆիլդի Օուկ–ՌիջՕուկ-Ռիջ գերեզմանատանը։

Քաղաքացիական պատերազմը դարձավ ԱՄՆ-ի պատմության ամենաարյունահեղ ռազմական հակամարտությունը և ամենածանր փորձությունը՝ ամերիկյան դեմոկրատիայի համար։ Աբրահամ Լինքոլնը դարձավ պատմական ամենագլխավոր կերպարը՝ ամերիկյան ժողովրդի ձևավորման գործում, մարդ, ով կանխեց Միացյալ Նահանգների անկումը և մեծ ներդրում ունեցավ ամերիկյան հասարակության կայացման և ստրկության վերացման գործում, որը երկրի հետագա նորմալ զարգացման հիմնական խոչընդոտն էր<ref name="peoples" />։ Լինքոլնը դրեց Հարավի զարգացման հիմքը, ստրուկների ազատագրումը։ Նրան է պատկանում դեմոկրատիայի հիմնական նպատակների ձևակերպումը. «Ժողովրդի կողմից ստեղծված կառավարությունը ժողովրդինն է և ժողովրդի համար է»։ Նրա նախագահության օրոք կառուցվեց միջմայրցամաքային երկաթուղին՝ դեպի [[Խաղաղ օվկիանոս]], ընդարձակվեցին նորաստեղծ բանկային համակարգի ենթակառուցվածքները, լուծվեց գյուղատնտեսական խնդիրը։ Սակայն պատերազմի ավարտից հետո երկրի առջև ծառացան բազմաթիվ խնդիրներ, այդ թվում ազգի համախմբումը և սևամորթների ու սպիտակամորթների իրավունքների հավասարեցումը։ Մասամբ այդ խնդիրներն այսօր էլ կանգնում են ամերիկյան հասարակության առջև։ Լինքոլնի սպանությունից հետո Միացյալ Նահանգների տնտեսությունը երկար ժամանակ շարունակեց մնալ աշխարհի առավել արագ զարգացող տնտեսությունը, ինչը թույլ տվեց երկրին 20-րդ դարասկզբին լինել համաշխարհային լիդեր։ Շատ ասպարեզներում նրա առանձին որակները թույլ էին տալիս համախմբել կառավարության ուժերը և վերամիավորել երկիրը։ Լինքոլնն ապրում էր խիստ բարոյական սկզբունքներով, ուներ հումորի զգացում<ref>[http://www.day.kiev.ua/78173/ Авраам ЛИНКОЛЬН. Честный, добрый и упрямый «старина Эйб» /ДЕНЬ/<!-- Заголовок добавлен ботом -->]</ref>, բայց հակված էր և ուժեղ մելամաղձության<ref>Авраам Линкольн: «Я самый жалкий из всех живущих. Если то, что я чувствую, разделить на весь род человеческий, на земле не останется ни одной улыбки. Стану ли я лучше —- не знаю. Боюсь, что нет, и это ужасно. Оставаться таким, как есть, невозможно. Я должен умереть или стать лучше…» [http://www.lossofsoul.com/DEPRESSION/Greats/introduction.htm Высказывание есть на этом сайте]</ref><ref>Г.Уитни: «Ни одна черта характера мистера Линкольна не была столь очевидной, как его таинственная и глубокая меланхолия»</ref><ref>[[Сэндберг, Карл|Сэндберг К.]] Линкольн / [[Сэндберг, Карл|Карл Сэндберг]]; сокр. пер. с англ. Б. Грибанова и Л. Шеффера. —- Москва : Молодая гвардия, 1961. —- 700 с, стр.94 ''Джон Т.Стюарт видел в Линкольне безнадёжную жертву меланхолии. Генри К.Уитни, коллега Линкольна, писал: «Я… увидел Линкольна в углу, он сидел одиноко. Его лицо омрачалось глубокими горестными переживаниями».''</ref>։ Մինչև այսօր նա համարվում է Միացյալ Նահանգների ամենաինտելեկտուալ նախագահներից մեկը։ Ի նշան ամերիկացի ժողովրդի երախտագիտության Վաշինգտոնում կանգնեցվել է հուշարձան՝ նվիրված Աբրահամ Լինքոլնին, որպես Միացյալ Նահանգների պատմական զարգացմանը նպաստած չորս նախագահներից մեկի{{Ն|Նկատի ունի [[Ջորջ Վաշինգտոն]]ին, [[Թոմաս Ջեֆերսոն]]ին, Աբրահամ Լինքոլնին, [[Ֆրանկլին Ռուզվելտ]]ին}}:

Լինքոլնի հիշատակն անմահացած է 1914-1922 թթ Կառուցված և Վաշինգտոնի կենտրոնում տեղադրված հուշարձանով՝ Էսպլանադայի կենտրոնում։ Այն խորհրդանշում է նախագահի հավատամքը, որ բոլոր մարդիկ պետք է ազատ լինեն։ Միացյալ Նահանգները խորհրդանշող շինությունը հենված է 36 սյուների վրա՝ ըստ երկրի նահանգների թվի՝ Լինքոլնի օրոք։ Սպիտակ մարմարե այդ շինության ներսում քանդակագործ Դենիել Ֆրենչը տեղադրել է մտախոհ ազատարար–նախագահիազատարար-նախագահի վեցմետրանոց արձանը։ Հուշարձանի ներքին պատերին փոխաբերական պատկերազարդումներով վերարտադրված են Գետիսբերգի ազգային գերեզմանատան բացման և Երկրորդ երդման ժամանակ Լինքոլնի արտասանած ճառերը։ Բացի դրանից, Լինքոլնի պատվին Միացյալ Նահանգներում բացվել են բազմաթիվ հուշարձաններ, անվանվել են քաղաքներ, փողոցներ, համալսարաններ, տարբեր կենտրոններ, հեղինակավոր ավտոմեքենաների մակնիշ։ Նախագահի կիսադեմը քանդակվել է ազգային հուշարջան Ռոշմոր լեռան վրա։ Աբրահամ Լինքոլնի ծննդյան օրը մի քանի նահանգներում նշվում է իբրև ազգային տոն։ Ինչպես նաև Լինքոլնը պատկերված է 5 դոլարանոցի և 1 ցենտանոցի վրա։