«Բանգալոր»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
չ ուղղագրական
Տող 104.
[[1759]] թվականին դինաստիայի մեկ այլ ղեկավարի՝Կրիշնարաջի Վադիյար II-ի (Krishnaraja Wodeyar II) մահից հետո մայրուսյան բանակի գեներալ Հայդար Ալին (Hyder Ali) իրեն հռչակեց քաղաքի ղեկավար՝ այս վայրում ձևավոևելով Հուդա-Դադ պետությունը: Հայդար Ալի խանի մահից հետո իշխանությունը անցավ նարա որդու՝Տիմպու Սուլթանին ում անվանել են նաև «Մայրուսների վագր»: [[1799]] թվականին անգլո-մայրուսական չորրորդ պատերազմի ժամանակ զոհվեց Սուլթանը և բրիտանացիները գրավվելով տարածքը՝ վերականգնեցին հին արքայական դինաստիան՝ֆորմալ առումով փոխանցելով իշխանությունը հինգամյա Կրիշնարաջա Վադիյարու III-ին: Կորցնելով անկախությունը՝պետությունը ստացավ հայրենական իշխանության կարքավիճակ՝գտնվելով բրիտանական կայսրության կազմի մեջ,սակայն ներքին կարքով իշխանությունը գտնվում էր հինդուական ղեկավարների ձեռքին: Բանդալորի հսկողությունն ու ղեկավարությունն անցավ Մագարաջե Մայրուսային ,իսկ անգլիացիներից այստեղ մնացին միայն ռազմական ճամբարներ: 1799 թվականին բրիտանական պաշտոնական նստավայրը հիմնադրվես Մայրուս քաղաքում, իսկ 1804 թվականին այն տեղափոխվեց Բանդալոր: 1843 թվականին Բանդալորը կորցնում է այդ կարքավիճակը,բայց այն նորից ձեռք է բերում 1881 թվականին և պահպանում այն միչև [[Հնդկաստան]]ի անկախության վերականգնումը՝մինչև 1947 թվականը: Այդ տարիներին բրիտանացիները ավելի շատ նախընտրում էին,որ աշխատուժը լինի հարևան Մադրաս քաղաքից: 1831 թվականին կայսրության մայրաքաղաքը տեղափոխվում է Մայրուսա իսկի հետո տեղափոխվում է Բանդալոր:
 
XIX դարում Բանդալորը կիսվում է իրարից անկախ երկու հատվածի,առաջին դա պյոտոն էր՝կազմված կաննարա լեզվով խոսող ժողովրդից : 1898 թվականին քաղաքում հայտնվում է համաճարակի հարուցիչը,որի արդյունքում քաղաքի բնակչությունը խիստ կրճատվեց: Համաճարակի ժամանակ մարդիկ փորձում էին գնալ քաղաքի արվարձաններ որպիսի թաքնվեն համաճարակից,այսպիսով քաղաքում ձևավորվեցին երկու թաղամասեր՝Մալլեշվարան (անգլ.՝ Malleshwara) հյուսիսում և Բասավանագուդին (անգլ.՝ Basavanagudi) հարավում: Համաճարակը բուժելու նպատակով Բանդալորում անց է կացվել հեռախոսային կապ և ձևավորվել է բժշկական պաշտոն: 1906 թվականին Շիվանասավուդրա փոքրիկ քաղաքում հիդրոէլեկտրոկայանի շինարարության ավարտից հետո Բանդալորը Հնդկական քաղաքներից առաջինն էր որը իրեն ապահովվեց էներգիայով: Բանդալորին 1927 թվականին անվանեցին «քաղաք-այգի»: Բանդալորում բացվել էր նոր այգի իսկ այգում կառուցված է եղել հիվանդանոց և համայնքային շենքեր: 1947 թվականին Բանդալորը նորից անցավ կիրթ նահան Մայրոսի կազմի մեջ: Քաղաքում բացվեցին ուսումնական հաստատություններ և լրացուցիչ համայնքային աշխատատեղեր,ինչի շնորհիվ մարդիկ քաղաքի ծայրամասերից սկսեցին տեղափոխվել քաղաք: Բնակչությունը սկսեց արագ զարգանալ հատկապես 1941- 1951 եւ 1971-1981 թվականներին: 1961 թվականին Բնադալորը դարձավ բնակչության թվով Հնդկաստանում հինգերրորդհինգերորդ քաղաքը,իսկ նրա բնակչությունը 1 207 հազար մարդ էր: Քաղաքի բնակչությունը աճում է մինչև օրս:
 
== Աշխարհագրական դիրք ==
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/wiki/Բանգալոր» էջից