«Յաֆֆայի և Ասկալոնի կոմսություն»–ի խմբագրումների տարբերություն

Յաֆֆան դարձել է [[Գոդֆրուա Բուլյոնցի|Գոդֆրուա Բուլյոնցու]] ամրոցը [[1100]] թվականին, [[խաչակրաց առաջին արշավանք]]ի ավարտից հետո, նրա վրա անարդյունք հավակնում էր Դագոբերտ Պիզանցին, Երուսաղեմի առաջին լատինացի հովվապետը։ Մնում էր արքայական սեփականություն, մինչև [[1106]] թվականին նվիրվում է Հուգո I դը Պյուիզեին։ Երբ [[1134]] թվականին Հուգո II դը Պյուզիեն խռովություն է բարձրացնում արքա [[Ֆուլկ (Երուսաղեմի արքա)|ՖուլկՖուլկի]]ի դեմ, կոմսությունը բաժանվում է մի քանի փոքրիկ տիրությունների, իսկ Յաֆֆան անցնում է արքայական սեփականության տակ։ Շուտով այն դառնում է [[Ֆուլկ (Երուսաղեմի արքա)|ՖուլկՖուլկի]]ի կրտսեր որդի [[Ամորի I (Երուսաղեմի արքա)|Ամորի I]]-ի ժառանգություն։ Երբ [[1153]] թվականին նրա ավագ որդի [[Բալդուին III (Երուսաղեմի արքա)|Բալդուին III]]-ը գրավում է [[Ասկալոն]]ը, նա այն միավորում է իր եղբոր տիրույթներին։

* արքայական սեփականություն (1163-1176), Ամորիի նախկին կին [[Ագնես դը Կուրտենե]]ն ստանում էր որոշակի եկամուտ կոմսությունից, այնուհետև այն անցնում է [[Սիբիլ Անժուացի|ՍիբիլՍիբիլին]]ին, կոմսեր էին համարվում նրա ամուսինները