«Գերմանիայի պատմություն»–ի խմբագրումների տարբերություն

[[1923]]-ի հունվարին սկսվեց, այսպես կոչված, Ռուրի ճգնաժամը (ռազմատուգանքի դիմաց Ֆրանսիան և Բելգիան գրավել էին Ռուրը)։ Սրվեցին դասակարգային հակասությունները, Գերմանիան հեղափոխական վերելք ապրեց։ Հոկտեմբերին Համբուրգի աշխատավորները է․ Թելմանի գլխավորությամբ զինված ապստամբություն բարձրացրին։ [[1923]] թվականի նոյեմբերին նացիոնալ՜սոցիալիստների մի խումբ Ա․ Տիտլերի և գեներալ Է.Լուդենդորֆի գլխավորությամբ Մյունխենում պետական հեղաշրջման անհաջող փորձ կատարեց։ Գերմանիայի մոնոպոլիստները [[ԱՄՆ]]-ի, [[Անգլիա]]յի և Ֆրանսիայի մոնոպոլիաների աջակցությամբ,, որոնք հույս ունեին Գերմանիան օգտագործել որպես ԽՍՀՄ դեմ հարվայինհարավային ուժ, սկսեցին վերականգնել նրա ռազմաարդար պոտենցիալը։ [[1926]] թվականին Գերմանիան ընդունվեց Ազգերի [[լիգա]]։ Արդեն ծնունդ էր առել և ուժեղանում էր ֆաշիստական վտանգը։ Տեղափոխական պրոլետարիատի ուժերի համախմբումը տեղի էր ունենում ավելի դանդաղ, քան հետադիմական ուժերի կենտրոնացումը։ Դրա պատճառը աջ ղեկավարների օպորտունիստական քաղաքականությունն Էր, որը պառակտում Էր բանվոր դասակարգի շարքերը։ Նրանք մերժեցին ԳԿԿ-ի առաջարկությունը՝ ստեղծելու միացյալ բանվորական ճակատ ֆաշիզմի և պատերազմի դեմ։ [[1933]] թվականի հունվարի 30-ին պրեզիդենտ [[Տինդենբուրգ]]ը Տիտլերին նշանակեց ռայխսկանցլեր։