«Սարգիս Բարխուդարյան»–ի խմբագրումների տարբերություն

[[1907]]-[[1909]] թվականներին սովորել է [[Բեռլին]]ի կոնսերվատորիայում (դաշնամուրի դասարան, դասատու՝ Շուլց), [[1915]] թվականին ավարտել է [[Սանկտ Պետերբուրգի կոնսերվատորիա|Պետրոգրադի կոնսերվատորիա]]ն (կոմպոզիցիայի դասարան, դասատուներ՝ Վ․ Կալաֆատի, [[Մաքսիմիլիան Շտեյնբերգ]], Մ․ Վիտոլ)։ Դասավանդել է [[Թբիլիսիի Վանո Սարաջիշվիլիի անվան պետական կոնսերվատորիա|Թբիլիսիի]] և [[Երևանի կոնսերվատորիա]]ներում։ Ստեղծագործության հիմնական ժանրը դաշնամուրային մանրանվագն է։ Ստեղծել է ազգային երանգով դաշնամուրային պիեսներ։ Նրա «Արևելյան պարերը» ([[1910]]-[[1913]]) նկատելի դեր են կատարել ազգային դաշնամուրային ստեղծագործության զարգացման սկզբնական շրջանում։ Սարգիս Բարխուդարյանի գրչին են պատկանում նաև դաշնամուրային պիեսների երկու շարք ([[1910]]-[[1918]], [[1915]]-[[1923]]), «Անուշ» սիմֆոնիկ պոեմը ([[1917]]), «Անդրֆեդերացիա» սյուիտը ([[1932]]), «Նարինե» բալետը ([[1938]], չի բեմադրվել), 25 պիես-մանրանկար ([[1942]]-[[1943]]), «1943» նախերգանքը, «Քեռի քուչի» մանկական օպերան ([[1945]], բեմադրություն [[1946]], [[Հակոբ Պարոնյանի անվան երաժշտական կոմեդիայի պետական թատրոն|Երևանի երաժշտական կոմեդիայի թատրոն]]), երաժշտություն թատերական ներկայացումների համար ([[Հակոբ Պարոնյան]]ի «[[Մեծապատիվ մուրացկաններ]]», [[Դերենիկ Դեմիրճյան]]ի [[Քաջ Նազար (ֆիլմ)|«Քաջ Նազար»]] և այլն), կինոերաժշտություն («Կարո», «Տերն ու ծառան»), ռոմանսներ, ժողովրդական և աշուղական երգերի մշակումներ։