«Տոկիոյի դատավարություն»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
չ oգտվելով ԱՎԲ
չNo edit summary
Տող 1.
[[Պատկեր:IMTFE court chamber.jpg|մինի|Դատական լսումներից մեկի ժամանակ ([[1946]])]]
'''Տոկիոյի դատավարություն''', դատավարություն ընդդեմ պատերազմի [[Ճապոնիա]]ն, գլխավոր հանցագործների ([[3]] [[մայիս]]ի 1946–[[1912]] [[նոյեմբեր]]ի [[1948]], [[Տոկիո]])։ Հեռավոր [[Արևելք]]ի համար միջազգային ռազմական տրիբունալի (կազմակերպվել էր [[1946]]-ի [[հունվար]]ի [[19]]-ին՝ ԱՍՀՄ–ի, [[ԱՄՆ]]–ի, [[Չինաստան]]ի, [[Մեծ Բրիտանիա]]յի, [[Ավստրալիա]]յի, [[Կանադա]]յի, [[Ֆրանսիա]]յի, [[Նիդերլանդներ]]ի, [[Նոր Զելանդիա]]յի, [[Հնդկաստան]]ի և [[Ֆիլիպիններ]]ի ներկայացուցիչներից) դատին էր հանձնվել [[28]] մարդ, այդ թվում՝ [[4]] նախկին պրեմիեր մինիստր (Տոձիո, Խիրանումա, Խիրոտա, Կոյսո), [[11]] նախկին մինիստր (Արակի, Խատա, Խոսինո, Իտագակի, Կայյա, Կիդո, Սիմադա, Սուձուկի, Տոգո, Սիգեմիցու, Մինամի), [[2]] դեսպան (Օսիմա, Աիրատորի), բարձրագույն հրամանատարության [[8]] ներկայացուցիչ (Դոիխարա, Կիմուրա, Մուտո, Օկա, Սատո, Ումեձու, Մացուի, Խասիմոտո)։ Մեղադրյալներին տրամադրված էին պաշտպանության լայն հնարավորություններ, յուրաքանչյուրն ուներ մի քանի փաստաբան, այդ թվում՝ ԱՄՆ–ից։ Դատավարության ընթացքում կայացել է [[818]] դռնբաց դատական նիստ, հարցաքննվել [[1194]] վկա, ընդունվել 4356 փաստաթղթային ապացույց։ Բոլոր ամբաստանյալների մեղքը հաստատվել Է։ Տրիբունալի դատավճռով Տոձիոն, Իտագակին, Խիրոտան, Մացուին, Դոիխարան, Կիմուրան և Մուտոն դատապարտվեցին մահվան՝ կախաղանի միջոցով, 16 մարդ դատապարտվեց ցմահ (այդ թվում՝ Կոյսոն, Իփրանուման, Արակին, Ումեձուն), Տոգոն՝ 20, Աիգեմիցուն՝ [[7]] տարվա բանտարկության։ Դատավարության ընթացքում արտաքին գործերի նախկին մինիստր Մացուոկայի և ծովակալ Նագանոյի մահվան հետևանքով գործը նրանց մասով կարճվեց, իսկ պրոգրեսիվ պարալիչով տառապող Օկավայի մասով՝ կասեցվեց։
'''Հեռավոր Արևելքի միջազգային ռազմական տրիբունալ''', հայտնի նաև որպես՝ '''Տոկիոյի դատավարություն''', դատավարություն, որի ժամանակ քննվել են Կայսերական Ճապոնիայի կատարած [[ռազմական հանցագործություն]]ները։
 
Տրիբունալը մերկացրեց [[Արևելյան Ասիա]]յում Ճապոնիան, իմպերիալիստների «Նոր կարգերի» հաստատման իսկական նպատակը և արձանագրեց, որ [[1928]]–[[1945]] թվականներին ճապոնիայի արտաքին և ներքին քաղաքականության գլխավոր ուղղությունը եղել է ագրեսիվ պատերազմների նախապատրաստումն ու սանձազերծումը, [[Ֆաշիստական Գերմանիա]]յի ու [[Իտալիա]]յի հետ համաշխարհային տիրապետության հաստատումը։ Տրիբունալը հավաստեց, որ ՍԱՀՄ–ի դեմ ագրեսիվ գործողությունները ճապոնիայի արտաքին քաղաքականության հիմնական օղակներից Էր։ Նրա «չեզոքությունը» միայն քող էր մինչև ԱՄՀՄ–ի դեմ պատերազմի սանձազերծումը նախապատրաստվելու և Գերմանիային ցուցաբերող օգնությունը թաքցնելու համար։ Տրիբունալն ընդունեց, որ Ճապոնիան, իմպերիալիստներն երկու անգամ սանձազերծել են
ագրեսիվ պատերազմ, [[1938]] թվականին՝ Խասան լճի շրջանում ՍՍՀՄ–ի, և [[1939]] թվականին՝ Խալխին Գոլի շրջանում ԱՍՀՄ–ի և [[ՄԺՀ]]–ի դեմ։ Ճապոնիայի կառավարությունը երկար տարիներ զավթողական պատերազմ է վարել Չինաստանի դեմ։ ճապոն, զինվորականությունն առանց պատերազւք հայտարարելու հարձակվեյ է ամեր․ Փյոռլ Հարբոր ռազմ, բազայի, ինչպես նաև Հոնկոնգի և Սինգապուրի վրա։ Տոկիոյի դատավարությունը ինչպես և [[Նյուրնբերգյան դատավարություն]]ը, կարևոր նշանակություն ունեցավ ագրեսիան միջազգային–իրավական մակարդակով հանցագործություն որակելու գործում։
 
'''Տոկիոյի դատավարություն''', դատավարություն ընդդեմ պատերազմի [[Ճապոնիա]]ն, գլխավոր հանցագործների ([[3]] [[մայիս]]ի 1946–[[1912]] [[նոյեմբեր]]ի [[1948]], [[Տոկիո]])։ Հեռավոր [[Արևելք]]ի համարԱրևելքի միջազգային ռազմական տրիբունալի (կազմակերպվել էրհիմնադրված [[1946]] թվականի [[հունվար]]իհունվարի [[19]]-ին՝ ԱՍՀՄ–ի, [[ԱՄՆ]]–ի, [[Չինաստան]]ի, [[Մեծ Բրիտանիա]]յի, [[Ավստրալիա]]յի, [[Կանադա]]յի, [[Ֆրանսիա]]յի, [[Նիդերլանդներ]]ի, [[Նոր Զելանդիա]]յի, [[Հնդկաստան]]ի և, [[Ֆիլիպիններ]]ի ներկայացուցիչներիցև [[Խորհրդային միություն|Խորհրդային Միության]] կողմից) դատին էր հանձնվել [[28]] մարդանձ, այդ թվում՝ [[4]] նախկին պրեմիեր մինիստրվարչապետ (Տոձիո, ԽիրանումաՀիրանումա, ԽիրոտաՀիրոտա, Կոյսո), [[11]] նախկին մինիստրնախարար (Արակի, ԽատաՀաթա, ԽոսինոՀոսինո, Իտագակի, Կայյա, Կիդո, Սիմադա, Սուձուկի, Տոգո, Սիգեմիցու, Մինամի), [[2]] դեսպան (Օսիմա, Աիրատորի), բարձրագույն հրամանատարության [[8]] ներկայացուցիչ (ԴոիխարաԴոիհարա, Կիմուրա, Մուտո, Օկա, Սատո, Ումեձու, Մացուի, ԽասիմոտոՀաշիմոտո)։ Մեղադրյալներին տրամադրված էին պաշտպանության լայն հնարավորություններ, յուրաքանչյուրն ուներ մի քանի փաստաբան, այդ թվում՝ ԱՄՆ–ից։փաստաբան։ Դատավարության ընթացքում կայացել է [[818]] դռնբաց դատական նիստ, հարցաքննվել [[1194]] վկա, ընդունվել 4356 փաստաթղթային ապացույց։ Բոլոր ամբաստանյալների մեղքը հաստատվել Է։ Տրիբունալի դատավճռով Տոձիոն, Իտագակին, ԽիրոտանՀիրոտան, Մացուին, ԴոիխարանԴոիհարան, Կիմուրան և Մուտոն դատապարտվեցին մահվան՝[[Մահապատիժ|մահապատժի]]՝ կախաղանի[[կախաղան]]ի միջոցով, 16 մարդ դատապարտվեց [[Ցմահ բանտարկություն|ցմահ ազատազրկման]] (այդ թվում՝ Կոյսոն, Իփրանուման, Արակին, Ումեձուն), Տոգոն՝ 20, Աիգեմիցուն՝ [[7]] տարվա բանտարկության։ Դատավարության ընթացքում արտաքին գործերի նախկին մինիստրնախարար Մացուոկայի և ծովակալ Նագանոյի մահվան հետևանքով գործը նրանց մասով կարճվեց, իսկ պրոգրեսիվ[[հոգեկան պարալիչովհիվանդություններ]]ով տառապող Օկավայի[[Սյումեյ Օկավա|Օկավա]]յի մասով՝ կասեցվեց։
{{Ճապոնիա-անավարտ}}
{{ՀՍՀ}}
 
[[Կատեգորիա:Երկրորդ համաշխարհային պատերազմ]]
{{DEFAULTSORT:Հեռավոր Արևելքի միջազգային ռազմական դատարան}}
[[Կատեգորիա:Պատերազմ]]