'''Պետական աթեիզմ''', [[Հակակղերականություն|հակակղերականության]] պաշտոնական քաղաքականությունը: Անցյալում պաշտոնապես ամրագրված էր [[Խորհրդային Միություն]]ում և [[մարքսիզմ-լենինիզմ]]ը<ref name="Kowalewski1980">{{cite journal|last1=Kowalewski|first1=David|title=Protest for Religious Rights in the USSR: Characteristics and Consequences|journal=Russian Review|url=http://www.jstor.org/stable/128810|publisher=Blackwell Publishing on behalf of The Editors and Board of Trustees of the Russian Review|volume=39|issue=4|year=1980|pages=426–441|issn=0036-0341|doi=10.2307/128810}}</ref>որպես պետական գաղափարախոսություն հռչակած այլ երկրներում: Այդ երկրներում պետական աթեիզմը ենթադրում էր կրոնական կառույցների գույքի [[սեփականազրկում]], հակակրոնական տեղեկատվության տարածություն և [[կրթական համակարգ]]ում հակակրոնական նյութերի պաշտոնական տարածում: Հակակղերականության պաշտոնական քաղաքականությունը ներդրած կառավարություննը դեմ են հանդիսանում կրոնական ինստիտուցիոնալ իշխանության դեմ հասարակական և քաղաքական կյանքի բոլոր ոլորտներում, այդ թվում նաև դեմ են քաղաքացիների ամենօրյա կյանքում կրոնի մասնակցությանը:
Այսօր [[Աշխարհիկ պետություն|աշխարհիկ]] բազմաթիվ երկրներ կիրառում են [[Մարդու իրավունքների համընդհանուր հռչակագիր]]ը [[Խղճի ազատություն|խղճի ազատության]] ապահովման համար<ref name=berkley-oval>{{cite web|url=http://berkleycenter.georgetown.edu/responses/promoting-religious-freedom-from-the-oval-office|title=Responding to Religious Freedom and Presidential Leadership: A Historical Approach|publisher=[[Berkley Center for Religion, Peace, and World Affairs]]}}</ref>:
