«Թոմաս Ման»–ի խմբագրումների տարբերություն

Գրել է «Բուտենբրոկներ» (1901), «Արքայական մեծություն» (1909), «Հովսեփը և նրա եղբայրները» (1933-1943) և այլ վեպեր, նովելներ, գրական-քննադատական ու հրապարակախոսական երկեր, հոդվածներ [[Յոհան Վոլֆգանգ ֆոն Գյոթե|Գյոթեի]], [[Ֆեոդոր Դոստոևսկի|Ֆեոդոր Դոստոևսկու]], [[Ֆրիդրիխ Նիցշե]]ի և այլ հեղինակների մասին։ <ref>{{cite book|author=Ռընե Ուելլեք, Օսթին Ուորրեն|title=Գրականության տեսություն|publisher=Սարգիս Խաչենց|location=Երևան|year=2008|page=էջ 467}}</ref>

Պոլ Թոմաս Մաննը ծնվել է Լուբեկում, [[Գերմանիա]], Թոմաս Յոհան Հենրիխ Մաննի և Ջուլիա դա Սիլվա Բրանսի ընտանիքում։ Մայրը հռոմեական կաթոլիկական եկեղեցու հետևորդ էր, սակայն Մաննին կնքում են հոր կրոնին համաձայն. հայրը լյութերական էր։ [[1891]] թվականին հոր մահից հետո նրա գործարանը լուծարվեց։ Ընտանիքը տեղափոխվեց [[Մյունխեն]]։ Մաննը հաճախում էր Լյուբեկի գիմնազիայի գիտական բաժինը։ Տեղափոխվելուց հետո սովորում է Մյունխենում Լյուդվիգ Մաքսիմիլիանի Համալսարանում և Մյունխենում տեխնիկական գիտությունների Համալսարան՝ լրագրողական կարիերա ստանալու համար սովորելով [[պատմություն]], [[տնտեսագիտություն]] , արվեստի պատմություն և [[գրականություն]]։ <ref>{{Cite web| url=http://nobelprize.org/nobel_prizes/literature/laureates/1929/mann-autobio.html| title = Thomas Mann Autobiography| publisher = Nobel Foundation| accessdate =հունվարի 25, 2008}}</ref> 1891-ից 1933 թվականներին Մաննը ապրում է Մյունխենում։ Մաննը 1894-1895 թվականներին աշխատում է Հարավային Գերմանիայի Հրդեհային Ապահովագրության ընկերությունում։ Գրողի կարիերան սկսվել է "Սիմպլիցիսսիմուս" ամսագրի համար գրելով։ Գրողի առաջին կարճ պատմությունը՝ "Փոքրիկ պարոն Ֆրիդմանը" (Der Kleine Herr Friedemann) հրատարակվել է [[1898]] թվականին։ [[1905]] թվականին Մաննը ամուսնանում է հարուստ [[հրեա]] արդյունաբերողի դուստր Կատյա Պրինգշեյմի հետ։ Նրանք ունեցել են 6 երեխա։ <ref>{{cite book|title = Thomas Mann: Life as a work of art: A biography|first = Hermann|last = Kurzke|isbn = 0691070695|location = Princeton, New Jersey|publisher = Princeton University Press|year = 2002}} Translation by Leslie Willson of ''Thomas Mann: Das Leben als Kunstwerk'' (München C. H. Bick'sche Verlagsbuchhandlung, 1999).</ref>

Թոմաս Մաննի աշխատությունները առաջին անգամ թարգմանվել են [[անգլերեն]] [[1924]] թվականին Լոու-Պորտերի կողմից։ Մաննին գրականության [[Նոբելյան Մրցանակ]] է շնորհվել [[1929]] թվականին՝ մասնավորապես իր "Բուտենբրոկների" ([[1901]]), "Մոգական սարի" ([[1924]])և մի շարք կարճ պատմությունների համար։ Մաննի ընտանիքի պատմության հիման վրա գրված "Բուտենբրոկներում" նկարագրվում է առևտրական ընտանիքի սննկացման մասին։ "Մոգական սարը" մի ճարտարագետ ուսանողի մասին է, ով պլանավորում է այցելել [[Շվեդիա]]յում գտնվող պալարախտով հիվանդ իր զարմիկին։ "Հովսեփը և նրա եղբայրները" դյուցազնական [[վեպ]] է, որը հեղինակը գրել է 16 տարվա ընթացքում, որը Մաննի ստեղծագործություններից ծավալով ամենամեծ և ամենաէական գործն է։ Ավելի ուշ ստեղծված աշխատություններից են "Լոտտեն Վեյմարում" ([[1939]]), "Երիտասարդ Վերդերի վշտերը" ([[1774]]), "Դոկտոր Ֆաուստ" ([[1947]])"Ֆելիքս Կրուլլի խոստովանությունները" ([[1954]]), որը կիսատ մնաց գրողի մահվան պատճառով։ Մաննի օրագիրները, որոնք ընթերցվեցին [[1975]] թվականին, պատմում են նրա պայքարի մասին իր բիոսեքսուալության դեմ, որը արտացոլվում է գրողի ստեղծագործություններում (Մահը Վենեցիայում)։ <ref>{{cite book|last=Mann|first=Thomas|title=Diaries 1918–1939|year=1983|pages=471|isbn=0-233-97513-6|publisher=A. Deutsch}}, quoted in e.g. {{cite book|first=Hermann|last=Kurzke|first2=Leslie|last2=Wilson|title=Thomas Mann. Life as a Work of Art. A Biography|pages=752|publisher=Princeton University Press|year=2002|isbn=0-691-07069-5}} For a discussion of the relationship between his homosexuality and his writing, also see {{cite book|title=Thomas Mann: Eros and Literature|first=Anthony|last=Heilbut|isbn=0-333-67447-2|pages=647|publisher=Humanity Press/prometheus Bk|year=1997}}</ref> Գիլբերթ Ադերի "Իսկական Տացիո" աշխատությունում նկարագրվում է, թե ինչպես է 1911 թվականի ամռանը Մաննը իր կնոջ և եղբոր հետ Վենեցիայում հանգստանալիս տարվել 10 ամյա [[լեհ]] տղայով (Վլացիո)։

[[Առաջին Համաշխարհային Պատերազմ]]ի ընթացքում Մաննը աջակցում էր Կայզեր Վիլհելմ 2-րդի պահպանողական հայացքներին և դեմ էր [[լիբերալիզմ]]ին։ [[1923]] թվականին Գերմանիայի Հանրապետությունում, լինելով խորհրդարանական ժողովրդավարության (կիսա) պետական խոսնակ, Մաննը գերմանացի մտավորականներին կոչ է անում աջակցել Վեյմարի Հանրապետությանը։ Նա նաև դասախոսություններ է անցկացրել այս թեմաներով։ Այնոււհետև նրա քաղաքական հայացքները աստիճանաբար փոփոխվում են դեպի լիբերալականներ։ <ref>See a recent translation of this lecture by Lawrence Rainey in [http://www.press.jhu.edu/journals/modernism_modernity/index.html Modernism/Modernity], 14.1 (January 2007), pp. 99–145.</ref> [[1930]] թվականին Մաննը հանրային ճառ ունեցավ [[Բեռլին]]ում, որը կոչվում էր "Կոչ բանականությանը", որի ժամանակ նա քննադատում էր Ազգային Սոցիալիզմը և քաջալերում էր աշխատավոր դասակարգի կողմից իրականացվող դիմադրությունները։ Սրան հաջորդեցին մի շարք ակնարկներ և դասախոսությունները, որոնց միջոցով նա "հարձակում" էր գործում [[Նացիստական Գերմանիա|Նացիստների]] վրա։ Միևնույն ժամանակ նա արտահայտում էր աճող համակրանք սոցիալիստական գաղափարների հանդեպ։ 1933 թվականին, երբ նացիստները իշխանության գլուխ բարձրացան, Մաննը իր ընտանիքով գտնվում էր Շվեյցարիայում։ Իր որդու՝ Կլաուսի խորհրդով նրանք այդ ժամանակ չվերադարձան Գերմանիա։ [[1936]] թվականին Նացիստական կառավարությունը չեղյալ համարեց Մաննի գերմանական քաղաքացիությունը։ Պատերազմի ընթացքում Մաննը ռադիոյով հականացիստական ելույթներ էր ունենում։ Ելույթները տպագրվում էին [[ԱՄՆ]]-ում և ուղարկվում [[Մեծ Բրիտանիա]], որտեղ էլ [[ԲիԲիՍի]]ն հեռարձակում էր ելույթները՝ հուսալով, որ գերմանացի ունկընդիրները կլսեն։