«Արամազդ»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Արամազդ''', [[Հայկական դիցաբանություն|Հայկական դիցաբանության]] գերագույն աստված՝ երկնքի ու երկրի արարիչը, բոլոր աստվածների հայրը<ref name="MNMAramazd">Энциклопедия «Мифы народов мира». М.: Издательство «Советская энциклопедия», 1991. Том 1, стр. 97.</ref><ref>[https://books.google.am/books?id=uvA-oV0alP8C&pg=PA66&dq=Ara+Armenian+deity&hl=en&ei=IzMFTaCkLsmEOoO9xaYB&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=1&ved=0CCYQ6AEwAA#v=onepage&q=Aramazd&f=false The heritage of Armenian literature, Volume 1, стр. 67, Agop Jack Hacikyan, Gabriel Basmajian, Edward S. Franchuk, Nourhan Ouzounian]</ref><ref name="Isalabdulaev">''Исалабдулаев М. А.'' [http://apsnyteka.org/601-isalabdulaev_m_mifologia_narodov_kavkaza.html Мифология народов Кавказа]</ref>։ Նա կոչվում էր «Մեծ և արի Արամազդ», որի գլխավոր սրբավայրը գտնվում էր Հին Հայաստանի պաշտամունքային կենտրոններից մեկում՝ Անի-Կամախում։ Այնտեղ էին գտնվում հայոց [[Արշակունիներ|Արշակունի]] թագավորների տոհմական դամբարաններն ու գանձերը։ Համապատասխանում է իրանական [[Ահուրամազդա]]յին և հունական [[Զևս]]ին։

 

Քանի որ մեզ հասած տեղեկությունները սակավ են մինչև [[Մովսես Խորենացի|Մովսես Խորենացու]] «Հայոց Պատմություն» աշխատությունը, իսկ մեծ մասը [[Մովսես Խորենացի]]ն և [[Ագաթանգեղոս]]ը օգտվել են այլ պետությունների պատմիչների գրառումներից, անվան ամենահավանական տարբերակներից է «ԱՐԱ»– հայ․ Արարաիչ և «Մազդա» – պարս․ Իմաստուն կամ իմաստություն, որը սխալմամբ կամ դիտավորյալ նմանեցվելով [[Ահուրա Մազդա]]ին լայն տարածում է գտել, և քրիստոնեության ժամանկ ցանկացած հիշատակում հին Աստվածների մասին կգնահատվեր, որպես հեթանոսություն, իր բոլոր ծանր հետևանքներով<ref name="MNMAramazd"/><ref name="Isalabdulaev" />։ Գուցե այս ամենից խուսափելու համար պատմիչների կողմից այպիսի քայլը ուղղված է եղել, որպես հասարակ մարդկանց մեջ «հեթանոսությունից» պաշտպանման ձև, որակելով Արամազդին որպես «հին սխալ երևույթ» որը մեզ է հասել Զրադաշտականությունից։ Այնինչ նրա անունը պետք է լիներ Արարիչ կամ կարճ Արա, նույնիսկ հիմա գործածում են Հայր Արա, որպես դիմելաձև Արարչին