«Գեա»–ի խմբագրումների տարբերություն

Գեայի պաշտամունքը մեծ դեր է խաղացել նախնիներին մեծարելիս։ Երդման ժամանակ նրա անունը ամենասրբազանն էր։ Իբրև բերք պարգևող (Գեա Կարպոֆորոս–բերքատու), [[Հունաստան]]ում ամենուրեք մեծարում էին նրան։ Ըստ ավանդության, հին [[Դելփյան տաճար]]ը, նախքան այստեղ [[Ապոլլոն]]ի հայտնվելը, եղել է Գեայի սրբավայրը։ [[Դոդոնե]]ում նա համարվում էր Զևսի կինը։ Հետագայում որպես Զևսի կին նրա մասին եղած պատկերացումները ետ են մղվում [[Դիոնե]]ի, [[Հերա]]յի, [[Դեմետրա]]յի կերպարների շնորհիվ։ Ուշ շրջանում Գեային հաճախ շփոթել են Դեմետրիայի և [[Կիբելե]]ի հետ։ Անտիկ աշխարհում Գեայի պատկերումները քիչ են. [[Պերգամ]]ի զոհասեղանի ֆրիզում Գեան մինչև իրանը հողի մեջ է, ձախ ձեռքին [[առատության եղջյուր]]ը բռնած, նա աղաչում է Զևսին գթալ գիգանտներին։ <ref>Դիցաբանական բառարան, Երևան, 1985, էջ 49–50։</ref>