«Ազոտ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
չ re-categorisation per CFD oգտվելով ԱՎԲ
չ Ռոբոտ․ Տեքստի ավտոմատ փոխարինում (- <ref +<ref)
Տող 86.
[[1772]] թվականին [[Հենրի Կավենդիշ]]ը իրականացրել է հետևյալ փորձը. նա բազմիցս [[օդ]] է բաց թողել այրվող [[քարածուխ|քարածխի]] վրա, որի արդյունքում առաջացավ նստվածք, որը Կավենդիշը անվանեց խեղդող օդ։ Ազոտը հայտնագործվել է 1772 թվականին [[Շոտլանդիա|շոտլանդացի]] գիտնական [[Դանիել Ռեզերֆորդ]]ի կողմից՝ ածխի, [[ծծումբ|ծծմբի]], գազային ֆոսֆորի այրման արգասիքները ծծմբական լուծույթի միջով անցկացնելիս (այս դեպքում այն չի կլանվում՝ ի տարբերություն CO<sub>2</sub>-ի)։
 
Շուտով ֆրանսիացի քիմիկոս [[Անտուան Լորան Լավուազիե|Անտուան Լավուազիեն]] եկավ եզրակացության, որ այդ «խեղդող» գազը մտնում է մթնոլորտի բաղադրության մեջ և անվանեց այն «azote» ({{lang-el|ἄζωτος}} (ազոտոս), անկենդան)։ [[1784]] թվականին անգլիացի քիմիկոս Հենրի Կավենդիշը բացահայտեց ազոտի առկայությունը սելիտրայում (այստեղից գալիս է ազոտի լատինական անվանումը, որն առաջարկվել է ֆրանսիացի քիմիկոս [[Ժան Անտուան Շապտալ]]ի կողմից [[1790]] թվականին իր «Քիմիական տարրեր» <ref>{{cite book|author=Chaptal, J.A.|title=Élémens de chimie|year=1790|volume=1|pages=126|url=http://archive.org/stream/elmensdechimie01chap#page/126/mode/2up}}</ref> գրքում։
 
== Անվան ծագում==
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/wiki/Ազոտ» էջից