«Հաղորդություն»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
Տող 43.
== Հաղորդության համար անհրաժեշտ պայմաններ ==
 
Հաղորդության խորհրդով մեր առաջ պատկերվում է Հիսուս Քրիստոսի մարդեղացումը, չարչարանքներն ու թափված արյունը, մահը, թաղումը և հարությունը։ Ուստի հաղորդության Սեղանին մոտեցողը` թե խորհրդակատարը, թե ենթական պետք է հետևեն որոշ սկզբունքների և լուրջ տարամադրվեն դրա հանդեպ: Այսպես` Հաղորդվելու համար անհրաժեշտ պայմաններն են`
 
* Մարդը պետք է Մկրտված և Դրոշմված լինի` դրանով իսկ փաստելով իր քրիստոնյա լինելը:
* Մարդը պետք է անսակարկ հավատա Հաղորդության իսկությանը (այսինքն հավատա, որ մատուցվում է Քրիստոսի Արյունը և Մարմինը):
* Հաղորդվելուց առաջ անհրաժեշտ է զղջալ սեփական մեղքերի համար և ապաշխարել զղջմամբ ու խոստովանությամբ` թողություն ստանալով Աստծուց հոգևորականի արձակման միջոցով և պատրաստակամ լինի այլևս չվերադառնալու դեպի խոստովանած մեղքերը:
* Հաղորդվելուց առաջ անհրաժեշտ է քննել սեփական ներաշխարհը, տրամադրվել հոգևորապես, ներել նրանց ովքեր վիրավորել են մեզ և ներվել նրանցից, ովքեր մեզ են վիրավորել:
* Հաղորդվելուց առաջ անհարժեշտ է ծոմ պահել` չուտելով և չխմելով ոչինչ (բացառություն են կազմում հիվանդները և հղիները):
* Հաղորդվելուց առաջ մարդը պետք է քննի իր անձը` տեսնելու թե որքանով է արժանի ընդունելու Քրիստոսի Մարմինը և Արյունը:
* Հաղորդության պատրաստվողը պարտավոր է սկզբից մինչև վերջ հետևել Պատարագի ընթացքին և աղոթել ջերմեռանդորեն:
 
Նրանք, ովքեր ինքնակամորեն հրաժարվում են հետևել կետերից որևիցե մեկին և հաղորդվում են, համաձայն Պողոս առաքյալի խոսքերի դատապարտվում են Աստծուց. «Ահա թէ ինչու, ով որ ուտի այս հացը կամ խմի Տիրոջ այս բաժակն անարժանօրէն, պարտական պիտի լինի Տիրոջ մարմնին եւ արեանը։ Թող մարդ նախ ինքն իրե՛ն փորձի եւ ապա ուտի այդ հացից ու խմի այդ բաժակից. որովհետեւ, ով ուտում է եւ խմում անարժանօրէն, իր իսկ դատապարտութիւնն է ուտում եւ խմում, քանի որ չի զատորոշում Տիրոջ մարմինը։ Դրա համար իսկ ձեր մէջ բազում հիւանդներ եւ ցաւագարներ կան, եւ շատերն էլ մեռած են. որովհետեւ, եթէ մե՛նք մեզ քննէինք, ապա չէինք դատապարտուի» (Ա Կորնթ. 11:27-31):
այ Առքաելական եկեղեցին սահմանում է, որ հաղորդություն կարող է ստանալ յուրաքանչյուր
[[Մկրտություն|մկրտված]] և
[[Ապաշխարություն|ապաշխարած]] հավատացյալ, որը պետք է գիտակցի, զղջա և հրաժարվի իր [[մեղք]]երից Պատարագի ընթացքում:
Հաղորդութեան սրμարար խորհուրդը մեր առաջ պատկե-
րում է Փրկչի մարդեղացումը, չարչարանքները, թափած արիւնը, մահը, թա-
ղումը եւ յարութիւնը։ Ուստի հաղորդութեան Սեղանին մօտեցողը անշուշտ
պէտք է պատրաստուած լինի։ Նախ նա պէտք է զղջայ իր մեղքերի համար,
խոստովանի եւ արձակում ստանայ քահանայից։ Ծայրայեղ դէպքերում
պաշտօնեան կարող է հաղորդութիւն տալ՝ յետոյ խոստովանելու եւ արձա-
կում ստանալու պայմանով։ Հաղորդուողները, որպէս կանոն, պէտք է ծոմ
պահեն գոնէ նախորդ օրուայ կէսգիշերից սկսած կամ էլ՝ ծայրայեղ դէպքե-
րում, հաղորդութիւն ստանալու օրը։
Եթէ հաղորդուողը հաւատ չունի, չի հաւատում Քրիստոսի Սրμարար զօրութ
եանը եւ մօտենում է Սեղանին՝ ի ցոյց մարդկանց կամ կեղծաւորաμար,
նրա համար խորհուրդը անօգուտ μան է։
 
Հայ եկեղեցում ի տարբերութիւն որոշ եկեղեցիների, հաղորդություն են տալիս նաև երեխաներին, քանի որ մկրտված և դրոշմված երեխաները չպէտք է զրկվեն աստվածային պարգևից /հմմտ. Եբր. 2:14/: Մանուկների համար հաղորդության պայմանները, բացառությամբ մկրտված լինելուց, չեն կիրառվում:
Հայ եկեղեցում ի տարμերութիւն որոշ եկեղեցիների, հաղորդութիւն են
տալիս նաեւ երեխաներին։ Մկրտուած եւ դրոշմուած երեխաները չպէտք է
զրկուեն երկնային անզուգական պարգեւից, մանաւանդ որ Նոր Կտակարա-
նում մանուկներին հաղորդութիւն տալուն նպաստող համարներ կան ¥«Արդ՝
որովհետեւ մանկունք հաղորդեսցին արեան եւ մարմնոյ...» /Եμր., Բ, 14/ եւ այլն¤
 
== Հաղորդության խորհուրդը այլ եկեղեցիներում ==