«Ռենե Մագրիտ»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
չ Բոտ: կոսմետիկ փոփոխություններ |
|||
Տող 24.
Նկարիչը չէր վախենում վիճել այլ սյուրռեալիստների հետ. նա բացասաբար էր վերաբերում [[հոգեվերլուծություն|հոգեվերլուծությանը]] և հատկապես արվեստի մեջ դրա դրսևորումներին։ Նրա ստեղծագործությունների էությունը ոչ այնքան [[Հոգեբանություն|հոգեբանական]] է, որքան [[Փիլիսոփայություն|փիլիսոփայական]]-պոետիկ՝ երբեմն հիմնված լինելով [[Տրամաբանություն|տրամաբանության]] [[պարադոքս]]ների վրա։
Սենտո պատկերասրահի հետ պայմանագրի լուծարումից հետո Մագրիտը վերադարձավ Բրյուսել և վերսկսեց աշխատանքները գովազդի ոլորտում։ Այնուհետև եղբոր հետ գործակալություն բացեց, որը նրան ապահովեց մշտական եկամտով։ [[Երկրորդ համաշխարհային պատերազմ]]ի ժամանակ Բելգիայի գերմանական [[օկուպացիա]]յի պայմաններում Մագրիտը փոխեց իր նկարների գունային երանգավորումը և ոճը՝ մոտենալով [[Օգյուստ Ռենուար|
Սակայն պատերազմից հետո Մագրիտը դադարեց նկարել այդպիսի «լուսավոր» ոճում և վերադարձավ իր նախապատերազմական շրջանի նկարների ոճին։ Վերամշակելով և կատարելագործելով այն՝ նաև վերջնականապես ձևավորեց իր տարօրինակ ոճը և ձեռք բերեց լայն ճանաչում։
Տող 46.
* 1928—1929 - «Պատկերների դավաճանություն»
* 1933 - «Մարդկային գոյության պայմաններ»
* 1951 - «Մադամ Ռեկամիեի հեռանկարը»
* 1964 - «Մարդու զավակ»
| |||