«Պաուլիի սկզբունք»–ի խմբագրումների տարբերություն

Ինչպես նշվեց, Պաուլիի սկզբունքին ենթարկվում են հակասիմետրիկ ալիքային ֆունկցիա ունեցող տարրական մասնիկները՝ ֆերմիոնները։ Բացի էլեկտրոնից, պրոտոնից և նեյտրոնից, դրանց թվին են դասվում [[նեյտրինո]]ն, [[քվարկ]]ները (պրոտոնի և նեյտրոնի կազմության մեջ մտնող մասնիկներ) և որոշ ատոմներ, ինչպես, օրինակ, [[հելիում-3]]-ը։ Բոլոր ֆերմիոններն ունեն կիսաամաբողջ սպին, այսինքն՝ նրանց սեփական [[անկյունային մոմենտ]]ը հավասար է <math>\hbar = h/2\pi</math> ([[Պլանկի հաստատուն]]) բազմապատկած կիսամաբողջ թվով (1/2, 3/2, 5/2 և այլն)։ Քվանտային մեխանիկայում ֆերմիոնը նկարագրվում է [[նույնական մասնիկներ|հակասիմետրիկ վիճակներով]]: Ամբողջ սպինով մասնիկը (բոզոն) ունի սիմետրիկ ալիքային ֆունկցիա և ի տարբերություն ֆերմիոնի, կարող է բաժանել միևնույն քվանտային վիճակը։ Բոզոն են [[ֆոտոն]]ը, [[Կուպերի զույգ]]ը, որոնք պատասխանատու են [[գերհաղորդականություն|գերհաղորդականության]] համար, և [[W և Z բոզոններ]]ը։ Ֆերմիոնը ենթարկվում է [[Ֆերմի-Դիրակի վիճակագրություն|Ֆերմի-Դիրակի վիճակագրական]], մինչդեռ բոզոնը՝ [[Բոզե-Այնշտայնի վիճակագրություն|Բոզե-Այնշտայնի վիճակագրական]] բաշխմանը։

 

 

20-րդ դարի սկզբին ակնհայտ դարձավ, որ զույգ թվով էլեկտրոններ ունեցող ատոմները և մոլեկուլները [[քիմիական կայունություն|քիմիապես ավելի կայուն են]], քան կենտ թվով էլեկտրոններ ունեցողները։ 1916 թ. [[Ջիլբերթ Ն. Լյուիս]]ի ''[http://osulibrary.oregonstate.edu/specialcollections/coll/pauling/bond/papers/corr216.3-lewispub-19160400.html Ատոմը և Մոլեկուլը]'' հայտնի հոդվածում, օրինակ, քիմիական վիճակների մասին վեց պոստուլատներից երեքը փաստում են, որ ատոմը ձգտում է թաղանթում պահել զույգ թվով էլեկտրոններ և հատկապես՝ 8 էլեկտրոն, որոնք որպես կանոն համաչափ դասավորվում են խորանարդի ութ անկյուններում (տես [[խորանարդային ատոմ]])։ 1919 թ. քիմիկոս [[Իրվինգ Լենգմյուր]]ը առաջարկեց, որ [[պարբերական աղյուսակ]]ը կարելի է բացատրել, եթե էլեկտրոնները ատոմում խմբավորված լինեն որոշակի ձևով։ Ենթադրվում էր, որ էլեկտրոնների խմբերը որոշակի ձևով զբաղեցնում են միջուկի շրջակայքի [[էլեկտրոնային թաղանթ]]ները<ref>{{cite journal