'''Ռազմական հոգեբանություն''', [[Հոգեբանություն|հոգեբանության]] բնագավառ, որն ուսումնասիրում է ռազմական հոգեբանությունհոգեբանությունը, նախապատրաստության (ուսուցում, պարապմունքներ, զինավարժություններ են) և մարտական գործողությունների ընթացքում զինվորի, հրամանատարի, կոլեկտիվի (միավորում, ստորաբաժանում) վարքի առանձնահատկությունները, նրանց ռազմատեխնիկական և բարոյաքաղաքական պատրաստության հոգեբանական պայմաններն ու նախադրյալները։ Նպատակն է բացահայտել մարտական գործողության մեջ հոգեբանական ազդակի առանձնահաւոուկ դերն ու նշանակությունը։ Կապի մեջ է ընդհանուր սոցիալական, մանկավարժական, ինժեներական և հոգեբանության այլ ճյուղերի հետ։ Ռազմական հոգեբանությանհոգեբանությունը, որպես գիտության հատուկ բնագավառ, ձևավորվել է [[20-րդ դար]]ի սկզբին։ [[Երկրորդ համաշխարհային պատերազմ]]ից ([[1939]]—[[45]]) հետո ծավալուն հետազոտություններ են կատարվել հատկապես [[Միացյալ Նահանգներ]]ում։ ժամանակակից ռազմական հոգեբանությունն ունի կոնստրուկտորատեխնիկական, ռազմաինժեներական, ռազմամանկավարժական, ռագմասոցիալական և ռազմասպորտային հիմնական բաժիններ։
որպես գիտության հատուկ բնագավառ ձևավորվել է 20 դար սկզբին։ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմից ([[1939]]—[[45]])
հետո ծավալուն հետազոտություններ են կատարվում հատկապես [[ԱՄՆ]]-ում։ ժամանակակից ռազմական հոգեբանություն ունի կոնստրուկտորատեխնիկական, ռազմաինժեներական, ռազմամանկավարժական, ռագմասոցիալական և ռազմասպորտային հիմնական բաժիններ։ Բուրժուական ռաղմական հոգեբանություն գաղափարապես և մեթոդոլոգիապես հիմնված է անարդարացի, զավթողական պատերազմների և իմպերիալիստական նվաճումների հետադիմական հայացքների վրա։
