Վիքիպեդիա

«Սիրիայի զինված ուժեր»–ի խմբագրումների տարբերություն

Դիտել պատմությունը
← Նախորդ տարբՀաջորդ տարբ →
Content deleted Content added
ՎիզուալԵլատեքստ
չ oգտվելով ԱՎԲ
Տող 45.
[[Պատկեր:Syria_Armed_Forces_Emblem.svg|մինի|Սիրիայի զինված ուժերի զինանշանը]]
 
'''Սիրիայի զինված ուժերը''' կամ '''Սիրիայի արաբական զինված ուժերը''' ({{lang-ar|القوات المسلحة العربية السورية}}) [[Սիրիա|Սիրիայի արաբական հանրապետության]] [[ռազմական ուժ]]ն են:
 
Դրանք բաղկացած են հետևյալ զորատեսակներից.
Տող 55.
* [[Ազգային պաշտպանության ուժեր (Սիրիա)|Ազգային պաշտպանության ուժեր]]:
 
Սիրիան իր ռազմական հզորությամբ աշխարհի մոտ 210 երկրներից ռազմապես դասակարգված 126-ի մեջ 42-րդ տեղում է<ref name="azg.am">http://www.azg.am/AM/2016012917 | Գնդապետ Մնացական Ռ. Խաչատրեան, ռազմական պատմաբան, ՍԻՐԻԱԿԱՆ ՌԱԶՄԱՃԱԿԱՏՈՒՄ ԿԱՐՈՂ Է ՎՃՌՈՒԵԼ ՄԵՐՁԱՎՈՐ ԱՐԵՎԵԼՔԻ ՃԱԿԱՏԱԳԻՐԸ, մասն 2-րդ, «ԱԶԳ» ՕՐԱԹԵՐԹ #3, 29-01-2016:</ref><ref name="globalfirepower.com">Տե՛ս «Գլոբալֆայըրփաուէր» միջազգային ռազմաքաղաքական տեղեկատուի տուեալները. | http://www.globalfirepower.com/country-military-strength-detail.asp?country_id=syria)</ref>:
Համեմատության համար նշենք, որ աշխարհի մոտ 210 երկրներից ռազմապես դասակարգված 126-ի այդ շարքում ԱՄՆ-ն 1-ինն է, Ռուսաստանը` 2-րդը, Չինաստանը` 3-րդը, Հնդկաստանը` 4-րդը, Մեծ Բրիտանիան` 5-րդը, Ֆրանսիան` 6-րդը, Հարավային Կորեան` 7-րդը, Գերմանիան` 8-րդը, Ճապոնիան` 9-րդը, Թուրքիանՙ 10-րդը, Իսրայելը` 11-րդը, Եգիպտոսը` 18-րդը, Իրանը` 23-րդը, Սաուդյան Արաբիան` 28-րդը<ref>http://www. name="azg.am"/AM/2016012917 | Գնդապետ Մնացական Ռ. Խաչատրեան, ռազմական պատմաբան, ՍԻՐԻԱԿԱՆ ՌԱԶՄԱՃԱԿԱՏՈՒՄ ԿԱՐՈՂ Է ՎՃՌՈՒԵԼ ՄԵՐՁԱՎՈՐ ԱՐԵՎԵԼՔԻ ՃԱԿԱՏԱԳԻՐԸ, մասն 2-րդ, «ԱԶԳ» ՕՐԱԹԵՐԹ #3, 29-01-2016:</ref><ref>Տե՛ս «Գլոբալֆայըրփաուէր» միջազգային ռազմաքաղաքական տեղեկատուի տուեալները. | http://www.name="globalfirepower.com"/country-military-strength-detail.asp?country_id=syria)</ref>: Այսինքն Սիրիան իր ռազմական հզորությամբ զիջում է վերոհիշյալ երկրներին:
 
Միաժամանակ Սիրիան իր ռազմական հզորությամբ գերազանցում է տարածաշրջանի մի շարք երկրների՝ մասնավորապես՝ աշխարհի մոտ 210 երկրներից ռազմապես դասակարգված 126-ի այդ շարքում գտնվող Հունաստանին` 60-րդ, Ադրբեջանին` 64-րդ, Օմանին` 69-րդ, Հորդանանին` 65-րդ, Հայաստանին` 74-րդ, Վրաստանին` 75-րդ, Քաթարին` 77-րդ, Եմենին` 79-րդ, Իրաքին` 112-րդ:<ref>http://www. name="azg.am"/AM/2016012917 | Գնդապետ Մնացական Ռ. Խաչատրեան, ռազմական պատմաբան, ՍԻՐԻԱԿԱՆ ՌԱԶՄԱՃԱԿԱՏՈՒՄ ԿԱՐՈՂ Է ՎՃՌՈՒԵԼ ՄԵՐՁԱՎՈՐ ԱՐԵՎԵԼՔԻ ՃԱԿԱՏԱԳԻՐԸ, մասն 2-րդ, «ԱԶԳ» ՕՐԱԹԵՐԹ #3, 29-01-2016:</ref><ref>Տե՛ս «Գլոբալֆայըրփաուէր» միջազգային ռազմաքաղաքական տեղեկատուի տուեալները. | http://www.name="globalfirepower.com"/country-military-strength-detail.asp?country_id=syria)</ref>
 
Ըստ [[Սիրիայի սահմանադրություն|Սիրիայի սահմանադրության]], [[Սիրիայի նախագահ]]ը հանդիսանում է երկրի զինված ուժերի [[Գերագույն գլխավոր հրամանատար]]ը:
 
Սիրիայում զինվորական ուժերը ստեղծված են պարտադիր զինծառայության հիման վրա: Արական սեռի անձինք զինված ուժերում ծառայում են 18 տարին լրանալուց հետո: Միաժամանակ, Սիրիայի զինված ուժերում կան նաև բազմաթիվ իգական սեռին պատկանող զինծառայողներ<ref>{{cite book|url=https://archive.org/stream/syriacountrystud00coll_0/syriacountrystud00coll_0_djvu.txt |author=Joshua Sinai|title=A Country Study, Syria|publisher=[[Library of Congress]]|year=1987|page=260|accessdate=21 July 2011}}</ref>
 
[[Սիրիայի քաղաքացիական պատերազմ]]ից ի վեր Սիրիայի զինված ուժերի շարքային կազմի թվաքանակը՝ նախապատերազմյանի համեմատ (325 հազար զինվոր) կրճատվել է ավելի քան կիսով չափ, 2014 թվականի դեկտեմբերի դրությամբ իջնելով 150 հազար զինվորի<ref>http://www.azg.am/AM/2016012917 | Գնդապետ Մնացական Ռ. Խաչատրեան, ռազմական պատմաբան, ՍԻՐԻԱԿԱՆ ՌԱԶՄԱՃԱԿԱՏՈՒՄ ԿԱՐՈՂ Է ՎՃՌՈՒԵԼ ՄԵՐՁԱՎՈՐ ԱՐԵՎԵԼՔԻ ՃԱԿԱՏԱԳԻՐԸ, մասն 2-րդ, «ԱԶԳ» ՕՐԱԹԵՐԹ #3, 29-01-2016</ref>:
Տող 68.
Զինված ուժերի անձնակազմի նմանօրինակ մեծ կրճատումները պայմանավորաված էին մարտական կորուստներով, դասալքությամբ, զինակոչից զանգվածաբար խուսափումով:
<ref name="SCMP2014"/>: Արդյունքում բանակի թիվը իջել է 178 հազարից մինչև 220 հազար զինվորի<ref>[[The Daily Star (Lebanon)|Daily Star]] 23 Sept 2014</ref>, իսկ անկանոն ռազմական ուժերում ծառայում են մոտ 80 հազարից մինչև 100 հարյուր հազար կամավորականներ<ref>[[List of armed groups in the Syrian Civil War]]</ref>:
 
 
Մինչև Սիրիական քաղաքացիական պատերազմի սկիզբը, պարտադիր զինծառայության ժամանակը տարիների ընթացքում կրճատվել է: Մասնավորապես, 2005 թվականին այն կրճատվել է 2 և կես տարուց մինչև 2 տարի, իսկ 2008 թվականին՝ նվազեց մինչև 21 ամիս: Վերջապես 2011 թվականին այդ ժամկետը կրճատվեց՝ հասնելով 1 ու կես տարվա:<ref>{{cite news|title=Syria reduces compulsory military service by three months|url=http://www.chinadaily.com.cn/xinhua/2011-03-20/content_2068776.html|newspaper=[[China Daily]]|date=20 March 2011|agency=[[Xinhua News Agency]]|archiveurl=https://web.archive.org/web/20110503190742/http://www.chinadaily.com.cn/xinhua/2011-03-20/content_2068776.html|archivedate=3 May 2011|accessdate=6 October 2012}}</ref> Սիրիական քաղաքացիական պատերազմի սկսվելով Սիրիայի կառավարությունը դիմեց բռնությունների և ճնշումների, հարկադրելով քաղաքացիներին՝ կատարել զինվորական պարտադիր ծառայության պարտքը: Հաճախ զինվորական ծառայության են կանչվել՝ մասնավորապես՝ պահեստազորային ուժերում այն քաղաքացիները, որոնք արդեն իսկ ավարտել էին իրենց պարտադիր զինծառայության ժամկետը:<ref name="SCMP2014"/>
 
==Պատմություն==
[[Ֆրանսիական մանդատ]]ի կամավորական ուժերը, որոնք հետագայում պետք է դառնային Սիրիական բանակ, ստեղծվեցին 1920 թվականին, նկատի ունենալով [[Սիրիական արաբական ազգայնականություն]]ը: Թեպետ այդ զորամասի բոլոր սպաները սկզբնապես ֆրանսիացիներ էին, վերջին հաշվով, իրականուն, դա առաջին տեղական ժամանակակից սիրիական բանակն էր: 1925 թվականին այդ ուժերը ընդլայնվեցին և կոչվեցին [[Լևանտի հատուկ զորքեր]] (ֆրանսերեն՝ Troupes Spéciales du Levant): 1941 թվականին, [[II աշխարհամարտ]]ի ժամանակ, Լևանտի բանակը մասնակցեց Բրիտանական բանակի և [[Ազատ Ֆրանսիա]]յի զորքերի ներխուժման դեմ պայքարին՝ պատերազմելով [[Վիշիի Ֆրանսիա]]յի տիրապետության պաշտպանությանը Սիրիայում՝ [[Սիրիա-Լիբանանյան պատերազմաշրջան]]ին: 2-րդ աշխարհամարտում [[հակահիտլերյան դաշինք]]ի երկրների հաղթանակից հետո, Լևանտի հատուկ զորքերն անցան Ազատ Ֆրանսիայի վերահսկողության ներքո և կոչվեցին [[Լևանտի բանակ]] (ֆրանսերեն՝ Troupes du Levant):<ref>{{cite book|url=http://www.munseys.com/diskone/syriastud.pdf |author=Joshua Sinai|title=A Country Study, Syria|publisher=[[Library of Congress]]|year=1987|page=190|accessdate=21 July 2011}}</ref><ref>{{Cite web|url=https://archive.org/stream/syriacountrystud00coll_0/syriacountrystud00coll_0_djvu.txt|title=Full text of "Syria : a country study"|website=archive.org|access-date=2016-06-05}}</ref> Ֆրանսիական մանդատի իշխանությունները պահում էին [[ժանդարմերիա]]յի մի զորամաս, որի նպատակն էր ոստիկանական հսկողություն իրականացնել Սիրիայի արևմտյան գյուղական շրջաններում: Այս ռազմականացված ուժերը օգտագործվում էին քրեական հանցագործների, ինչպես նաև Մանդատի կառավարության քաղաքական թշնամիների դեմ պայքարելու համար: Ինչ վերաբերվում է Լևանտի հատուկ զորքերին, դրանց վերին պաշտոնները զբաղեցնում էին ֆրանսիացի սպաները: Սակայն [[Սիրիայի էվակուացիայի օր]]վա կամ [[Սիրիայի անկախության օր]]վա մոտենալուն զուգընթաց՝ մայորից ցածր կոչումներով պաշտոնները աստիճանաբար սկսեցին համալրվել սիրիացի սպաներով, որոնք ավարտել էին [[Հոմսի ռազմական ակադեմիա]]ն: Այդ [[ռազմաուսումնական հաստատություն]]ը հիմնադրել էին ֆրանսիացիները՝ 1930-ականներին:
 
1938 թվականին Լևանտի հատուկ ուժերը (Troupes Spéciales) իրենց կազմում ունեին շուրջ 10 հազար զինվոր և 306 սպա (որոնցից 88-ը ֆրանսիացիներ էին, գլխավորապես՝ բարձր պաշտոնյաները):
Տող 79 ⟶ 78՝
Սիրիական զորքերի անձնակազմի մեծամասնությունը գյուղական ծագում ունեին, ինչպես նաև պատկանում էին փոքրամասնություն կազմող էթնիկական խմբերին, մասնավորապես՝ [[ալավիներ]]ին, [[դրուզներ]]ին, [[քրդեր]]ին և [[չերքեզներ]]ին:
 
1945 թվականի վերջերին սիրիական բանակի թիվը կազմում էր շուրջ 5 հազար մարդ, իսկ ժանդարմերիայինը՝շուրջ 3 ու կես հազար:
 
1946 թվականի ապրիլի վերջին ֆրանսիացի սպաները հարկադրված էին լքել Սիրիան՝ ընդդիմադիր ուժերի շարունակական հարձակումների հետևանքով:
Տող 88 ⟶ 87՝
Սիրիայի զինված ուժերը [[1948 թվականի Արաբա-իսրայելական պատերազմ]]ում մարտնչել են ընդդեմ Իսրայելի: Բացի այդ՝ ներգրավվել են մի շարք [[ռազմական հեղաշրջում]]րի մեջ: 1948 թվականից մինչև 1967 թվականը ռազմական հեղաշրջումների շարքը քայքայեց Սիրիայի կառավարման կայունությունը և դրա հետ միասին վերացրեց զինված ուժերի ներսում առկա որևէ արհեստավարժություն: 1949 թվականի մարտին Սիրիայի զինված ուժերի գլխավոր շտաբի պետը՝ զորավար [[Հուսնի ալ-Զայիմ]]ը (General Husni al-Za'im), ինքնահռչակվեց Սիրիայի նախագահ և տիրացավ երկրի ղեկավարի գահին: Մինչև 1949 թվականի դեկտեմբերը ևս երկու ռազմական դիկտատորներ հաջորդեցին: Այնուհետև զորավար [[Ադիբ Շիշակլի]]ն (General Adib Shishakli) իշխանության գլուխ մնաց մինչև իր հեռացումը [[1954 թվականի Սիրիական ռազմական հեղաշրջում|1954 թվականի Սիրիական ռազմական հեղաշրջմամբ]]: Այնուհետև դարձյալ հաջորդեցին ռազմական հեղաշրջումներ, որոնցից յուրաքանչյուրին մասնակցում էր Սիրիական զինված ուժերի սպայակազմի այն մասը, որը ցանկանում էր իշխանությունից հեռացնել հին ռազմական դիկտատորին և նրա կողմնակիցներին:{{sfn|Pollack|2002|p=457–458}}
 
1963 թվականին [[Արաբական սոցիալիստական վերածննդի կուսակցություն|Արաբական սոցիալիստական վերածննդի կուսակցության]] (ԲԱԱՍ) Սիրիայի տարածաշրջանային հրամանատարության Ռազմական կոմիտեն իր ժամանակի մեծ մասը ծախսեց՝ պլանավորելով իշխանության զավթումը սովորական ռազմական հեղաշրջման միջոցով: Հենց ամենասկզբից Ռազմական կոմիտեն գիտեր, որ հարկավոր է զավթել երկու ռազմական ճամբար կամ զորամաս՝ [[ալ-Քիշվա]]ն (al-Kiswah) և [[Քատանա]]ն (Qatana), իր ձեռքն առնի ալ-Քիշվայում գտնվող 70-րդ զրահատանկային բրիգադի վերահսկողությունը, [[Հոմսի ռազմական ակադեմիա]]ն և Դամասկոսի ռադիոկայանը: Թեպետ հեղաշրջումը նախապատրաստող Ռազմական կոմիտեի դավադիրները բոլորն էլ երիտասարդ էին, այնուամենայնիվ նրանց նպատակը իրագործելի էր: Այդ պահին իշխանությանը տիրող վարչակարգը աստիճանաբար այլասերվել էր, և ավանդական վերնախավը կորցրել էր Սիրիայի նկամամբ իր քաղաքական վերահսկողությունը:{{sfn|Seale|1990|p=72}} Ռազմական ուժերի սպաների մի փոքր խումբ՝ ներառյալ [[Հաֆեզ ալ-Ասադ]]ը (Hafez al-Assad), շուտով զավթեց երկրի իշխանությունը՝ իրականացնելով [[1963 թվականի մարտի 8-ի ռազմական հեղաշրջում|1963 թվականի մարտի 8-ի ռազմական հեղաշրջումը]]ը, որը հետագայում կոչվեց [[1963 թվականի մարտի 8-ի հեղափոխություն]]: Հեղաշրջումից հետո զորավար [[Ամին ալ-Հաֆիզ]]ը (General Amin al-Hafiz) պաշտոնազրկեց բազմաթիվ բարձրաստիճան [[սուննի]] [[սպա]]ների, դրանով իսկ thereby, ըստ [[Stratfor]]-ի՝ «հնարավորություն տալով հարյուրավոր [[ալավիտներ]]ի համալրելու բարձրագույն ռազմական պաշտոնները 1963-1965 թվականներին՝ արաբական միասնությանը հակադրվելու հիման վրա: Այս միջոցառումը հավասարակշռությունը թեքեց հօգուտ աավիտ սպաների, որոնք բեմադրեցին 1966 թվականի ռազմական հեղաշրջումը և, առաջին անգամը լինելով, Դամասկոսը տալով ալավիտների ձեռքը»:'<ref name=Bhalla>{{cite web|last=Bhalla|first=Reva|title=Making Sense of the Syrian Crisis|url=http://www.stratfor.com/weekly/20110504-making-sense-syrian-crisis?utm_source=GWeekly&utm_medium=email&utm_campaign=110505&utm_content=readmore&elq=2ef73758a9434404bd465acd3490d5fe#ixzz1LTPFUuuw|publisher=[[Stratfor]]|accessdate=9 May 2011|date=5 May 2011}}</ref> Դամասկոս ասելով «Ստրատֆորը» նկատի ունի ո՛չ միայն Սիրիայի մայրաքաղաքը, այլև՝ ամբողջ Սիրիայի կենտրոնական իշխանությունը:
 
Այնուհետև Սիրիայի արաբական զորքերը մասնակցել են 1967 թվականի [[Վեցօրյա պատերազմ]]ին՝ ընդդեմ Իսրայելի: Պատերազմում սիրիական զինված ուժերը պարտություն կրեցին, որի արդյունքում Սիրիան կորցրեց [[Գոլանյան բարձրունքներ]]ի մեծ մասը, մի տարածք, որը գտնվում է Սիրիայի արաբական հանրապետության հարավ-արևմտյան մասում և մինչ այժմ Իսրայելի ռազմական վերահսկողության, այսինքն՝ զինակալման ներքո է գտնվում:
 
Հետագայում Սիրիայի բանակը կռվել է 1960-ականների վերջերին մղված հակաիսրայելական պատերազմում, որը կոչվում էր [[Հյուծման պատերազմ]]: Ապա մասնակցել են 1970 թվականի այսպես կոչված [[Սև սեպտեմբեր]]ին, որն իրենից ներկայացնում էր Սիրիական զինված ուժերի՝ [[Հորդանան]] ներխուժելու փորձ:
 
1973 թվականի [[Յոմ Կիպուրի պատերազմ]]ի ժամանակ Սիրիական բանակը ներխուժում ձեռնարկեց դեպի Իսրայել, որը հազիվ՝ մի կերպ հետ մղվեց: 1973 թվականից ի վեր՝ երկու կողմերի, այսինքն՝ իսրայելական բանակի և սիրիական բանկի միջև [[զինադադար]]ի հաստատված գիծը պահպանվում է մինչև այժմ, որը շատ քիչ խախտումների էր ենթարկվում մինչև 2011 թվականի սիրիական քաղաքացիական պատերազմի սկսվելը:
Տող 99 ⟶ 98՝
 
===Լիբանանի ռազմակալումը===
 
 
===Այլ ռազմական գործողություններ===
 
 
===Արդիականացում===
Տող 112 ⟶ 109՝
 
==Ռազմազորահավաքային ռեսուրսներ==
Սիրիայի բնակչության ընդհանուր թիվը մոտ 18 միլիոն է («Սիրիական պատերազմի» ընթացքում նվազել է գրեթե 4,5 միլիոնով): Դրանից մոտ 30 տոկոսն է Ասադի վարչակազմի վերահսկողության ներքո՝<ref>http://www. name="azg.am"/AM/2016012917 | Գնդապետ Մնացական Ռ. Խաչատրեան, ռազմական պատմաբան, ՍԻՐԻԱԿԱՆ ՌԱԶՄԱՃԱԿԱՏՈՒՄ ԿԱՐՈՂ Է ՎՃՌՈՒԵԼ ՄԵՐՁԱՎՈՐ ԱՐԵՎԵԼՔԻ ՃԱԿԱՏԱԳԻՐԸ, մասն 2-րդ, «ԱԶԳ» ՕՐԱԹԵՐԹ #3, 29-01-2016:</ref><ref>Տե՛ս «Գլոբալֆայըրփաուէր» միջազգային ռազմաքաղաքական տեղեկատուի տուեալները. | http://www.name="globalfirepower.com"/country-military-strength-detail.asp?country_id=syria)</ref>: այսինքն կարող է օգտագործվել Սիրիայի արաբական զինված ուժերի համալրման համար:
18-49 տարեկան անձանց թիվը երկրում մոտ 11 ու կես միլիոն է: Դրանցից զինծառայության համար պիտանի անձնանց թիվը մոտ 10 միլիոն է: Դրանցից մոտ 30 տոկոսն է Ասադի հսկողության ներքո: Ամեն տարի զինծառայության տարիքի հասնող անձանց թիվը կազմում է մոտ 500 հազար մարդ <ref>http://www. name="azg.am"/AM/2016012917 | Գնդապետ Մնացական Ռ. Խաչատրեան, ռազմական պատմաբան, ՍԻՐԻԱԿԱՆ ՌԱԶՄԱՃԱԿԱՏՈՒՄ ԿԱՐՈՂ Է ՎՃՌՈՒԵԼ ՄԵՐՁԱՎՈՐ ԱՐԵՎԵԼՔԻ ՃԱԿԱՏԱԳԻՐԸ, մասն 2-րդ, «ԱԶԳ» ՕՐԱԹԵՐԹ #3, 29-01-2016:</ref><ref>Տե՛ս «Գլոբալֆայըրփաուէր» միջազգային ռազմաքաղաքական տեղեկատուի տուեալները. | http://www.name="globalfirepower.com"/country-military-strength-detail.asp?country_id=syria)</ref>:
 
==Կառուցվածք==
Սիրիայի զինված ուժերի շտաբը գտնվում է [[Դամասկոս]]ում:
 
Զինված ուժերը բաղկացած են հետևյալ զորատեսակներից.
Տող 130 ⟶ 127՝
Սիրիայի զինված ուժերի անձնակազմի մեծամասնությունը դավանանքով մուսուլման [[սուննի]]ներ են, այնինչ ռազմական հրամկազմի մեծամասնությունը դավանանքով [[ալավիտ]]ներ են:
 
Ալավիտները կազմում են Սիրիայի բնակչության սոսկ 12 տոկոսը, սակայն, ըստ որոշ գնահատումների, նրանք կազմում են Սիրիայի զինված ուժերի արհեստավարժ գերժամկետ զինվորականների ավելի քան 70 տոկոսը:<ref name=Bhalla /><ref name=State>{{cite web|title=Background Note: Syria|url=http://www.state.gov/r/pa/ei/bgn/3580.htm|publisher=US State Department|accessdate=14 September 2011}}</ref>
 
Նույնպիսի իրավիճակ է առկա նաև սպայական անձնակազմում, որտեղ շուրջ 80 տոկոսը ալավիտներ են:
Տող 143 ⟶ 140՝
[[Պատկեր:Syrian soldier aims an AK-47.JPEG|մինի|220px|Սիրիացի զինվորը նշան է բռնում [[Type 56]] ինքնաձիգով, մասնակցելով [[Անապատի վահան]] ռազմագործողությանը՝ Պարսից ծոցի պատերազմի ժամանակ: Զինվորը հագել է խորհրդային տիպի ՇՄՍ ՌՔԿՊ դիմակ:]]
 
Սիրիայի բանակը կամ ցամաքային զորքերը, ըստ բաց աղբյուրների տեղեկությունների` ունի շուրջ 150 հազար թվաքանակով անձնակազմ, իսկ սիրիական աշխարհազորի` ԱՊՈՒ-ի հետ միասին, ընդհանուր թիվը մոտ 220 հազար է (տե՛ս The International Institute For Strategic Studies IISS The Military Balance 2012)<ref>http://www. name="azg.am"/AM/2016012917 | Գնդապետ Մնացական Ռ. Խաչատրեան, ռազմական պատմաբան, ՍԻՐԻԱԿԱՆ ՌԱԶՄԱՃԱԿԱՏՈՒՄ ԿԱՐՈՂ Է ՎՃՌՈՒԵԼ ՄԵՐՁԱՎՈՐ ԱՐԵՎԵԼՔԻ ՃԱԿԱՏԱԳԻՐԸ, մասն 2-րդ, «ԱԶԳ» ՕՐԱԹԵՐԹ #3, 29-01-2016:</ref><ref>The International Institute For Strategic Studies IISS The Military Balance 2012</ref>:
 
Բանակն ունի`
Տող 150 ⟶ 147՝
* նաեւ` 13 առանձին բրիգադ, այդ թվումՙ 4 հետևակային, 1 սահմանապահ, 2 հրթիռային մարտավարականՙ «Տոչկա» և «Լունա» հրթիռային կայանքներով, 1 օպերատիվ-մարտավարական հրթիռային բրիգադ` «Ռ-11», առափնյա պահպանության 1 բրիգադ, 2 հրետանային եւ 2 հակատանկային:
* Այդ ամենից զատ կան նաեւ հատուկ նշանակության 10 առանձին գունդ` «սպեցնազ», 1 առանձին տանկային գունդ:
* Կան նաև պահեստազորային` ռեզերվային զորամասեր` 1 տանկային դիվիզիայի շտաբ, ինչպես նաև 2 տանկային, 31 հետևակային, 3 հրետանային գնդեր: Նաևՙ ՀՕՊ-ի զենիթային համալիրներ<ref>http://www. name="azg.am"/AM/2016012917 | Գնդապետ Մնացական Ռ. Խաչատրեան, ռազմական պատմաբան, ՍԻՐԻԱԿԱՆ ՌԱԶՄԱՃԱԿԱՏՈՒՄ ԿԱՐՈՂ Է ՎՃՌՈՒԵԼ ՄԵՐՁԱՎՈՐ ԱՐԵՎԵԼՔԻ ՃԱԿԱՏԱԳԻՐԸ, մասն 2-րդ, «ԱԶԳ» ՕՐԱԹԵՐԹ #3, 29-01-2016:</ref>::
 
Բանակի սպառազինության մէջ առկա հիմնական սպառազինությունն ու ռազմական տեխնիկան հետևյալն է.
Տող 158 ⟶ 155՝
* ինքնագնաց հրետանային կայանքներ (ԻՀԿ)ՙ 436 միավոր,
* քարշակվող հրետանային կայանքներ (ՔՀԿ)` 2.150 միավոր,
* համազարկային կրակի ռեակտիվ համակարգեր (ՀԿՌՀ)` 650 միավոր<ref>http://www. name="azg.am"/AM/2016012917 | Գնդապետ Մնացական Ռ. Խաչատրեան, ռազմական պատմաբան, ՍԻՐԻԱԿԱՆ ՌԱԶՄԱՃԱԿԱՏՈՒՄ ԿԱՐՈՂ Է ՎՃՌՈՒԵԼ ՄԵՐՁԱՎՈՐ ԱՐԵՎԵԼՔԻ ՃԱԿԱՏԱԳԻՐԸ, մասն 2-րդ, «ԱԶԳ» ՕՐԱԹԵՐԹ #3, 29-01-2016:</ref>:
 
===Սիրիայի ռազմածովային նավատորմ===
{{Հիմնական հոդված|Սիրիայի ռազմածովային ուժեր}}
[[Պատկեր:Flag_of_the_Syrian_Arab_Navy.svg|մինի|220px|Սիրիայի ռազմածովային նավատորմի զինադրոշը]]
Սիրիայի ռազմածովային ուժերի (ՌԾՈՒ) կամ ռազմածովային նավատորմի անձնակազմի թիվը` մոտ 7 հազար 600 է<ref>http://www. name="azg.am"/AM/2016012917 | Գնդապետ Մնացական Ռ. Խաչատրեան, ռազմական պատմաբան, ՍԻՐԻԱԿԱՆ ՌԱԶՄԱՃԱԿԱՏՈՒՄ ԿԱՐՈՂ Է ՎՃՌՈՒԵԼ ՄԵՐՁԱՎՈՐ ԱՐԵՎԵԼՔԻ ՃԱԿԱՏԱԳԻՐԸ, մասն 2-րդ, «ԱԶԳ» ՕՐԱԹԵՐԹ #3, 29-01-2016:</ref>:
 
===Սիրիայի ռազմաօդային ուժեր (Սիրիայի օդուժ)===
{{Հիմնական հոդված|Սիրիայի ռազմաօդային ուժեր}}
[[Պատկեր:Flag_of_the_Syrian_Arab_Air_Force.svg|մինի|220px|Սիրիայի ռազմաօդային ուժերի՝ ՌՕՈՒ-ի զինադրոշը]]
Ժամանակակից պատերազմներում ՌՕՈՒ-ի դերը գնալով աճում է: Սիրիայի ՌՕՈՒ-ն մինչև այսպես կոչված «քաղաքացիական պատերազմի» սկսվելն ուներ մոտ 100,000 անձնակազմ և մոտ 800 ինքնաթիռ և ուղղաթիռ: Դա այնքան էլ փոքր թիվ չէ, հաշվի առնելով, որ Սիրիայի հիմնական հակառակորդ պետություններից մեկը` տարածաշրջանային գերտերության եւ նույնիսկ ավելի մեծ հավակնություններ ունեցող Թուրքիան ունի 1021 ինքնաթիռ եւ 460-500 ուղղաթիռ, իսկ ՌՕՈՒ-ի անձնակազմի թիվը կազմում է մոտ 60.000, այնինչ Սիրիայի մյուս ոխերիմ թշնամին` Իսրայելն ունի մոտ 700 ինքնաթիռ եւ 150-200 ուղղաթիռ, իսկ անձնակազմի թիվը` մոտ 37.000 է<ref>http://www. name="azg.am"/AM/2016012917 | Գնդապետ Մնացական Ռ. Խաչատրեան, ռազմական պատմաբան, ՍԻՐԻԱԿԱՆ ՌԱԶՄԱՃԱԿԱՏՈՒՄ ԿԱՐՈՂ Է ՎՃՌՈՒԵԼ ՄԵՐՁԱՎՈՐ ԱՐԵՎԵԼՔԻ ՃԱԿԱՏԱԳԻՐԸ, մասն 2-րդ, «ԱԶԳ» ՕՐԱԹԵՐԹ #3, 29-01-2016:</ref>:
 
Ներկայումս Սիրիայի ՌՕՈՒ-ի անձնակազմի թիվը մոտ 40 հազար է: 2015 թ. դրությամբ ուղղաթիռների 90 տոկոսը շարքից դուրս է եկել, ուստի սիրիական բանակը հակառակորդի դեմ ստիպված է լինում կիրառել ռազմածովային նավատորմի հակասուզանավային ուղղաթիռները:
 
ՌՕՈՒ-ն ունի մոտ 25 ավիաբազա, ուստի և գրեթե նույնքան օդուժի բրիգադ կամ գունդ: Սպառազինության մէջ առկա են հետևյալ հիմնական ինքնաթիռներն ու ուղղաթիռները<ref>http://www. name="azg.am"/AM/2016012917 | Գնդապետ Մնացական Ռ. Խաչատրեան, ռազմական պատմաբան, ՍԻՐԻԱԿԱՆ ՌԱԶՄԱՃԱԿԱՏՈՒՄ ԿԱՐՈՂ Է ՎՃՌՈՒԵԼ ՄԵՐՁԱՎՈՐ ԱՐԵՎԵԼՔԻ ՃԱԿԱՏԱԳԻՐԸ, մասն 2-րդ, «ԱԶԳ» ՕՐԱԹԵՐԹ #3, 29-01-2016:</ref>.
 
* [[կործանիչ ինքնաթիռ|կործանիչ]] եւ [[կործանիչ-կալանիչ ինքնաթիռ]]ներ`207 միաւոր,
 
* [[գրոհիչ ինքնաթիռ]]ներ` 133 միաւոր,
 
* [[փոխադրական ինքնաթիռ]]ներ` 143 միաւոր,
 
* [[մարտական ուղղաթիռ|մարտական]] եւ [[մարտական ապահովման ուղղաթիռ]]ներ` 168 միաւոր,
 
* այդ թւում` [[հարձակողական ուղղաթիռ]]ներ ([[գրոհային ուղղաթիռ]])` 28 միաւոր:
 
Մարտական ինքնաթիռները բացառապես խորհրդային եւ ռուսական արտադրության են. Սու-24ՄԿ ռազմաճակատային ռմբակոծիչ, Սու-22 կործանիչ-ռմբակոծիչ, ՄիԳ-21բիս բազմանպատակային կործանիչ, ՄիԳ23-ի տարբեր ձևափոխումների կործանիչ-ռմբակոծիչ, ՄիԳ-25 կործանիչ-կալանիչ և հետախուզական ինքնաթիռ, ՄիԳ-29 բազմանպատակ կործանիչ<ref>http://www. name="azg.am"/AM/2016012917 | Գնդապետ Մնացական Ռ. Խաչատրեան, ռազմական պատմաբան, ՍԻՐԻԱԿԱՆ ՌԱԶՄԱՃԱԿԱՏՈՒՄ ԿԱՐՈՂ Է ՎՃՌՈՒԵԼ ՄԵՐՁԱՎՈՐ ԱՐԵՎԵԼՔԻ ՃԱԿԱՏԱԳԻՐԸ, մասն 2-րդ, «ԱԶԳ» ՕՐԱԹԵՐԹ #3, 29-01-2016:</ref>:
 
Ուսումնական օդուժում կան չեխական, իսպանական և պակիստանյան ինքնաթիռներ, «վարչական» և փոխադրական ինքնաթիռներից մի քանիսը ֆրանսիական և ամերիկյան են, իսկ մեծ մասըՙ ռուսական<ref>http://www. name="azg.am"/AM/2016012917 | Գնդապետ Մնացական Ռ. Խաչատրեան, ռազմական պատմաբան, ՍԻՐԻԱԿԱՆ ՌԱԶՄԱՃԱԿԱՏՈՒՄ ԿԱՐՈՂ Է ՎՃՌՈՒԵԼ ՄԵՐՁԱՎՈՐ ԱՐԵՎԵԼՔԻ ՃԱԿԱՏԱԳԻՐԸ, մասն 2-րդ, «ԱԶԳ» ՕՐԱԹԵՐԹ #3, 29-01-2016:</ref>:
 
Ուղղաթիռները ևս հիմնականում խորհրդային ու ռուսական արտադրության են (Մի-8, Մի-17 բազմանպատակային և Մի-24 հարվածային-հակատանկային), սակայն կան նաև մի քանի տասնյակ ֆրանսիական ՍԱ 342Ջ «Աէրոսպասիալ»-ներ<ref>http://www. name="azg.am"/AM/2016012917 | Գնդապետ Մնացական Ռ. Խաչատրեան, ռազմական պատմաբան, ՍԻՐԻԱԿԱՆ ՌԱԶՄԱՃԱԿԱՏՈՒՄ ԿԱՐՈՂ Է ՎՃՌՈՒԵԼ ՄԵՐՁԱՎՈՐ ԱՐԵՎԵԼՔԻ ՃԱԿԱՏԱԳԻՐԸ, մասն 2-րդ, «ԱԶԳ» ՕՐԱԹԵՐԹ #3, 29-01-2016:</ref>:
 
===Սիրիայի հակաօդային պաշտպանության ուժեր===
Սիրիայի ՀՕՊ-ի թիվը` մոտ 60 հազար է<ref name="azg.am"/>:
Սիրիայի ՀՕՊ-ի թիվը` մոտ 60 հազար է<ref>http://www.azg.am/AM/2016012917 | Գնդապետ Մնացական Ռ. Խաչատրեան, ռազմական պատմաբան, ՍԻՐԻԱԿԱՆ ՌԱԶՄԱՃԱԿԱՏՈՒՄ ԿԱՐՈՂ Է ՎՃՌՈՒԵԼ ՄԵՐՁԱՎՈՐ ԱՐԵՎԵԼՔԻ ՃԱԿԱՏԱԳԻՐԸ, մասն 2-րդ, «ԱԶԳ» ՕՐԱԹԵՐԹ #3, 29-01-2016:</ref>:
 
===Ռազմականացված ուժեր===
Տող 206 ⟶ 199՝
===Կոչումների տարբերանշանները (1987)===
{{Հիմնական հոդված|Սիրիայի ռազմական կոչումներ}}
1987 թվականին, ըստ ԱՄՆ-ի Կոնգրեսի գրադարանի Սիրիայի վերաբերյալ երկրագիտական հետազոտությունների, Սիրիայի սպայական կազմի կոչումները միատեսակ էին թե՛ բանակի (այսինքն՝ ցամաքային զորքերի) և թե՛ ռազմաօդային ուժերի համար: Տարբերանշանները ոսկեգույն էին՝ ուսադիրի վառ կանաչ դաշտի վրա` բանակի համար և ոսկեգույն՝ վառ կապույտ ուսադիրի դաշտի վրա՝ ռազմաօդային ուժերում:
 
Սպայական կոչումները ստանդարտ էին: Դրանցից բարձրագույնը հավասարազոր էր [[գեներալ-լեյտենանտ]]ին: Այդ բարձրագույն սպայական կոչումը 1986 թվականի դրությամբ և կրում էին միայն գլխավոր շտաբի պետն ու պաշտպանության նախարարը:
 
Ռազմածովային ուժերի սպաների տարբերանշանները իրենցից ներկայացնում էին ոսկեգույն ժապավենաթելեր՝ սև թևքերի վրա:
 
Ռազմաշովային ուժերում ևս բարձրագույն սպայական կոչումը հավասարազոր էր գեներալ-լեյտենանտ կոչմանը:
Տող 217 ⟶ 210՝
 
===Մեդալներ և շքանշաններ===
Թեպետ սահմանված են շուրջ 15 շքանշաններ ու մեդալներ, սակայն ընդհանրապես միայն բարձրագույն, ավագ և կրտսեր սպայակազմը, ինչպես նաև՝ ենթասպայական կազմն է կրում մեդալների ժապավեններ և վահանակներ: Սիրիայի ռազմական պարգևների մեջ կարևոր են հետևյալները.
 
* Օմայյաների շքանշանը, անգլ.՝ Order of Umayyads,
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/wiki/Սիրիայի_զինված_ուժեր» էջից