«Սվոլդերի ճակատամարտ»–ի խմբագրումների տարբերություն
Ստեղծվել է «Battle of Svolder» էջը թարգմանելիս |
(Տարբերություն չկա)
|
06:44, 1 Դեկտեմբերի 2016-ի տարբերակ
Սվոլդերի ճակատամարտը 999 կամ 1000 թվականին մղված ծովամարտ է արևմտյան Բալթիկ ծովում Նորվեգիայի Օլաֆ Տրիգվասոն թագավորի և իր թշնամիների դաշինքի միջև։ Ծովամարտի հիմքում ընկած էր Նորվեգիայի՝ մեկ պետության մեջ միավորումը, Դանիայի երկարամյա ջանքերը այդ երկիրն իր վերահսկողության տակ գցելու համար, ինչպես նաև Սկանդինավիայում քրիստոնեության տարածումը։
Օլաֆ թագավորի Վենդլանդ (Պոմերանիա) արշավից տուն վերադառնալիս նրան դարանակալել էր Դանիայի թագավոր Սվեյն Ֆորկբերդի, Շվեդիայի թագավոր Էյրիկ Հակոնարսոնի (նաև հայտնի որպես Օլաֆ Էյրիկսոն) և Լեյդի Յարլի դաշինքը։ Օլաֆն ուներ միայն 11 ռազմանավ թշնամու 70-ի դեմ։ Նրա նավերը մեկ առ մեկ վերցվեցին, իսկ Օլաֆն իրեն նետեց ծովը։ Մարտից հետո Նորվեգիան սկսեց կառավարվել Լեյդի յարլերի կողմից, որպես Դանիայի և Շվեդիայի ֆեոդ։
Ծովամարտից հետո
Սվոլդերի ճակատամարտից հետո հաղթանակած առաջնորդները բաժանեցին Նորվեգիան վերահսկողության գոտիների։ Շվեդիայի թագավոր Օլաֆը ստացավ չորս շրջան Տրոնդհեյմում, ինչպես նաև Մյորեն, Ռոմսդալը և Ռանրիկեն։ Նա այս տարածքները տվեց իր դստեր ամուսին յարլ Սվեյն Հակոնարսոնին որպես վասալական։ Սվեյն Ֆորկբերդը ստացավ Վիկենի շրջանը, որտեղ դանիական ազդեցությունը երկար ժամանակ ուժեղ էր։ Մնացած Նորվեգիան կառավարվում էր Էյրիկ Հակոնարսոնի կողմից, որպես Սվեյնի վասալ։
Ժառանգություն
Մի քանի գործոններ դարձնում են Սվոլդերի ճակատամարտը Վիկինգների դարաշրջանի ամենահայտնի ճակատամարտերից մեկը։ Նորվեգա-իսլանդական պատմագրության մեջ Օլաֆ Տրիգվասոնը ներկայացվում է բարձր լույսի ներքո, որպես մի մարդ, ով քրիստոնեությունը բերել է հյուսիս։