«Բլանկիզմ»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Բլանկիզմ ''', քաղաքական հոսանք [[19-րդ դար|XIX րդ դարի]] ֆրանսիական հասարակական և բանվորական շարժման մեջ՝ [[Լուի Օգյուստ Բլանկի|Լ․ Օ․ Բլանկի]]ի անվամբ։ բլանկիզմի հեղափոխական պայքարի տակտիկան ուներ աղանդավորական բնույթ։ Սոցիալական հեղափոխությունը բլանկիստները պատկերացնում էին որպես քաղաղաքական կուռ պրոֆեսիոնալ կազմակերպությունների դավադրություն, որով կարելի էր խլել իշխանությունը [[բուրժուազիա]]յից և այլ շահազործող դասակարգերից ու ստեղծել հեղափոխական դիկտատուրա։ Բլանկիստները թերագնահատում էին հեղափոխական տեսության կարևորությունը՝ նախապատվությունը տալով պրակտիկ գործողություններին։ Տաշվի չառնելով հեղափոխական իրադրության առկայությունը՝ բլանկիզմ շեշտը դնում էր հարվածի հանկարծակիության վրա։ [[Լենին]]ը նշել է, որ «բլանկիզմը վարձու ստրկությունից մարդկության ազատագրում է սպասում ոչ թե պրոլետարիատի դասակարգային պայքարի միջոցով, այլ ինտելիգենտ ոչ մեծ փոքրամասնության դավադրության միջո ցով»։ Բլանկիստները ազդեցիկ դիրք ունեին [[Փարիզ]]ի կոմունայում և նրա խորհրդում։ Նրանք գործուն դեր խաղացին նաև առաջին Ինտերնացիոնալում՝ նրա գոյության վերջին շրջանում։ Բլանկիստները քննադատեցին բուրժուական կառավարության մեջ մտած Ա․ Միլերանին<ref>[http://www.fekm.ru/book_view.jsp?idn=025849&page=306&format=djvu Жуков Н. Н.. Воспоминания о Марксе и Энгельсе  — Фридрих Энгельс и Карл Маркс Собрание сочинений]</ref>։ [[Առաջին համաշխարհային պատերազմ]]ի տարիներին բլանկիստների ղեկավարները շովինիստական պաշտպանողական դիրք գրավեցին։ Վայանի մահով ([[1915]]) բլանկիստական ուղղությունը դադարեց գոյություն ունենալուց։ Բլանկիզմի ազդեցությունը կրել են նաև այլ երկրների հեղափոխական գործիչներ, այդ թվում՝ որոշ ռուս նարոդնիկներ (Պ․ Ն․ Տկաչյով և այն)։