«Վալենտականություն»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
չ փոխարինվեց: ` → ՝ (23) oգտվելով ԱՎԲ
չ չտողադարձվող բացատը (։Դ Non-breaking space) փոխարինում եմ սովորականով։ oգտվելով ԱՎԲ
Տող 7.
{{քաղվածք|Վալենտականությունը քիմիական տարրի` որոշակի թվով ընդհանրացվող էլեկտրոնային զույգեր առաջացնելու հատկությունն է։ Այլ կերպ` վալենտականությունը քիմիական տարրի առաջացրած կովալենտային կապերի թիվն է։}}
 
Այս սահմանումը սկսել է օգատործվել 1884 թվականից({{lang-de|Valenz}})։<ref>[http://www.etymonline.com/index.php?search=valence&searchmode=none Valence]  — Online Etymology Dictionary.</ref>. 1884 թվականին Վիլյամ Հինգսը հրապարակել է աշխատանք, որում ասվում էր հավանական կապի գոյության մասին ամենափոքր մասնիկների միջև։<ref name="Partington" >{{Cite book | last = Partington | first = J.R. | title = A Short History of Chemistry | publisher = Dover Publications, Inc | year = 1989 | isbn = 0-486-65977-1}}</ref>. Սահմանումից կարելի է հետևություն անել. մի բան է որոշակի թվով վալենտային էլեկտրոններ ունենանլը, մի այլ բան՝ թե դրանցից որքանը կարող են առաջացնել ընդհանրացված էլեկտրոնային զույգեր։
Վերևում ներկայացված է P, Ca և Ti տարրերի դեպքում, իհարկե, առավեագույն վալենտականությունները հավասար են հենց վալենտային էլեկտրոնների թվին, այսինքն համապատասխանաբար՝ 5, 2 և 4։ Այլ է ազոտ(N) տարրի պարագան, որի առավելագույն վալենտականությունը 4 է, այն դեպքում, երբ ազոտն արտաքին թաղանթում, ինչպես և ֆոսֆորը, ունի 5 էլեկտրոն։
[[Պատկեր:Nitric acid resonance median.svg|250px|մինի|Կովաենային կապերը ազոտական թթվի մոլեկուլում]]