«Վլադիմիր Պուտին»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
չ փոխարինվեց: <ref → <ref (37) oգտվելով ԱՎԲ |
չ չտողադարձվող բացատը (։Դ Non-breaking space) փոխարինում եմ սովորականով։ oգտվելով ԱՎԲ |
||
Տող 232.
2000 թվականի օգոստոսին երկրի սահմանադրական-քաղաքական համակարգում կատարված առաջին խոշոր բարեփոխում [[Դաշնային խորհուրդ|Դաշնային խորհրդ]]ի կարգի փոփոխությունն էր, որի արդյունքում նահանգապետերը և մարզերի օրենսդիր իշխանության ղեկավարները, որոնք մինչ այդ ի պաշտոնե էին Դաշնային խորհրդում, փոխվեցին նշանակովի ներկայացուցիչների. վերջիններս պետք է աշխատեին Դաշնային խորհրդում մշտական և պորֆեսիոնալ հիմունքներով (ընդ որում նրանցից մեկին նշանակում էր նահանգապետը, երկրորդին՝ մարզի օրենսդիր մարմինը)։ Նահանգապետերի կողմից կորցրած լոբբիստական հնարավորությունների փոխհատուցման նպատակով ստեղծվեց խորհրդակցական մարմին՝ [[ՌԴ Պետական խորհուրդ|Պետական խորհուրդ]]ը։
2004 թվականի սեպտեմբերի՝ [[Բեսլանի ահաբեկչություն|Բեսլանի ահաբեկչական]] գործողությունից մի քանի օր անց, Պուտինը հայտարարեց, որ մտադիր է չեղարկել մարզերի ղեկավարների ընտրությունները՝ այդ քայլը հիմնավորելով ահաբեկչության դեմ պայքարի ուժեղացումով։ Համաձայն Հասարակական կարծիքի ուսումնասիրման համառուսաստանյան կենտրոնի (ՀԿՈՒՀԿ) անցկացրած հարցման՝ դա արվեց հարցվածների 48%-ի կամքին հակառակ<ref>[http://www.gazeta.ru/2004/09/22/oa_134315.shtml Մեծամասնությունը հանդես է եկել Պուտինի դեմ] սեպտեմբերի 23, 2004
2003 թվականի դեկտեմբերի ընտրությունների արդյունքում Պետական դումայում ձայների մեծամասնությունը ստացավ նախագահին հարող «Միացյալ Ռուսաստան» ({{lang-ru|«Единая Россия»}}) կուսակցությունը (ընդ որում [[Բորիս Գրիզլով]]ը դարձավ [[Պետդումա]]յի նախագահ)։ Երկրորդ, երրորդ և չորրորդ տեղերը զբաղեցրին համապատասխանաբար [[ՌԴ Կոմունիստական կուսակցություն]]ը, [[Ռուսաստանի լիբերալ-դեմոկրատական կուսակցություն]]ը և «Հայրենիք» («Родина») խումբը։ Ընտրություններում հաղթելով և իր կազմի մեջ ընդունելով անկախ պատգամավորների մեծամասնությանը, միամանդատ շրջաններից ընտրված պատգամավորներին, Ազգային կուսակցության բոլոր պատգամավորներին, մյուս կուսակցություններից «փախածներին»՝ «[[Միացյալ Ռուսաստան]]»-ը ստացավ սահմանադրական մեծամասնությունը, որը թույլ էր տալիս քվեարկության ժամանակ հստակ հաղթահարել ընդդիմադիր կուսակցությունների դիմադրությունը։
|