«Պավել I»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
չ oգտվելով ԱՎԲ |
||
Տող 1.
{{Անձ}}
'''Պավել I''', ({{lang-ru|Павел I}}, {{Հուլյան տոմար|սեպտեմբերի 20}}, [[Հոկտեմբերի 1]], [[1754]], [[Ելիզավետա Պետրովնայի ամառային պալատ]], Սանկտ Պետերբուրգ, {{Հուլյան տոմար|Մարտի 12}}, [[Մարտի 24]], [[1801]] Միխայիլովյան ամրոց, Սանկտ Պետերբուրգ)- [[Պյոտր III|Պյոտր III Ֆյոդորովիչի]] և [[Եկատերինա II|Եկատերինա II Ալեքսեևնայի]] որդին, [[Ռուսական կայսրություն|Ռուսաստանի]] կայսր է հռչավել [[1796]] թվականի նոյեմբերի 6 (17)-ին, եղել է նաև [[Մալթիական օրդեն
== Ծնունդ ==
Պավելի ծննդյան պահին ներկա են եղել կայսրուհի [[Ելիզավետա Պետրովնա
Քաղաքական պայքարի պատճառով Պավելը, ըստ էության, զրկված էր իր հարազատների սիրուց: Ելիզավետա Պետրովնայի հրամանով Պավելին շրջապատել էին հսկայական քանակությամբ դայակներ և կայսրուհու ճանաչած լավագույն ուսուցիչները, իսկ երեխայի հայրն ու մայրը փաստացի զրկվել էին նրան խնամելու իրավունքից: Պավելի անունը նրան տրվել է կնունքի ընթացքում կայսրուհու ցանկությամբ:
Չնայած Պավելի` հոր հետ արտաքին տեսքով նմանությանը, արքունիքում անընդհատ լուրեր էին պտտվում, որ երեխայի իսկական հայրը Եկատերինայի առաջին ֆավորիտ [[Սերգեյ Վասիլևիչ Սալտիկով]]ն էր: Այդ լուրերը ավելի հաստատվում էին այն փաստով, որ Պավելը ծնվել էր Եկատերինայի և Պյոտրի ամուսնության տասներորդ տարում, երբ գրեթե բոլորը համոզվել էին այդ միության անպտղությանը:
Տող 12.
Պավելի առաջին դաստիարակը Շուվալովի մերձավոր դիվանագետ [[Ֆ. Բախտեև|Ֆ. Բախտեևն էր]], ով աչքի էր ընկնում իր ռազմական կարգապահությամբ: Նա փոքրիկ թերթ էր տպում, որտեղ պատմում էր տղայի բոլոր, թեկուզ ամենաանշան արարքների մասին:
1760 թվականին Ելիզավետա Պետրովնան փոխեց գլխավոր դաստիարակին, նշանակելով [[Նիկիտա Իվանովիչ Պանին
Նիկիտա Պանինը առարկաների և թեմաների լայն ցուցակ կազմեց, որոնց, ըստ իրեն, պետք է տիրապետեր արքայազնը<ref>[http://memoirs.ru/texts/PaninVospitRS1882T35N11.htm Панин Н. И. Всеподданнейшее предъявление слабого понятия и мнения о воспитании его императорского высочества, государя великого князя Павла Петровича. Записка графа Н. И. Панина. 1760 г. / Сообщ. Т. А. Сосновский // Русская старина, 1882. — Т. 35. — № 11. — С. 313—320.]</ref>: Հնարավոր է, որ հենց Պանինի խորհրդով է կայսրուհին ընտրել «ուսուցիչ-առարկայագետներին»: Նրանց շարքում էին [[մետրոպոլիտ Պլատոն
Պավելի դաստիարակության վրա էականորեն ազդել է նրա շրջապատը: Արքայազնին այցելած հյուրերի շարքում էին այդ ժամանակվա մի շարք կրթված անձինք, օրինակ գրող և կոմպոզիտոր [[Գրիգորի Տեպլով
{{cite web
| url = http://www.rulex.ru/01160485.htm
Տող 33.
}}</ref>:
Եկատերինան որդու համար ձեռք է բերել ակադեմիկոս [[Կորֆ
Պատանեկության տարիներին արդեն Պավելին սկսեց հետաքրքրել [[
{{քաղվածք|Ես Նորին Մեծությանը կարդացի Մալթիական օրդենի ասպետների պատմության մասին: Հետո նա իրեն թույլ տվեց զվարճանալ և իր հեծելազորին կցելով ծովակալների դրոշը, իրեն ներկայացրեց որպես Մալթիական ասպետ<ref>Порошин С. А. Записки, служащие к истории Его Императорского Высочества благоверного Государя Цесаревича и Великого Князя Павла Петровича наследника престолу российского. — СПб., 1844. — 563 с.; [http://memoirs.ru/rarhtml/1007Poroshin.htm Порошин С. А. Сто три дня из детской жизни императора Павла Петровича (Неизданная тетрадь Записок С. А. Порошина). 1765 г. / Сообщ. С. Н. Абразанцевым // Русский архив, 1869. — Вып. 1. — Стб. 1-68.]</ref>.|}}
1762 թվականի {{Հուլյան տոմար|հունիսի 28}} (հուլիսի 9)-ին հռչակվեց թագաժառանգ և մեծ իշխան, [[Շլեզվիգ Հոլշտայն
== Արտաքին քաղաքականություն ==
Պավելի կառավարման առաջին տարիներին արտաքին քաղաքականության հիմնական ուղղությունը դիտարկվում էր [[Ֆրանսիական մեծ հեղափոխություն|հեղափոխական Ֆրանսիայի]] դեմ պայքարը: 1798 թվականին Ռուսաստանը [[Մեծ Բրիտանիա
1799 թվականին առաջին կոնսուլ [[Նապոլեոն Բոնապարտ
Որոշիչ գործոն հանդիսացավ 1800 թվականի սեպտեմբերի 5-ին բրիտանական նավատորմի կողմից ռազմավարական նշանակության տեղակայություն ունեցող [[
1800 թվականի {{Հուլյան տոմար|դեկտեմբերի 4-6}}(18) կնքվեց դաշնակցային պայմանագիր Ռուսաստանի, [[Պրուսիայի թագավորություն|Պրուսիայի
Դաշնակիցները սկսեցին պատրաստվել Բոնապարտի հետ ռազաստրատեգիական միություն կազմելուն: Մահվանից առաջ Պավելը Բոնապարտի հետ սկսեց մշակել [[Հնդկաստան]] արշավելու ծրագիր, անգլիական տիրույթները «անհանգստացնելու» համար: Միաժամանակ նա [[Միջին Ասիա]] ուղարկեց Դոնյան զորքը (22500 հոգի), որի առջև դրված էր [[Խիվա
Պավելն ինքը խոստավոանել է, որ չունի Միջին Ասիայի քարտեզ և սակայն [[Վասիլի Օրլով
{{քաղվածք|Հիշեք, որ Դուք գործ ունեք միայն անգլիացիների հետ, թող խաղաղությոն լինի նրանց համար, ովքեր չեն օգնում անգլիացիներին: Եվ շրջանցելով նրանց` հավաստիացրեք Ռուսաստանի ընկերության մասին և սլացեք [[Ինդոս
Պատմական գրականության մեջ ներխուժումը Միջին Ասիա դիտարկվել է որպես ավանտյուրա:
{{քաղվածք|Միանգամայն հասկանալի է, որ ամեն բան արվել արագության մեջ, առանց որևէ նախնական լուրջ պատրաստությունների, դիլետանտորեն և ամենայն թեթևամտությամբ<ref name="ind"/>:|}}
Ջոկատը ետ է կանչվել [[Աստրախան
Այնպես, ինչպես Եկատերինայի մահից հետո նրա իրավահաջորդը ետ կանչեց [[Վալերի Զուբով
== Դավադրություն և մահ ==
Հակառակ ձևավորված տեսակետի, Պավելի կառավարման տարիներին կատարվել է ոչ թե մեկ, այլ մի քանի մահափորձ կայսեր հանդեպ: Այդ ժամանակահատվածում զորքում ֆիքսվել է խուճապի երեք դեպք: Երկու անգամ գրանցվել է կայսեր` [[Պավլովսկ]] կատարած այցի ժամանակ, մեկ անգամ` [[Ձմեռային պալատ
Պավել I 1801 թվականի {{Հուլյան տոմար|մարտի 12}} (24)-ին սպանվեց Միխայիլովյան ամրոցի իր ննջասենյակում սպաների կողմից: Դավադրության մեջ մասնակցել են [[Դե Ռիբաս
== Ծանոթագրություններ ==
|