«Դավիթ Քերական»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
No edit summary |
||
Տող 1.
{{Տեղեկաքարտ
'''Դավիթ Քերական''', Դավիթ Մեկնիչ (ծնունդի և մահվան թվականները անհայտ են), 5-6-րդ դարերի հայ քերական։ Երբեմն նույնացվում է [[Դավիթ Անհաղթ]]ի հետ։ Մեզ է հասել նրա «Մեկնություն քերականին» աշխատությունը։ Ի տարբերություն Դիոնիսիոսի, նա հակված է դեպի ռացիոնալիզմը և հանդես է եկել որպես «քերականական արվեստի» բանական հիմունքների ջատագով։
Տող 27 ⟶ 14՝
Դավիթ Քերականը տարբերում է բառն ու բան և սահմանում դրանք։ Բառը համարում է բանի նվազագույն մասը, որի մեջ միտքն այնպես կատարյալ չի արտահայտվում, ինչպես բանի մեջ։ Նշում է նան չափածո և արձակ խոսքի միջև եղած տարբերությունները։ Անցնևլով խոսքի մասերի գոյացմանը՝ սահմանափակվում է միայն անվան ու բայի առաջնայնության խնդրով։ Խոսքի մասերը սահմանելիս առաջ է քաշում իրերի ու երևույթների իմացական տարբերակման հարցը, սահմանում գոյականը, բայը, մակբայը, դերանունն են, նշում դրանց առանձնահատկությունները։ Արվեստը բաժանելով երեք տեսակի՝ չար, միջակ, բարի, վերջինիս հատուկ գծերը տեսնում է հոգևոր երգ-երաժշտության մեջ։ Նկատի ունենալով երաժշտության հուզական բնույթն ու ներգործման ուժը, երաժշտությանը վերաբերող իր ասույթներում աշխատում է ցույց տալ, թե ինչպիսին պետք է լինի երաժշտությունը և ում պետք է ծառայի։
{{ՀՍՀ|հատոր=3|էջ=305}}
|