«Ռուբեն Աբրահամյան»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Ռուբեն Թադեոսի Աբրահամյան''' ([[1881]], [[փետրվարի 3]], [[Գնիշիկ]], [[Վայոց ձոր]] – [[1951]], [[հոկտեմբերի 26]], [[Երևան]]), [[հայ]] իրանագետ-լեզվաբան, բանասիրական [[գիտությունների դոկտոր]], պրոֆեսոր (1935)։

 

== Կենսագրություն ==

 

Զբաղվել է մանկավարժությամբ [[Թիֆլիս]]ում ([[1912]]—[[1920]]), [[Իրան]]ում (1921—1946)։ [[1935]] թվականին [[Թեհրան]]ի համալսարանում հիմնադրել է հին պարսկերենի և պահլավերենի ամբիոնը։ [[1946]] թվականին վերադարձել է [[Հայաստան]]։ Գիտական գործունեությունն սկսել է 1911 թվականից։ Զբաղվել է պարսկերենի պատմության պարբերացման հարցերով։ Հիմնական աշխատությունն է «Պահլավերեն-պարսկերեն-հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բառարան»–ը (1965), որտեղ պահլավական համարժեքների դիմաց տրված են հայկական փոխառյալ բառերը։ Թարգմանել է պարսկերենից՝ Բաբա Թահեր Օրիան Համադանիի, [[Ֆիրդուսի]]ի ստեղծագործություններից, պահլավերենից՝ «Արտա Վիրապ նամակ» և «Յուշտի Ֆրիան» երկերը։ Մահացել է հոկտեմբերի 26-ին, Երևանում։