«Արամ Աբրահամյան»–ի խմբագրումների տարբերություն

Ծնվել է [[դեկտեմբերի 31]]-ին, [[Թիֆլիս]]ում։ Ավարտել է տեղի վարժարանը և մեկնել ռազմաճակատ, մարտնչել [[Կարս|Կարսի]], [[Սարիղամիշի ճակատամարտ|Սարիղամիշի]], [[Ղարաքիլիսայի ճակատամարտ (1918)|Ղարաքիլիսայի]] և [[Ալեքսանդրապոլ|Ալեքսանդրապոլի]] մարտերում, ապա մասնակցել [[Սարդարապատի ճակատամարտ|Սարդարապատի հերոսական ճակատամարտ]]ին։ Ռազմաճակատում ապրած արհավիրքների խորն ազդեցության ներքո ընտրում է բժշկի մարդասիրական մասնագիտությունը։ 1918 թվականին ընդունվել է [[Անդրկովկասի բժշկական ինստիտուտ]], երկու տարի անց մեկնել [[Մոսկվա]]՝ ուսումը շարունակել [[Մոսկվայի բժշկական ինստիտուտ|Մոսկվայի բժշկական ինստիտուտում]]՝ [[1924]] թվականին ավարտել է [[Մոսկվայի համալսարան]]ի բժշկական ֆակուլտետը։ Մինչև [[1930]] թվականն աշխատել է նրա ուրոլոգիական կլինիկայում, այնուհետև՝ մարզային գիտահետազոտական կլինիկական ինստիտուտում։ 1950-1975 թվականներին ԳՀԻ ուրոլոգիական կլինիկայի տնօրեն, 1949 թվականից միաժամանակ՝ [[ԽՍՀՄ առողջապահության նախարարություն|ԽՍՀՄ առողջապահության նախարարության]] 4-րդ վարչության ուրոլոգիայի բաժանմունքի ղեկավար։ 1941-1945 թվականներին [[Հայրենական մեծ պատերազմ]]ի տարիներին [[Երևան]]ի զինվորական հոսպիտալներում ղեկավարել է ուրոլոգիական բաժանմունքներ։բաժանմունքներ<ref name="ՀՍՀ">{{Գիրք:ՀՍՀ|1|42}}</ref>։

Աբրահամյանը հետազոտել է [[երիկամ]]ների ջրակալման, [[Նորագոյացություններ|նորագոյացությունների]], [[միզաքար]]ային հիվանդության և [[միզուկ]]ի տրավմատիկ նեղացումների վիրահատական բուժման հարցերը։հարցերը<ref name="ՀՍՀ"/>։ Աշխատանքները վերաբերում են երիկամի ջրակալման, ուռուցքների, միզաքարային հիվանդության, միզուկի վնասվածքային նեղացումների հարցերին<ref>{{cite book|author=|title=Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր առաջին, Երևան, 2005}}</ref>։