«Հայաստանի աշխատավորուհի»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Տող 1.
«'''Հայաստանի աշխատավորուհի'''», հասարակական–քաղաքական, գրական–գեղարվեստական պատկերազարդ [[ամսագիր]]: Հայաստանի կոմունիստական կուսակցության Կենտրոնական կոմիտեի հրատարակություն:

Լույս էր տեսնում [[1924]]-ից ([[1941]]–[[1958|58]]-ին ընդհատվել է), [[ԵրեվանԵրևան]]ում: Խմբագիրներ Ֆ. Վարդանյան, Վ. Տարախչյան, Ա. Չոլախյան, [[Վարսիկ Աթանեսյան|Վ. Աթանեսյան]], Ա. Երիցյան, ժԺ. Մադոյան, Ա. Չիլին գար յանՉիլինգարյան (1972-ից): Առաջին շրջանում հանդեսը ներկայացրել է Հայաստանում սոցիալիստական հասարակարգի ամրապնդման, կոլեկտիվ տնտեսությունների կազմակերպման և արդ. ձեռնարկությունների ստեղծման համար մղվող պայքարում էր հայ կնոջ մասնակցությունը, օգնել էր վերացնելու անգրագիտությունը, պայքարել էր աշխատավոր կնոջ իրավունքների համար: Վերահրատարակումից հետո (1958) «Հայաստանի աշխատավորուհի» ակտիվ մասնակցում է ԽՄԿԿ և ՀԿԿ համագումարների ու պլենումների որոշումները կյանքի կոչելու գործին, մասսայականացնում կուսակցության և կառավարության նախագծումները: Պրոպագանդում էր սովետական հայրենասիրություն, ժողովուրդների բարեկամություն ու պրոլետարական ինտերնացիոնալիզմ, հետևողականորեն լուսաբանում կանանց դերն ու տեղը կոմունիստական հասարակարգի կառուցման գործում: Հանդեսի մշտական խորագրերն են նության ճանաչված ստեղծագործողներին: «Հայաստանի աշխատավորուհի» առանձնահատուկ ուշադրություն է նվիրում հասարակություն ընտանիք անհատ փոխհարաբերություններին, սոցիոլոգիական ուսումնասիրություններ կազմակերպում այդ թեմայով, հարցազրույցներ անցկացնում հանրապետության նշանավոր մարդկանց հետ: Անդրադառնում էր նաև կանանց ու երեխաների առողջապահության, հանգստի կազմակերպման հարցերին, տալիս բժշկական, կենցաղային խորհուրդներ: Ամսագրին թըղթակցումթղթակցում են հանրապետության գրողներ, գիտնականներ, բժիշկներ, տարբեր մասնագիտությունների առաջավոր կանայք: Պարգևատրվել է [[«Պատվո նշան» շքանշան]]ով ([[1974]]):
 
{{ՀՍՀ|հատոր=6|էջ=136|}}