«Թեոդորուս վան Գոգ»–ի խմբագրումների տարբերություն

 

=== Հիվանդություն և մահ ===

[[1890]] թվականի [[Հուլիսի 27|հուլիսի 27-ին]] Վինսթենթը ինքնասպան եղավ Օվեր սյուր Ուազում: Հնարավոր է, դա պատահեց, քանի որ նա այլևս չէր ցանկանում բեռ հանդիսանալ եղբոր համար, ով օգնում էր ոչ միայն նրան, այլ նաև կնոջը, երեխային և ծեր մորը: Հրաժարվելով որևէ բժշկական օգնությունից, Վինսենթը մահացավ իր սրտին կրակելուց երկու օր հետո: Թեոն նրա հետ էր: Հաջորդ օրը նա դրա մասին տեղեկացրեց ընտանիքին ու մորը և նրանք վերադարձան Հոլանդիա:

 

[[1890]] թվականի հուլիսի 30-ին Թեոն ընկավ խորը դեպրեսիայի մեջ, հայտնվեցին լուրջ հոգեկան խանգարումների նշաններ: Սեպտեմբերին Թեոն փորձեց Դյուրան Ռյուելին համոզել կազմակերպել եղբոր հիշատակին նվիրված ցուցադրություն, սակայն ապարդյուն: Փարիզում էմիլ Բերնարդի օգնությամբ, Թեոն իր նախկին տանը (նա տեղափոխվեց կողքի բնակարանը) կազմակերպեց հետմահու ցուցադրություն:

Հոկտեմբերին Անրի Բոնգերի խնդրանքով Թեոն համաձայնվեց բուժվել Էտուալի հոգեբուժարանում: Կնոջ խնդրանքով, [[1890]] թվականի նոյեմբերին նրան տեղափոխեցին «Հոգեկան հիվանդների բժշկական ինստիտուտ», որը գտնվում էր Ուտրեխտում: Այնտեղ էլ մահացավ մեկ ամիս անց, 33 տարեկան հասակում, [[սիֆիլիս]] հիվանդության վերջին փուլում և թաղվել է ''[[:nl:Begraafplaats Soestbergen|Eerste Algemene Begraafplaats Soestbergen]]-ում'':

 

== Նամակագրություն ==

Եղբայրների միջև նամակագրությունը սկսվեց, այն ժամանակ, երբ Թեոն այցելեց Վինսենթին Հաագայում, որտեղ վերջինս աշխատել էր արդեն երեք տարի: Այդ ժամանակ Վինսենթը 19 տարեկան էր, իսկ Թեոն՝ 15: Դա տևեց 18 տարի՝ [[1872]]-[[1890]] թվականների: Պահպանվել է Թեոյի կողմից ուղարկված 36 նամակ: Բայց հենց ինքը Թեոն նամակներին շատ խնամքով էր վերաբերվում, այդ իսկ պատճառով Վինսենթիվ պահպանվել էև 661 նամակ: Սկզբում նամակները սովորական և [[Լակոնիկ ոճ|լակոնիկ]] էին: Վինսենթը եղբորը տալիս էր խորհուրդներ չծխել և սկսել ծանոթանալ տարբեր գրողների և նկարիչների աշխատանքներին: Ապա Վինսենթը սկսում է ուղարկել մատիտով արված ուրվանկարներ, որտեղ պատկերված էր գյուղացիների ամենօրյա կյանքը: Հետո ժամանակի ընթացքում նամակները դառնում էին ավելի լուրջ և ծավալուն, Վինսենթը անկեղծորեն պատմում էր իր աշխարհայացքների մասին՝ կյանքի և արվեստի նկատմամբ: Թեոյին ուղված վերջին անավարտ նամակը գտնվել է Վինսենթի գրպանում, երբ նա ինքնասպան է եղել:

== Ծանոթագրություններ ==

{{ծանցանկ}}

== Արտաքին հղումներ ==

* Anonymous (initialled «H.H.H.» and «W.F.d.C.H.»): ''Van Gogh, 's-Gravenhage'', Nederland’s Patriciaat 50, 1964, pp. 171–183.

* Rewald, John: ''Theo van Gogh, Goupil, and the Impressionists'', Gazette des Beaux-Arts, January & February 1973, pp. 1–107; reprinted in Rewald, John: ''Studies in Post-Impressionism'', Thames and Hudson, 1986, pp. 7–115 (no ISBN).

* Stolwijk, Chris, & Thomson, Richard: ''Theo van Gogh 1857—1891: Art dealer, collector and brother of Vincent'', Waanders, Zwolle 1999. ISBN 90-400-9363-6.

{{Վինսենթ վան Գոգ}}

{{Արտաքին հղումներ}}