«Կրոնբորգ»–ի խմբագրումների տարբերություն
Նոր էջ «{{Տեղեկաքարտ Ռազմական կառույց |անվանում = Կրոնբորգ |բնօրինակ անվանում = ({{lang-da|'''Kronborg Slot'''}}) |պատկեր =...»: |
(Տարբերություն չկա)
|
20:34, 8 Հոկտեմբերի 2016-ի տարբերակ
Կրոնբորգ, ամրոց Դանիայում, Հելսինգյոր քաղաքի մոտ, Զելանդիա կղզու հյուսիս-արևելյան ծայրում: Այդ տեղում, Դանիայի և Շվեյցարիայի միջև Էրեսուն նեղուցի լայնությունը կազմում է 4 կմ, ինչն ամրոցին երկար ժամանակ տալիս էր ռազմավարական նշանակություն: 2000 թվականի նոյեմբերի 30-ին Կրոնբորգը մտցվեց ՅՈՒՆԵՍԿՈ-ի Համաշխարհային ժառանգության օբյեկտների ցուցակ, որպես Հյուսիսային Եվրոպայում Վերածննդի դարաշրջանի ամենանշանակալի ամրոցներից մեկը[1]:
 (դան․՝ Kronborg Slot) | |
|---|---|
 Նկարագրություն | |
| Տեսակ | ամրոց, դղյակ, պալատ և թանգարան |
| Տեղագրություն | Էլսիներ |
| Վարչական միավոր | Helsingør Municipality? |
| Երկիր | Դանիա |
| Կառուցված | 1420 թվական |
| Ընթացիկ սեփականատեր | Դանիա |
| Իրադարձություններ | Siege of Kronborg? |
| Կայք | kronborg.dk(անգլ.)(գերմ.)(դան.) |
 | |
 | |
 Kronborg Castle Վիքիպահեստում | |
Պատմություն
Մինչ ներկայիս ամրոցի հայտնվելը նրա տեղում գտնվում էր Կրոգեն ամրոցը: 1420-ական թվականներին այն կառուցել էր թագավոր Էրիկ Պոմերանցին: Ամրոցը թույլ էր տալիս Բալթիկ ծովը լքող նավերից տուրքեր հավաքել: Այն ժամանակ ամրոցը կազմված էր մի քանի որմափակ շենքերից:
Իր ներկայիս Կրոնբորգ անվանումը ստացել է 1585 թվականին, երբ Ֆրեդերիկ 2-րդ թագավորը վերակառուցեց ամրոցը՝ այն դարձնելով Վերածննդի դարաշրջանի եվրոպական ամենափառահեղ ամրոցներից մեկը:
1625 թվականի սեպտեմբերի 25-ին Կրոնբորգը գրեթե ամբողջովին այրվում է, կանգուն է մնում միայն մատուռը: Ամրոցի արտաքին տեսքը 1639 թվականին վերականգնում է Քրիստիան 4-րդ թագավորը, սակայն ներքին հարդարանքը չի հաջողվում վերստեղծել ամբողջությամբ:
1658 թվականին Կրոնբորգ ամրոցը Կարլ Գուստավ Վրանգելի առաջնորդությամբ գրավում են շվեդական զորքերը: Երբ ամրոցը կրկին վերադառնում է Դանիայի տիրապետությանը, որոշվում է էապես ամրացնել նրա ցամաքային մատույցները, այդ պատճառով 1688-1691 թվականներին ամրոցի մոտ կառուցվում է ամրաբուրգ:
18-րդ դարից սկսած թագավորական ընտանիքն ամրոցն ավելի հազվադեպ է օգտագործում: 1739 թվականից մինչև 19-րդ դարի կեսերը Կրոնբորգը ռազմական գործառույթների շարքում կատարում է բանտի դեր: Ձերբակալվածները հսկվում էին կայազորի զինվորների կողմից և կատարում էին ամրաշինության աշխատանքներ: Չնչին հանցանքների համար դատապարտվածներից մի քանիսին թույլատրվում էր աշխատել ամրոցի պատերից դուրս:Ներկայումս ամրոցի ստորգետնյա բանտախցերը բաց են զբոսաշրջիների այցելությունների համար:
Կրոնբորգ ամրոցի ամենահայտնի բանտարկյալը Գեորգ 3-ի քույր և Քրիստիան 7-րդի կին Կարոլինա-Մաթիլդա Ուելսցին էր. նա ազատազրկության մեջ մնացել է երեք ամիս 1772 թվականի հունվարի 17-ից մինչև ապրիլի 30-ը:
1785-ից մինչև 1924 թվականը Կրոնբորգն ամբորղջությամբ գտնվում էր դանիական զինվորականների կառավարման ներքո: Վերջին զինվորը ամրոցը լքել է միայն 1991 թվականին, երբ կազմացրվում է էլսինորյան կայազորը, որը գոյություն ուներ 1425 թվականից:
Կրոնբորգ ամրոցի երկու արքայազներ
Կրոնբորգ ամրոցը հայտնի է «Էլսինոր» անվամբ, որպես Ուիլյամ Շեքսպիրի «Համլետ» պիեսի գործողության տեղ: Առաջին անգամ հենց ամրոցում պիեսը բեմադրվել է 1816 թվականին դրամատուրգի մահվան 200-ամյակին, իսկ բեմադրության դերեը կատարում էին կայազորի զինվորները: Այդ ժամանակվանից ամրոցում կանոնավոր կատարվում է ամենահայտնի դանիացի արքայազնի մասին պիեսը:
Մյուս լեգենդար դանիացի արքայազնը՝ Հոլգեր Դանիացին, ըստ ավանդության քնած Կրոնբերգ ամրոցի նկուղների խորքերում ինչ-որ տեղ և երբ Դանիային վտանգ սպառնա, պատրաստ է ցանկացած պահի արթնանալ, որպեսզի պաշտպանի հայրենի հողը թշնամուց:
Կրոնբորգն այսօր
Ներկայումս Կրոնբորգ ամրոցը հանդիսանում է Դանիայի տուրիստական խոշոր կենտրոն: Ամեն տարի այն այցելում են մոտ 200 հազար մարդ[2]: Զբոսաշրջիկների համար բաց են ամրոցի ամրությւոնները, բազմաթիվ սենյակներ և դահլիճներ, թագավորական ննջարանները, ստորգետնյա բանտախցերը, մատուռը: 2010 թվականին այցելությունների համար բացվեց նաև Վառոդի տունը[3]:
1915 թվականին ամրոցում տեղակայվում է դանիական նավատորմի Վերածննդից մինչ մեր օրերը պատմությունը ներկայացնող Դանիական ծովային թանգարանը:
Ծանոթագրություններ
- ↑ Запись в реестре ЮНЕСКО, посвященная замку Кронборг
- ↑ Kronborg castle. Official site.
- ↑ Кронборг открывает Пороховой дом // Dansk.ru, 09 декабря 2010