«Անուշավան Տեր-Ղևոնդյան»–ի խմբագրումների տարբերություն

 

1914 թվականին [[Ռոմանոս Մելիքյան]]ի հետ գրի է առել Շիրակի ժողովրդական երգեր և պարեր, որոնց հիման վրա ստեղծել է հայկական առաջին սիմֆոնիկ երկերից մեկը՝ «Շիրակի էտյուդները» (1916)։ Գրել է «Սեդա» (ըստ [[Լևոն Շանթ]]ի, 1922), «Արեգակի ցոլքերում» (բեմասրվել ՝ 1949-ին) [[օպերա]]ները, «Հրո հարսը» (ըստ Ջ. Ջաբարլու, 1936), «Անահիտը» (ըստ [[Ղազարոս Աղայան]]ի , բեմականացվել է 1940-ին) [[բալետ]]ները, «Աղթամար» (1923) [[սիմֆոնիա]]ն, «Վահագնի ծնունդը» (1923) վոկոլ-սիմֆոնիկ պոեմները, [[խմբերգ]]եր, [[երգ]]եր, [[ռոմանս]]ներ և այլն, որոնք աչքի են ընկնում դյուցազներգաքնարական շնչով, հայկական ժողովրդական ու պրոֆեսիոնալ և ռուսական դասական երաժշտության ավանդույթների ինքնատիպ համադրությամբ։ Հանդես է եկել որպես խմբավար, դիրիժոր։

Հեղինակ է «[[Ռիխարդ Վագներ]]» գրքույկի (1933) և երաժշտության տեսության դասագրքի (2 հատոր, 1934)։<ref>Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր 2, Երևան, ՀՀՀ, էջ 583:</ref>