Անդրես Բելլո

Անդրես Բելլո (Andrés Bello) (Նոյեմբեր 29․ 1781, Կարակաս– Հոկտեմբերի 15․ 1865, Սանտյագո), վենեսուելացի գրող, բանասեր, պետական գործիչ։ 1810–1829-թվականներին եղել է լատինա–ամերիկյան հանրապետությունների դիվանագիտական ներկայացուցիչ Լոնդոնում։ 1823-ին հրատարակել է «Առ պոեզիան» պոեմը, 1826-ին՝ «Ներբող արևադարձային երկրների հողագործությանը»։ Զբաղվել է եվրոպական ռոմանտիկների ստեղծա– գործությունների թարգմանությամբ։ 1829-ից ապրել է Չիլիում։ Աանտյագոյի համալսարանի առաջին ռեկտորն է (1842)։ 1855-ին մասնակցել է Չիլիի «Քաղաքացիական օրենսգիրք»-ը կազմելուն։ Թարգմանել է Վիրգիլիոսին, Հորացիոսին։ Լույս է ընծայել փիլիսոփայական և բանասիրական աշխատություններ՝ «Կաստիլյան լեզվի քերականությունը» (1832), «Իսպաներենի քերականությունը իսպանաամերիկացիների համար» (1847)։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։