«Սվաստիկա»–ի խմբագրումների տարբերություն

Սվաստիկա բառի ստուգաբանությունը կարելի է գտնել հնագույն գրավոր աղբյուրներում՝ հնդկական [[վեդաներ]]ին և իրանական «[[Ավեստա]]յին»: Հին հնդկական վեդայական գրականության մեջ (սանսկրիտ) հանդիպում է svar, suar (արև, լույս, փայլուն) և asti, hvar բառերը «արև, լույս» իմասն ունեն։ Հնդեվրոպական «ազդ», «աստ» բառարմատները նշանակում են «ուժ, զորություն», իսկ ուժ, զորություն ունենում աստվածները։ Հետևաբար սվաստիկա բառը կազմված է svar,suar արև, լույս, փայլուն) և asti (աստված) բաղադրիչներից, որը արևի, լույսի, աստված իմաստն ունի [[կա մասնիկ]])։

==== Աջակողմյան և ձախակողմյան ====

Այս տեսակետը համապատասխանում է տիեզերքում և բնության մեջ գործող դրական–բացասական, արական-իգական (ին, յան) և այլ նմանատիպ հակադրությունների, պայքարի ու միասնության հասկացողությանը։ Տարածված է այն տեսակետը, որ աջ թեքվող սվաստիկան կյանքի ու հավերժության խորհրդանիշն է, իսկ ձախ թեքվողը՝ մահվան։ Այլ տեսակետի համաձայն՝ աջ թեքվող սվաստիկան արական իմաստ ունի, իսկ ձախ թեքվողը՝ իգական։

Ըստ Գոլանի ռուսական ավանդության մեջ աջ և ձախ սվաստիկաները մեկնաբանվում է այլ կերպ.մեկը նշանակում է շարժը արևի ուղղությամբ և խորհրդանշում է բարին, իսկ մյուսը՝ շարժ արևի հակառակ ուղղությամբ և համարվում է չարի նշան։

Սվաստիկայի ուսումնասիրման համար շատ կարևոր են [[Գեղամա ժայռապատկերներ|Գեղամա]] և [[Սյունյաց ժայռապատկերներ]]ը

== Տարածվածությունը ==

Սվաստիկան որպես առանձին նշան հանդիպում ենք [[Նեոլիթյան ժամանակաշրջան|նեոլիթյան]] և [[պղնձե դար|պղնձե]] ժամանակաշրջանում մ.թ.ա.8-րդ հազարամյակ։ Հավանաբար սվաստիկան եկել է ուշ [[Պալեոլիթ|պալեոլիտային]] դարաշրջանում մեզինական մշակույթի ուսումնասիրությունից։