«Երևակայություն»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
|||
Տող 1.
{{Արևմտահայերեն|Երեւակայութիւն}}
'''Երևակայություն''', որը նաև անվանում են երևակայելու ընդունակություն, նոր պատկերներ և զգացողություններ ձևավորելու կարողությունն է, որոնք չեն ընկալվում զգայարանների միջոցով՝ [[Տեսողություն|տեսողական]], լսողական կամ այլ զգայարանների միջոցով։ Երևակայությունը գիտելիքները դարձնում է կիրառելի խնդիրներ լուծելու ժամանակ և կարևոր է փորձ ձեռք բերելու և սովորելու գործընթացի համար։ <ref name="Norman2000">Norman 2000 pp. 1-2</ref><ref name="Sutton-Smith88">
== Նկարագրություն ==
Տող 6.
* [[Հեքիաթ]]ները
* [[Վեպ]]երը
Ճշմարտաբանության ձևը, որը հաճախ կիրառվում է ֆանտաստիկ [[ժանր]]երում կամ գիտական վեպերում, դրդում է ընթերցողներին նմանատիպ պատմությունները որպես իրականություն ընդունել։ Երևակայությունը, որը չի սահմանափակվում գործնական պահանջների անհրաժեշտությամբ հստակ գիտելիքի ձեռք բերումով, հիմնականում զերծ է [[օբյեկտիվ]] սահմանափակումներից։ Սոցիալական [[կապ]]երի և հասկացողության համար շատ կարևոր է ուրիշի փոխարեն ինքդ քեզ պատկերացնելու երևույթը։ [[Ալբերտ Էյնշտեյն]]ն ասել է. "Երևակայությունը ավելի կարևոր է, քան գիտելիքը։ Գիտելիքը սահմանափակ է, իսկ աշխարհը պտտվում է երևակայության շուրջ "
Միևնույն սահմանափակումները ազդում են երևակայության վրա գիտական վարկածների ոլորտում։ Գիտական ուսումնասիրություններում տեղի ունեցող առաջընթացը լինում է մասնավորապես ի շնորհիվ կանոնակարգային բացատրությունների, որոնք բարելավվում են երևակայության շնորհիվ, սակայն նման վարկածները պետք է ձևակերպվեն նախկինում պարզված փաստերի հիման վրա և համաձայն տվյալ [[Գիտություն|գիտության]] սկզբունքների։ Երևակայությունը մտքի փորձարարական բաժանումն է, որը հիմնվելով գործառույթների վրա մշակում է թեորիաներ և [[Գաղափարախոսություն|գաղափարներ]]։
|